Kit Finale - opis, habitat, styl życia

Płetwal wieloryb jest ssakiem należącym do rzędu waleni. Należą do rodziny wielorybów wielorybów. Pióra są bardzo dużymi zwierzętami. Są drugim co do wielkości na planecie, drugim po płetwalu niebieskim. Przedstawiciele gatunku mogą rosnąć na długość o ponad 27,3 m. Ich waga może wynosić około 70 ton lub więcej.

Wygląd

Te ogromne ssaki rosną średnio do 20 m. Ich waga waha się między 40-70 ton. Ich rozmiary, z reguły, zależą od siedlisk. Osoby żyjące na półkuli południowej zwykle nie rosną więcej niż 20 m długości. Te wieloryby, które żyją na północy i w Arktyce, mogą mieć dinę ponad 25 m. Samice są prawie nie do odróżnienia od samic. Dorośli obu płci będą mieli prawie taką samą wagę i rozmiar. Czasami ciało samic jest nieco dłuższe.

Główną różnicą między przedstawicielami tego gatunku od innych wielorybów jest ich asymetryczna kolorystyka. W obszarze dolnej szczęki mają biały kolor po prawej stronie. A po lewej - ciemniej. U tych zwierząt podstawa ogona jest skierowana do góry. Płetwa grzbietowa jest zakrzywiona w kierunku ogona. Zwykle jego długość wynosi około 50 cm, a główki płetwy mają płaską główkę. Jest to około 1/5 całej długości ciała zwierzęcia. Podczas jedzenia te wieloryby rozszerzają usta. Od pępka do dolnej szczęki, mają dużo fałd. Dzięki nim usta się rozszerzają. Ponadto w procesie jedzenia żywności dzięki nim woda przechodzi przez usta. Aby złapać i wyplenić małą zdobycz, wieloryb używa swoich wąsów. W finale składa się z kilkuset płyt.

Gdzie mieszka

Na północy Oceanu Atlantyckiego przedstawiciele gatunków żyją w pobliżu wybrzeży Ameryki Północnej, a także wokół Islandii i Norwegii. Wiele z nich u wybrzeży Grenlandii. Zimą żyją wszędzie, od Zatoki Meksykańskiej po Hiszpanię, a także po południowym wybrzeżu Norwegii.

Te populacje, które żyją na półkuli południowej, stale migrują. Największe i najstarsze z nich zwykle pływają daleko na południe.

Siedlisko siedliskowe dla finvalova - jest to strefa klimatu polarnego i umiarkowanego. Czasami można je znaleźć w tropikalnych morzach. Finwales żyją z reguły w wodach przybrzeżnych, gdzie głębokość wynosi 200 m lub więcej.

Moc

Podstawą finvalowa żywności są mali mieszkańcy oceanów świata. Może to być kalmary, różne ryby i skorupiaki. Wydobywają żywność z wody przez filtrację.

Zachowanie

Pióra są uważane za jedne z najbardziej towarzyskich spośród wszystkich wielorybów. Żyją w grupach reprezentujących rodzinę 7-10 osób. Podczas migracji lub w pobliżu obszaru żerowania mogą gromadzić się w większych grupach - około 250 osób.Wiosną i jesienią wolą migrować na chłodniejsze wody. Jesienią wracają do swoich zwykłych siedlisk, w których dochodzi do krycia. Finały znane są ze swojej szybkości. Wśród ssaków morskich należą do najszybszych. Czasami osiągają prędkości do 25 mph. Pod wodą mogą przebywać przez 15 minut, nurkując na głębokość 250 metrów.

Samce potrafią wydawać bardzo niskie dźwięki. Takie niskie częstotliwości są w stanie odtworzyć tylko niektóre zwierzęta na całej planecie. Wokalizacja jest głównym sposobem komunikacji Finval. Jest to typowe dla innych gatunków wielorybów. Częstotliwość dźwięków wynosi 16-40 Hz. Człowiek nie słyszy ich.

