Szaro-różowy Amanita - opis miejsca, w którym rośnie toksyczność grzyba

Większość fanów cichego polowania wie, że grzyb, który nazywa się Amanita, nie nadaje się do spożycia przez ludzi. Ponadto dla większości ludzi nazwa Amanita jest natychmiast związana z trującym grzybem, którego cechą wyróżniającą jest obecność czerwonej czapki z obecnością białych kropek na jej powierzchni.

Należy jednak zauważyć, że dość dziwnie to brzmi, że nie wszystkie amanitas są trujące, niektóre z nich można zaklasyfikować jako całkowicie jadalne, nie stanowią zagrożenia dla ludzi. Najjaśniejszym przedstawicielem takiej rodziny grzybów jest tak zwana szaro-różowa amanita. Ten grzyb należy do rodziny Amanitovów. U ludzi znany jest również jako muchomor perłowy, różowy lub rumieniący się.

W jakich miejscach io której godzinie rośnie

Grzyb ten jest w stanie tworzyć tak zwaną mikoryzę wraz z różnymi gatunkami drzew. Mikoryza to rodzaj symbiozy grzybni grzybów i korzeni drzew. Mówiąc prosto, ten rodzaj grzyba może wykiełkować z powodu wprowadzenia go do korzeni drzew.

Ponadto ten typ grzyba może z powodzeniem kiełkować w prawie każdej glebie lub glebie (czarna gleba, glina piaszczysta itd.). W przeważającej większości przypadków różowy grzyb najczęściej występuje na półkuli północnej, w której panuje klimat umiarkowany. W większości przypadków grzyb ten kiełkuje w małych grupach w glebie. Jednak dość często pojedyncze okazy tego gatunku występują w grzybiarzach. Okres wzrostu tego grzyba rozpoczyna się od wczesnej wiosny i kończy się jesienią, aż do początku pierwszego mrozu.

Opis

Średni rozmiar średnicy czapeczki grzybowo-różowej może wahać się w granicach 6-10 cm. W większości przypadków są to okazy z owocnikami, których średnica nie przekracza znaku 12 cm, u młodych grzybów kształt owocu ma jajowaty kształt. Owocowy korpus dojrzałych grzybów charakteryzuje się wypukłym kształtem. Warto zauważyć, że w bardzo starych grzybach różowego grzyba owocnik uzyskuje płaski, rozpostarty kształt, w centrum którego nie ma pagórka.

Cechą charakterystyczną młodych grzybów różowych jest to, że mają zabarwienie brunatne, w którym występuje również czerwony odcień. Powierzchnia błyszczącej czapeczki grzybowej jest usiana białymi lub brudnymi płatkami warty - białymi.

Zarodniki, dzięki którym zachodzi proces rozmnażania i rozprzestrzenianie się tego grzyba, mają kształt eliptyczny. Proszek zarodników charakteryzuje się białym kolorem. Należy zauważyć, że muchomor różowy ma mięsistą miazgę, która nie ma specyficznego aromatu ani ostrego zapachu.

Miąższ tego grzyba jest koloru białego i różni się od innych rodzajów grzybów swoim złym smakiem. W przypadku uszkodzeń fizycznych natychmiast zaczyna nabierać jasnoróżowego odcienia, a po chwili uszkodzona część ciała staje się różowym winem.

Noga grzyba ma perłowy odcień i kształt cylindryczny, a jego wysokość waha się od 3 do 10 cm. W rzadkich przypadkach można znaleźć okazy, których wysokość sięga 20 cm. Ma solidną strukturę, ale potem, gdy rośnie, zaczyna się wydrążać.Znana jest również ze swojego jasnoróżowego lub nawet w niektórych przypadkach białego koloru, jak również ze specyficznej grudkowatej powierzchni.

U podstawy łodygi występuje specjalne zgrubienie, które w swoim kształcie przypomina bulwę. Z reguły pogrubienie jest atakowane przez owady, które wykorzystują je jako miejsce do układania larw. To pogrubienie ma strukturę błoniastą i zwisa u młodych grzybów pod owocem. Ma biały odcień, ale wraz z rozwojem grzyba to pogrubienie staje się różowe. W jego górnej części zaznaczone są rowki.

Płyty owocu mają szeroki kształt, są rozmieszczone swobodnie i gęsto, prawie obok siebie. Z reguły płytki te są białe, ale jeśli są uszkodzone, natychmiast uzyskują czerwony odcień, a także nogę grzyba. Najbliżej spokrewnione gatunki czerwonego grzyba to:

1. Pantera amanitas. W miarę rozwoju przestają nabierać czerwonego odcienia. Na łodydze tych grzybów znajduje się pierścień o gładkiej powierzchni. Krawędź czapki jest pokryta dużą ilością specjalnych fałd.
2. Grube muchomory. Charakterystyczną cechą tych muchomorów z jadalnych krewnych jest to, że w przypadku uszkodzeń fizycznych nie zmieniają koloru i nie zaczynają się zaczerwieniać. Z reguły grzyby te mają ciemnoszary kolor z małymi plamami brązu.

Należy zauważyć, że podczas zbierania grzybów jadalnych należy zwrócić uwagę na zmianę ich koloru i struktury. Wszakże, jak wiecie, grzyby, które można zjeść, podczas fizycznego oddziaływania na nie, kiedy są uszkodzone, zaczynają być czerwone. Ponadto na nogach grzyba jadalnego znajduje się pierścionek, a także luźne talerze.

Czy można jeść

Podczas cichego polowania większość ludzi stara się unikać mufli, uważając je za niebezpieczne i trujące grzyby. Należy jednak zauważyć, że czerwona amanita, lub jak to się nazywa - szaro-różowa amanita, jest dość jadalna i całkowicie bezpieczna dla ludzkiego zdrowia i życia. Jedyną rzeczą do rozważenia przy jedzeniu tego grzyba jest to, że musi być właściwie ugotowany iw żadnym wypadku nie wolno go jeść na surowo.

Podczas gotowania powinien być dobrze prażony i przetwarzany termicznie. Należy również zauważyć, że grzyb ten nie jest zalecany do suszenia i używany później w suchej formie do gotowania. Jednak dobrze nadaje się jako zszywka do pikli lub konserw.

Jakie są korzystne właściwości

W czerwonym grzybie zawiera dużą ilość betaniny. Warto zauważyć, że z tej substancji wytwarzane są specjalne leki, które są stosowane podczas leczenia i eliminacji chorób wątroby. Ponadto ten rodzaj grzyba jest w stanie zniszczyć szkodliwe i niebezpieczne bakterie w organizmie.

Użyteczne właściwości czerwonego grzyba są następujące:

1. Umożliwia przeprowadzenie korekty masy ciała.
2. Ma korzystny wpływ na funkcjonowanie przewodu pokarmowego, a także stymuluje metabolizm składników odżywczych w organizmie.
3. Szybko eliminuje choroby zakaźne w organizmie.

Ponadto szarozielony grzyb może być stosowany w leczeniu choroby Alzheimera. Ponadto jego stosowanie znacznie zmniejsza ryzyko rozwoju i rozwoju raka piersi.

Czy są jakieś przeciwwskazania

Szaro-różowe muchomory nie są kompatybilne z napojami alkoholowymi. Dlatego w przypadku ich stosowania zaleca się całkowite zaprzestanie używania alkoholu.Ponadto nie powinny być stosowane przez osoby, które są podatne na pojawienie się reakcji alergicznych lub cierpią na alergie na jeden ze składników tego grzyba. Zakazane jest również jedzenie dzieciom lub kobietom w ciąży.

Film: szaro-różowy muchomor (Amanita rubescens)