Rattle - tanımı, yaşam alanı, yaşam tarzı

Bu hayvan artiodactyllerin ayrılmasının bir temsilcisidir. Sözde boğaların ailesine aittir. Hızlandırıcı sıradışı boynuzları nedeniyle hızlandırıcı bir keçi oldu. Erkeklerde düz, oldukça genişler. Boynuzların olağandışılıkları, bir spiralin içine bükülmüş olmalarıdır.

Görünüm özellikleri

Boynuzların mutlak simetrisinin varlığı merak edilir ve eğer onları daha yakından ele alırsak, sol boynuzun sol tarafa doğru bir yuvarlanma olduğunu ve sağ boynuzun soldaki şeklini yansıttığını görebiliriz. Yetişkin erkeklerde, boynuzların yüksekliği 1,5 metreye ulaşır. Kadınlarda, bu süreçler çok daha küçüktür, genellikle 20-30 santimetreyi aşmaz, ancak simetri, erkek cinsiyetinin temsilcileriyle aynıdır.

Boyutlarına gelince, keçilerin gövdesinin uzunluğu 2 metreye kadar ulaşabilir, soldurucuların yüksekliği genellikle maksimum 90 santimetredir.ve hayvanın en büyük ağırlığı genellikle yaklaşık 95 kilogramdır. Bütün bunlar erkekler için geçerlidir. Dişiler hakkında konuşursak, erkeklerden çok daha küçüktür ve bu nedenle boyut ve kilo göstergeleri de küçüktür.

Boynuzlu keçilerde, renk mevsime göre değişir. Ayrıca saç kalınlığını değiştirir. Kış dönemi hayvanları, gri tonlarında kırmızımsı bir renkle boyar, hatta gri bireyler de bulunabilir ve bazen beyaz renkte keçiler vardır. Kışın Yün çok kalın ve uzun. Yaz aylarında, hayvanların rengi parlak kırmızı olur.

Keçenin boynundaki ve göğsündeki saçlar çok uzun ve siyah ipliklerle buluşan beyaz bir renge sahiptir.

konut

Çoğunlukla, boynuzlu keçiler dik yamaçlarda bulunabilir ve bu kadar önemli bir önyargıya ve 3 km'den fazla yüksek bir yüksekliğe nasıl sahip olduklarını merak ederler. Bu tür çok dayanıklı olarak kabul edilir ve ayrıca olağanüstü beceri gösterir.Bu nitelikler, keçinin, tadını çıkarabileceğiniz gerekli bitki örtüsünü bulmak için kayaya hızla tırmanmasına izin verir. Pakistan, Hindistan ve Afganistan'daki boynuzlu keçiler, daha doğrusu bu ülkelerin dağlık bölgelerinde. Ayrıca Türkmenistan ve Tacikistan'da da bulunabilir.

karakter

Bu türün temsilcileri, hayatlarını bir sürüye geçirmeyi tercih ederler. Çoğunlukla dişiler ayrı bir sürüde toplanırlar ve örneğin yaz aylarında dişi olanların sayısı 12'ye kadar ulaşabilir.

Kışın, sürü erkeklerle doldurulabilir ve kafa sayısı neredeyse birkaç kat artar. Uzun bir süredir, yüzlerce keçi sürüsünden oluşan bir sürü hayvanla karşılaşır, ancak şimdi bu tür vakalar oldukça nadirdir.

Bugün sürünün ortalama sayısı yaklaşık 20 hayvan ve çoğu yetişkin, çoğu zaman erkek. Dişiler, küçük boyları ve zayıflıkları nedeniyle, bazen olgun yaşta ulaşmadan bile ölürler.

Erkek keçinin doğası hiç de yumuşak ve hatta bazen çok agresif değildir.Eğer iki erkek bir şey paylaşmazsa, dövüşmeye başlayabilirler. Bu tür savaşlar genellikle yaşam için büyük bir risk ile ilişkili olan kayaların veya boğazların kenarında gerçekleşir.

konum

Sürünün yeri, keçinin nasıl hareket edeceğine bağlıdır. Mevsime bağlı olarak dikey olarak yukarı veya aşağı, kayalara tırmanma veya batma yapabilir. Örneğin, yaz aylarında keçiler dik yamaçların veya dağların en yüksek noktalarında bulunurken, kışın büyük bir kar örtüsü kalınlığı altında yiyecek almak zorlaştığı için kış aylarında önemli ölçüde düşüktür. Bazen, eğer tehlike keçilerin dibinde ortaya çıkarsa, inişi durdururlar.

Çoğu keçi serin bir mevsimi tercih eder. O zaman onlar en aktif oldukları ve tüm gün beslenebileceği ya da donabildikleridir. Genellikle sabah ve akşam beslenir. Hava çok sıcaksa, o zaman türlerin temsilcileri kayaların veya uzun ağaçların gölgesinde sıcağından saklanma eğilimindedirler. Gündüzleri, keçiler açık alanda bulunabilir, ancak akşamları, düşmanla ya da kötü hava koşullarıyla karşılaşmaktan korktukları için kayalar içinde saklamayı tercih ederler.

