Butterfly Mop - opis, siedlisko, gatunek

Perelice wierzbowe są zagrożonym gatunkiem motyli. Inne nazwy: duża irysowa wierzba, duża chochla lub Irida. Nazwano ją, jak wiele rodzajów motyli, na cześć starożytnej greckiej bogini (Iris).

Posiadacz doniczki wierzby w niektórych krajach jest wymieniony w Czerwonej Księdze, a zbieranie jednostek jest zabronione. Wielu miłośników motyli przyciąga jasny kolor.

Wygląd

Rozpiętość skrzydeł może osiągnąć 8 cm, zewnętrzna strona skrzydła jest czarna z brązowym odcieniem. U mężczyzn występuje jasny purpurowy przelew. Na przednim skrzydle znajdują się białe plamki, z tyłu pasek w tym samym kolorze i czarny wizjer w ciemnym czerwonym pierścieniu. Wewnętrzna strona skrzydeł jest szara lub ciemnoszara. Krawędzie są brązowe lub rdzawe, czarne lub białe plamy. Istnieje silna różnica podtypów. Różnice płci są wyraźne. Kobiety są większe. Samce są jaśniejsze w kolorze.

Siedlisko

Okazy wierzby występujące w środkowej i wschodniej części Europy, w centralnej i południowej Rosji, w północno-zachodnim regionie Kazachstanu, w większości Chin, w całym regionie Amur. Wiele osób mieszka w Japonii, Korei i Primorye.

W Rosji najczęściej można znaleźć Perelivnitsę:

• Południowy Ural;
• Syberia Zachodnia;
• Wschodnia Transbaikalia;
• obszar w pobliżu Karpat;
• Środkowa Wołga.

Lubi osiedlać się w lasach wszystkich typów, w pobliżu stawów. Niektóre podgatunki żyją na wysokości 1500 metrów nad poziomem morza w Karpatach. Głównym warunkiem życia jest wysoka wilgotność. Jest niezbędny do pełnego rozwoju i wzrostu gąsienic. Przy gorącej i słonecznej pogodzie w pobliżu rzek i jezior występuje duża koncentracja motyli.

Etapy rozwoju i reprodukcji

Motyle tego gatunku wolą składać jaja na zewnątrz roślin, na których się żywią. Jednostki rozwijają się w jednym pokoleniu.

W postaci gąsienicy wierzba Pellivnitsa utrzymuje się od sierpnia do czerwca. Ciało gąsienicy jest zielone z jasnymi żółtymi paskami i kropkami. Na głowie znajdują się 2 krótkie niebieskie rogi, a na drugim - 2 spiczaste procesy.

Samica składa 2 jasne zielone jaja. Larwa rodzi się po 8-10 dniach. Zimowanie osoby na etapie gąsienicy. W postaci poczwarki motyl żyje 2 lub 3 tygodnie.

Postawa

Najczęściej Perelivnitsa Willow można znaleźć od początku czerwca do końca lipca. Samce latają w stadach na skrajach lasów i drogach, w pobliżu strumieni i dużych kałuż, nad odchodami zwierząt. Kobiety wolą chować się w wysokiej trawie i stertach liści. Tylko sfermentowany sok drzew może ich zwabić. Osoby lubią stada z innymi gatunkami. Wiklinowa wierzba jest bardzo nieśmiała i ostrożna podczas lotu.

Żywi się kozią, uszami, popiołem i innymi gatunkami wierzby. Lubi też osiki. Gąsienica gryzie liście bez dotykania żył. Uformowane motyle żywią się nektarem tych samych roślin za pomocą trąbki, która po posiłku jest skręcona w spiralę.

Wymieranie gatunków

Do Czerwonej Księgi dodano wiele armat wodnych wielu krajów: Rosji (Moskwa i Smoleńsk), Ukrainy, Łotwy, Niemiec i Szwecji.

Liczba motyli Pellifeln stale się zmniejsza. Głównym czynnikiem jest interwencja człowieka. Ogromne obszary leśne są wycinane, zmieniają się struktury gatunków siedlisk, stosowane są żrące pestycydy. Wszystko to zmienia komponent środowiskowy.

Ciekawe fakty

1. Samce na przednim skrzydle mają łuski, które emitują zapachowe gazy, aby przyciągnąć kobietę.
2. Fioletowy lub metaliczny blask na skrzydłach samców nie jest wynikiem pigmentacji. Ten piękny efekt można zobaczyć tylko przy słonecznej pogodzie i pod określonym kątem. Jasny przelew pomaga mężczyznom oszukać wrogów i ukryć się przed nimi.
3. Gąsienica zimuje na korze wierzby. W tym okresie kolor ciała nabiera brązowego odcienia, dzięki czemu owad dobrze maskuje. Jak tylko nadejdzie wiosna i nadejdzie ciepło, gąsienica odzyskuje jasnozielony kolor.
4. Kiedy polowanie na motyle stało się popularne, kolekcjonerzy wykorzystywali obornik i padlinę, aby przyciągnąć ludzi. Wcześniej wykorzystywali ogromne sieci do lądowania z uchwytem o długości 9 metrów.
5. Nazwa „Irida” pochodzi z mitologii Grecji. Była uważana za boginię tęczy i była pośrednikiem między ludzkością a bóstwami.
6. Słabo rozwinięte przednie nogi Perelivnitsy. Są przyciśnięte do ciała i nie mają funkcji.
7. Motyl może latać do wspaniałej rzeczy, ponieważ przyciąga jasne obiekty.
8. Na antenach znajdują się specjalne receptory, które odbierają zapachowe sygnały w powietrzu.
9. W 2011 r. W Niemczech gatunek Perelivnitsa Willow został ogłoszony motylem roku.