Hodowla

Naukowcy sugerują, że zwierzęta te są monogamiczne, aw sezonie lęgowym znajdują partnera. Zaobserwowano, że w tym czasie charakteryzowały się zalotami. Samiec zaczyna ścigać kobietę, publikując różne wokalizacje niskiej częstotliwości. Dźwięki te są podobne do tych wytwarzanych przez humbaki. Ale są bardziej złożone. W wyniku jednego badania stwierdzono, że tylko mężczyźni tego gatunku mogą emitować tak niskie dźwięki. Dźwięki o niskiej częstotliwości są używane przez finvalls w celu rozłożenia ich w miarę możliwości w słupie wody. Samica może je słyszeć, nawet jeśli są bardzo daleko. Znajdowanie i słyszenie się nawzajem jest dla nich bardzo ważne, ponieważ nie mają one pewnych miejsc krycia. Aby się odnaleźć, potrzebują takiego sposobu komunikowania się na odległość.

Parowanie, a także pojawienie się potomstwa na świecie przypada na ostatni miesiąc jesieni i początek zimy. W tym okresie populacje żyją w ciepłej wodzie. Ciąża może trwać 11 miesięcy lub trochę dłużej. Samica wytwarza potomstwo co 2-3 lata. Z reguły rodzi się 1 cielę. Czasami są 2, ale w tym przypadku potomstwo jest bardzo słabe i często umiera. Przed nowym parowaniem finał żeński odpoczywa przez sześć miesięcy. Jeśli w sezonie lęgowym nie zaszła w ciążę, odpoczywa przez około 6 miesięcy.

Przedstawiciele gatunku osiągają dojrzałość płciową w wieku 4-8 lat. Jednocześnie samce dorastają do 18,5 m długości, a samice do prawie 20 m. Ale ich ciało osiąga maksymalną długość około 22-25 lat. W tym wieku występuje fizyczna dojrzałość osób. Przez około sześć miesięcy samica karmi swoje młode mlekiem. Mały fintail nie może ssać mleka matki w zwykły sposób, więc matka wstrzykuje go do ust. W tym przypadku zmniejsza się jego okrągłe mięśnie znajdujące się na krawędzi sutka. Karmienie odbywa się przez cały dzień co 10-12 minut.

Średnio przedstawiciele tego gatunku żyją około 95 lat. Ale niektóre osoby mogą żyć nawet ponad 100 lat.

Wrogowie

Dorośli nie mają wrogów w naturze. Ale w pierwszej połowie XX wieku te wieloryby były bezlitośnie ścigane przez ludzi, którzy niemal całkowicie wymarli gatunek. W latach 50. złowili około 10 tysięcy osób rocznie. Młode osoby czasem stają się ofiarami dużych drapieżników. Są atakowani przez wieloryby zabójców. Ale ponieważ finvala zazwyczaj żyje w grupach, starsze osoby chronią je.

Wkład finances w ekosystem polega na tym, że konsumują plankton w dużych ilościach. Wiele pasożytów żyje na ich ciałach. Są to różne wszy, robaki, a także mięczaki.

Wartość ekonomiczna

Ludzie polowali na te wieloryby od wieków. Użyli wszystkich części ciała, które były pożywieniem, paliwem, a nawet materiałami budowlanymi. Negatywna rola ekonomiczna ludzkości nie jest ostateczna.

Ochroniarz

Zwierzęta te często zderzają się ze statkami, które są poważnie ranne. Najczęściej dzieje się to w wodach Morza Śródziemnego. To tutaj takie przypadki są główną przyczyną śmierci wielorybów. Wzdłuż wschodnich wybrzeży Stanów Zjednoczonych w latach 2000–2004 odnotowano pięć takich starć, które doprowadziły do ​​śmierci zwierząt. Czasami wieloryby umierają na sieciach rybackich.

Od 1976 r. Połowy fintailów na północnym Pacyfiku, a także na całej półkuli południowej, są zabronione. Zakaz ten został przyjęty przez Międzynarodową Komisję Wielorybniczą. Celem zakazu jest przywrócenie liczby finvalovów. W północnej części Atlantyku polowania zatrzymano dopiero w 1990 r. Warto zauważyć, że dla rdzennych mieszkańców zamieszkujących Grenlandię istnieją wyjątki od połowów tych wielorybów. W Islandii zaczęto ich ponownie łowić w 2006 r. Na skalę przemysłową, aw 2005 r. W Japonii w celach naukowych.

Wideo: płetwa wieloryba (Balaenoptera physalus)