Kar Keçisi - tanımı, yaşam alanı, yaşam tarzı

Kar keçisi altında, artiodactyllerin ayrılması olarak sıralanan bir dağ hayvanı demektir. Porologue ailesinin temsilcisi memelilere ait, soğuk iklim bölgelerinde yaşıyor. Bugünün makalesinde, bu bireyleri etkileyen her şeyi araştıracağız.

tanım

1. Tartışılan hayvanlar kendileriyle karşılaştırıldığında büyük boyutlu kategorilere girer. Bir bireyin omuzlarındaki yükseklik 1.3-1.7 metre uzunluğunda bir metreye ulaşabilir. Ağırlık kategorisine gelince, keçilerin ortalama olarak 60-130 kg'lık bir kütlesi vardır. Dişiler biraz daha küçüktür, diğer yönlerde ise cinsel dimorfizm görünmez.
2. Namlu kare şeklindedir, boyun yoğun ve geniş, uzuvlar kaslı ve kalındır. Bazıları kar keçileri dağ keçilerine benzetiyor. Bununla birlikte, boynuzların biçimi bakımından, evcilleştirilmiş hayvanlara benzer olma olasılıkları daha yüksektir. Boynuzlar maksimum 30 cm'ye kadar büyür.Güçlü kıvrımları yoktur, ayrıca enine tipte rulo yoktur.
3. Kürk yoğun ve kabarık, bir kürk mantoya benzer. Gölge beyaz veya grimsi. Sıcak mevsime gelince, hayvanın paltosu yumuşatılır. Kadife görünüyor. Kışın, daha uzun ve daha sıcak olur. Kıllar aynı uzunluktadır, ancak uzuvların alt kısmında daha kısadır. Çene alanında sert kürklerden oluşan bir sakal var.
4. Bu bireyler büyük boyutlu, korkutucu görünüyorlar. Kalın yün tabakası nedeniyle, boyutları giderek artmaktadır. Boynuzların pigmentasyonuna gelince, kışın siyah olabilirler, daha sonra ısıya yakın kahverengi-gri veya açık griye dönüşebilirler. Toynaklar siyahla pigmentlidir. Bu hayvanların ayırt edici özelliği, dağ zirveleri ve kayalıklarda ustaca hareket etme yeteneğidir. Yolları hızla hatırlar ve dar geçilmez yollarda kaybolmazlar.
5. Aile üyeleri, 7 metreye kadar bir mesafede ileri atlayabilme becerisiyle ayırt edilir. Aynı zamanda keçi, büyük bir taştan diğerine hızla geçerek yörüngesini değiştirir. Hayvanlar hem yakından hem de uzaklardan mükemmel bir şekilde görüyorlar.Keçilerden, insanlara acele etmemekle birlikte, sessizce saklanmaktan uzak dururlar. Bir çarpışma meydana geldiğinde, bireyler boynuzlarını kullanırlar.
6. Bazıları, evrendeki memelileri kapsayacak şekilde adapte edilmişlerdir; zira bunlar, kendi akümenleri ve insanlarla hızlı iletişim kurma yetenekleri ile ayırt edilirler. Soğuk bölgelerin sakinleri barışçıldır, çatışma durumlarından kaçınmaya ve hatta diğer hayvanlarla (örneğin, kediler veya köpekler) geçinmeye çalışmaktadır.

konut

1. Ailenin bu üyeleri kayalık araziye çekilir. Güney ya da doğu Alaska'ya yerleşirler. Bireyler Montana ve Oregon'da da yaygındır. Tartışılan hayvanlardan bazıları Wyoming, Colorado, Nevada ve Olimpik'te. Kanada’da, Alberta’nın yakınında bulunurlar. Yukon ve British Columbia'da bulundu.
2. Varlığının neredeyse tüm dönemlerinde, keçiler orman kuşağı seviyesinin üzerinde yaşamaktadır. Karla kaplı kayalara tırmanıyorlar. Dolayısıyla, onların isimleri var. Bu bireyler göçebe habitatlar tarafından karakterize edilir.3-5 kişilik küçük gruplar halinde, bir yerden diğerine geçerler. Ancak, tek keçiler vardır.
3. Bir memeli yaşamak için uygun bir arsa sevdiğinde, yiyecek kaynağı olduğu sürece uzun bir süre dururlar. Kışın tam bir sürüye gidiyorlar ve birlikte kalıyorlar. Bir kar fırtınası kayalık tepeler üzerinde bile olsa, hayvanlar bu alanda sürekli olarak kalır. Sakinlerin geri kalanı bölgeyi daha uygun yaşam koşullarını araştırmak için terk ediyor.
4. Bireyler karda çukurlar kazabilirler, böylece geceleri kalışlarını kurabilirler. Memeli hayvanların gece boyunca donmasına izin vermeyen, su geçirmez bir emdirme ile kalın bir ceketi vardır. Ailenin bazı üyeleri 3 km. deniz seviyesine kadar. En şiddetli hava koşullarına bile -40 dereceye kadar dayanırlar.
5. Dikkate değer olarak, tartışılan ailenin dağıtım ortamında çok fazla düşmanları yoktur. Yırtıcılar sadece bu tür koşullarda yaşamazlar ve yaşarlarsa, kafa sayısı üzerinde neredeyse hiçbir etkisi yoktur. Yaz aylarında, keçiler keçileri avlarlar, aynı zamanda hızla kayaların üzerinden geçerler.Yaz aylarında, çocuklar kartallar ve diğer büyük kuşlar tarafından saldırıya uğruyor ve daha sonra bebeği uçurumdan atıyor.
6. Türlerin hiçbiri tehdit altında değil, hiç avlanmadı. İnsanlar sadece hayvan kürkü topladılar, daha sonra eğrildiler ve kumaşlar yaptılar. Ancak manzara korunur, bu nedenle yakın gelecekte tehlikede değildir.

