Biały zając - opis, siedlisko, styl życia

Biały zając z lat. Lepustimidus - ssak zwierzęcy, należy do rzędu zajęczaków.

Wygląd podgatunku zając biały zając

Ten podgatunek ma łapy o dużej szerokości, całkowicie pokryte grubym futrem. Masa ciała zwierzęcia może osiągnąć 4,5-5 kg. Długość uszu sięga 10 cm, mały zaokrąglony ogon ma około 6,5 cm.

Kolor zająca zmienia się wraz ze zmianą sezonu, włosy są szare w lecie, czasem z odrobiną czerwieni. A zimą - śnieżnobiała, z ledwo zauważalnymi ciemnymi plamami na uszach. Zając rzuca dwa razy w roku, proces ten odbywa się w zależności od warunków temperaturowych w habitacie. Na terenie, na którym pada śnieg, jest znacznie mniej, kolor zwierzęcia pozostaje szarawy.

Białe zachowanie zająca w życiu codziennym

Przy wystarczającej ilości żywności zając będzie w stanie pokonać do 9-10 km w ciągu jednej nocy, w przeciwnym razie nie opanuje nawet trzech kilometrów. Zaskakujący fakt: biały zając ma czas zapukać łapami w ziemię przed udaniem się na spoczynek. W ten sposób sygnalizuje swoje podejście do niebezpieczeństwa. Oplatając tory, biały skacze pięć metrów do przodu, a następnie ostro na bok.

Specyficzny żywieniowy zając biały zając

Zwierzę należy do przedstawicieli roślinożernych. Latem żywność obejmuje rośliny zielone, takie jak koniczyna, liście, znajdujące się na obszarach zamieszkałych.

W zimie o wiele trudniej jest znaleźć jedzenie. W tym okresie wchodzi w grę kora drzewa, zbliża się brzoza lub osika, a także gałęzie suchych krzewów. Szyszki znalezione pod śniegiem lub suchą trawą dostarczają pożywienia.

Zając rasy

Okresy wiosenne i letnie są uważane za najbardziej odpowiednie do krycia. Zazwyczaj rodzi się do siedmiu dzieci. W sezonie jest od dwóch do czterech lęgów potomstwa. Okres ciąży samca zająca trwa około 50 dni. Zające przychodzą na świat z otwartymi oczami i mogą się już poruszać. Kobiety, co dziwne, karmią nie tylko swoje potomstwo, ale także przypadkowo znalezione młode to zające, ponieważ z nagromadzonego mleka w gruczołach instynkt skłania zające do uwolnienia się od nadmiaru.

Gdy ktoś pojawia się na horyzoncie, żeński zając odciąga go od potomstwa, udając rannego, próbuje przyciągnąć uwagę, stukając w ziemię łapami. Samiec biały nie bierze udziału w opiece nad lęgiem, ale z kolei nie przeszkadza i nie przysparza kłopotów.

W wieku dwóch tygodni zające zaczynają samodzielnie jeść trawę, łodygi i liście roślin zielonych. Przez pierwsze osiem dni potomstwo karmi się wyłącznie mlekiem matki, a następnie dzieci regularnie jedzą. Po osiągnięciu dwóch i pół tygodnia niemowlęta stają się niezależne, aw wieku dziesięciu miesięcy są gotowe do aktywności seksualnej.Oczekiwana długość życia zajęcy wynosi w większości przypadków 17 lat.

Białe siedlisko zające

Podobnie jak zając zająca, siedliska tego gatunku są bardzo zróżnicowane. Belyak opiekuje się terenem obok terenów do życia, gdzie zawsze można znaleźć jedzenie, mimo sezonu. To miejsce może być krawędzią lasów mieszanych lub zarośli krzewów. Również zając jest ukryty w wysokiej trawie, czasem w trzcinach w pobliżu wody - tam będzie niedostępny dla wrogów.