Düşmanlar

Hayvanların doğal düşmanları arasında şunlar gibi yırtıcılar bulunur:

• lynx;
• kurt;
• kar leoparı.

Çoğu zaman genç bireyler yırtıcı saldırılardan muzdariptir. Bu nedenle, ilkbaharda sürünün aktif olarak yenilenmesinden sonra, tüm bireyler sonbaharda hayatta kalmaz ve sonbaharda genç stokların sayısı neredeyse yarıya düşer.

İşaretleyiciler için de tehlikeli, olağandışı güzel boynuzlardan dolayı bu hayvanları öldüren adam. Ve, markhurov için avın yasaklanmış olmasına rağmen, kaçakçıları hiç durdurmaz.

gıda

Daha önce de belirtildiği gibi, işaretler genellikle sabah veya akşam saatlerinde yemek yerler. İlkbaharda, boynuzlu keçinin ana yemeği, aşağıdakileri içeren alışılmış bitki örtüsüne alışmaktadır:

• tahıllar;
• ağaçların sürgünleri;
• yaprakları;
• Çim.

İlkbaharda, bu türün temsilcileri de taze sürgünler ve yapraklar üzerinde ziyafet için değil. Sonbaharda, keçinin diyeti pratik olarak değişmez, sadece genç yapraklar kurumuş yaprakların yerini alır. Kışın, tüm bitki örtüsü düştüğünde ve tamamen kuruduğunda, keçiler badem, hanımeli veya çam iğneleriyle beslenir.Bazen diyette akçaağaç bulunabilir.

Dağlardaki bitki örtüsünün bazen nadir olması nedeniyle, Markhor düzenli olarak düz yüzeylerde iniş yapmak zorundadır. Ve iniş sırasında dağ keçileri, ormanların restorasyonunu olumsuz etkileyerek, ağaçların kabuklarına bayılmaya bayılırlar.

Keçilerin en sevdiği yiyecekler dökmeyen meşe. Yaz aylarında zengin ve sulu yeşilliklerle dolu, kışın ise boynuzlu keçi meşe palamutlarıyla besleniyor. Susuzluklarını gidermek için, hayvanlar dağ akıntılarına veya nehirlere inerler ve aynı zamanda çözülmüş kardan sonra oluşan rezervuarlardan da doymuş olabilirler. Kışın, keçilerin rezervuara bakmaya bile ihtiyaçları yoktur - karı bir içecek olarak kullanabilirler.

Progeny ve toplam uzun ömür

Bu türün temsilcilerinden Gon, Kasım ayında başlar ve Aralık ayına kadar sürer. Çoğunlukla, üç yaş ve ergenliğe ulaşmış erkekler rutede yer alırlar. Çığlık süreci, dişinin dikkatini çekmek için sürekli bir mücadele biçiminde gerçekleşir ve sonuç olarak, yaklaşık 6 ya da 7 tür olgun hayvandan oluşan erkek etrafında bir harem grubu oluşturulur.

Fetus, altı ay boyunca bir dişi tarafından hasat edilir, bundan sonra bir ya da iki keçi doğar.Doğumlar genellikle ilkbaharda görülür. Çocuğun ilk adımları doğumdan sonraki ertesi günü yapabilir ve büyümenin tüm döneminde bebek yorulmadan anneleri izler. Çocuğun ilk günlerinde genç sürgünleri ve çimleri besler, sütle beslendiği gibi, sonbahar kadar devam eder.

Yavruların çoğu, doğumdan sonraki ilk aylarda ölürler ve bu, bu hayvanların bulunduğu, kayaların üzerinde oturdukları ve kendileri için yiyecek aldıkları sert koşullardan kaynaklanır. Ortalama olarak, markhor keçi 10 yıl yaşayabilir ve çok nadiren yaşlılıktan ölürler. Ölüm nedeni, insan davranışlarıdır - nadiren botanik keçi türleri için avlanma, ayrıca bu hayvanların yaşam koşulları, avcılardan ya da kışın dağlardaki çığlardan kaçmak zorundadır.

Bu hayvan türünün popülasyonu hızla azaldığı için boynuzlu keçi Kırmızı Kitapta listelenir. İnsanlık, bu türleri korumak için bütün güçlerini yönetir, onu kaçak avcılar tarafından yok edilmekten korur ve türlerin devamı için tüm koşulları yaratır.Böylece, örneğin, boynuzlu keçilerin olduğu birçok doğa rezervleri zaten oluşturulmuştur. Hayvanlar dikkatli bir koruma altındadır ve ayrıca periyodik olarak gözlemlenmektedir.

Video: boynuzlu keçi (Capra falconeri)