gıda

1. Bölgesel dağılımın özelliklerine bağlı olarak, temel rasyon çok çeşitli çağrılabilir. Dağlarda, hayvanlar yosun, liken ve bu tür diğer bitki örtüsü yer. Toynaklarını kullanırlar ve kazarlar.
2. Kışın, yiyecek sıkıntısı nedeniyle, keçiler ağaç gövdelerinden kabukları koparır ve küçük çalılara yaslanır. Yaz aylarında, yeşilliklerin, meyvelerin ve meyvelerin, yabani bitkilerin, iğnelerin ve yaprakların tadını çıkarmak için biraz alçalırlar.
3. Otlatma için çok fazla zaman ayrılır, hayvanlar öğleden sonra ya da alacakaranlığa daha yakın olabilir. Bazı ay ay ışığı parladığında yemek aramaya gider. Bu hayvanlar, yemek için bir anda büyük mesafelerin üstesinden gelebilirler. Onlar cesurlar ve evden uzaklaşmaktan korkmazlar.

Düşmanlar

1. Keçi otçullarıdır, bu yüzden hassas ve lezzetli etleri vardır. Bu özellikten dolayı, söz konusu bireylerin vahşi doğada birçok düşmanı vardır. Bununla birlikte, sunulan hayvanlar, tüm yırtıcıların keçilerin yaşadığı yüksekliğe yükselemeyeceği gerçeği ile kurtarılmaktadır.
2. Ayrıca, söz konusu bireylerin mükemmel işitme ve görme hakları vardır. Bu nedenle, keçilerden herhangi biri herhangi bir şüpheli faaliyeti fark ederse, işgal edilen toprakları derhal sürü ile birlikte bırakırlar. Panik yaratmamak için acele etmiyorlar. Bu zamanda, yırtıcı atlamayı yapmak için yeterli mesafeye sahip değil.
3. Çoğu durumda, bireyler sonbahar-kış mevsiminde hassas olabilirler. Bu zamanlarda, keçiler dağlardan, çok fazla sebze yemeği bulunan vadiye inerler. Sonuç olarak, doğal korunma kabartma alanları şeklinde kaybolurlar. Bazı durumlarda, bu tür hayvanlar yırtıcıları toynakları ve boynuzları ile savuşturmayı başarırlar.
4. Tartışılan hayvanlara karşı en büyük tehlike pumadır. Vahşi bir kedi, dik yamaçlara tırmanabilir ve kar keçileriyle herhangi bir problem yaşamadan kayabilir.Buna ek olarak, kel kartallar genellikle küçük goatlings avlamak. Bu tür yırtıcı kuşlar, gençlere karşı en büyük tehdidi oluşturur.
5. Temsil edilen bireyler çiftleşme mevsimi başladığında, keçi ve keçilerin agresifleşmesi dikkat çekicidir. Kendileri herkese saldırabilirler. Bu nedenle, davetsiz misafirlerin kendi topraklarına adım atmamaları daha iyidir. İnsanlara gelince, neredeyse hiç keçileri avlamıyorlardı.
6. Tabii ki, keçi kürkü hoş bir kupadır, ancak eğer bir insan bu tür bir hayvanın peşinden koşarsa büyük olasılıkla bir uçurumdan düşerek ölecektir. Sorun aynı zamanda söz konusu bireylerin yaşam alanlarını yavaş yavaş kaybediyor olmaları gerçeğinde yatmaktadır. İnsanlar giderek bölgeyi işgal ediyor. Bu nedenle keçilerin dağlara daha fazla gitmesi gerekiyor.

Çiftleşme sezonu

1. Sonbaharın sonundan itibaren çiftleşme mevsimi bu tür hayvanlarda başlar. Bireyler yaklaşık 3 yıl içinde cinsel olgunluğa ulaşır. Böyle zamanlarda kadın gruba katılmaya çalışırlar.
2. Bir refakatçiyi çekmek için, erkekler ağaçların kabuğundaki boynuzlarını ovuştururlar, kokulu bir etiket bırakırlar. Çoğu zaman sürülerinde 2 erkek dövülebilir. Bu durumda çatışmalar bireyler arasında başlar.Erkeklerin hangisinin daha güçlü olduğunu kanıtlaması gerekir.

Kar keçileri şu anda insanların giderek daha fazla toprakta yaşadıkları gerçeğinden dolayı yok olma eşiğinde. Bireyler sadece dağlarda daha yükseğe tırmanmak zorunda. Ne yazık ki, doğal yırtıcılar böyle bir bölgede yaşamakta ve bitki besinleri yoktur. Genç kuşlar genellikle av kuşları tarafından saldırıya uğrar.

Video: kar keçisi (Oreamnos americanus)