Najbardziej rozwinięty narząd zmysłów białego jastrzębia to plotka, która natychmiast ostrzega go przed zbliżaniem się drapieżnika lub innego nieszczęścia. Wzrok i zapach są znacznie słabsze, a jeśli ktoś stoi w pobliżu, nawet na pustym terenie, biały zając może czasami podejść wystarczająco blisko. W rzeczywistości jedynym środkiem ochronnym przeciwko prześladowcy jest zdolność do szybkiego ucieczki. Co ciekawe, nawiedzony zając, tylko trochę dalej od pościgu, robi sprytne sztuczki. W trakcie ewolucji zające nauczyły się odsuwać od drapieżników za pomocą niesamowitej zręczności, przebiegłości i nieskazitelnego kamuflażu. Prędkość jazdy można porównać do prędkości podróżującego samochodu, a to 50-60 km / h. Dzięki temu, bez obniżania tempa, mogą wykonywać ostre zakręty, zmuszając wroga do spowolnienia, aby ponownie stworzyć sprytny odbiór.

Biała populacja i czynniki na nią wpływające

Populacja tego gatunku zajęcy znajduje się zwłaszcza w północnych regionach, lasach północno-zachodniej Europy (Szwajcaria, Norwegia, Skandynawia), w Ameryce Północnej, w części Rosji blisko Europy, w strefie tundry, na Sachalinie.

Zaprzysiężeni wrogowie są takimi zwierzętami jak rosomak, kuna, ale głównie - lis. Zimą zające wpadają w ręce drapieżników częściej niż latem. Atakują je duże drapieżne ptaki, takie jak bieliki. Chociaż zające mają wystarczającą liczbę wrogów, ale wszystkie nie żywią się wyłącznie zającami, możliwą przyczyną tego zjawiska jest to, że ich liczba nie jest zbyt duża. Wyniki ich szczątków dowodzą, że większość białych zajęcy umiera z powodu ataków drapieżników i rzadko żyje do starości.

W minionych stuleciach zając polowano niezwykle rzadko, najczęściej znaleziono je przypadkowo, ponieważ kuropatwy były ścigane. Starsze pokolenie zajęcy nie jadło z powodu przekonań religijnych, które przypisywały zająca, niedźwiedzia i wiewiórki „brudnym” zwierzętom, a ich konsumpcja nie była mile widziana. Aby zrobić futrzane półfabrykaty, zające również nie były popularne.

Ogólnie rzecz biorąc, na ilość białego zająca wpływa wiele zjawisk, które wpływają na jego populację.

Ochrona zająca białego

W naszych czasach białe włosy są ważnym celem przemysłu myśliwskiego i futrzarskiego. Wydobywa się go w dużych ilościach na żywność i skórę.

Podczas budowy i budowy dróg i autostrad, a także rekonstrukcji innych połączeń liniowych, które przecinają lasy i przyległe terytoria, zapewniono urządzenia ze specjalnymi nawami dla bezpiecznego przemieszczania się wzdłuż nich dzikich zwierząt.

Biały zając i mężczyzna

Zazwyczaj zające mieszkają w pobliżu osoby.

Czasami populacja gatunku gwałtownie spada w wyniku różnych epidemii. A w latach łaski liczba ta dramatycznie wzrasta. Wybuchy takich zjawisk występują z reguły raz na 12 lat.

Stałe szkody, jakie białe włosy przynoszą gospodarstwom i gospodarstwom, są niewielkie i nie mają szczególnego wpływu na działalność gospodarczą ludzi. Z czasem jednak coraz częściej zdarzają się przypadki zakażenia ludzi podczas okresów polowań chorobami przenoszonymi przez białe zające, takie jak tularemia.

Wpływ białego zająca na ekologiczny stan przyrody

Biały zając to prosty podgatunek, który łatwo dostosowuje się do pobliskiej osoby. Z czasem populacja zmienia się dziesiątki, a nawet setki razy. Główną przyczyną wyginięcia liczby głów są epizootie, które są konsekwencją „żniwa” tych zajęcy. Charakter tego zjawiska jest rzadko uzyskiwany. Zdarzały się przypadki licznych zgonów zajęcy tej rasy z pasożytów robaków, z których szczególnie niebezpieczne są nicienie (glisty), żyjące z reguły u jasnych zwierząt. Częste są również choroby jelit. W czasach populacji białych zająców rośnie liczba polujących na nie drapieżników: lisów, orłów złotych i puchaczy.

Wideo: biały zając (Lepus timidus)