Stepowy sum - opis, siedlisko, ciekawe fakty

Ptak stepowy jest aktywnym i hałaśliwym ptakiem. Jej ogon jest rozwidlony, w locie wygląda jak rybitwa lub jaskółka. W porównaniu do innych snipefish, jej budowa ciała jest bardziej elegancka. Dziób i nogi tych ptaków są krótkie.

Wygląd

Trawa stepowa ma bardzo podobny wygląd do łąki. Ale górna część jej ciała ma bardziej brązowy i ciemny odcień. Długość ciała wynosi około 25-26 cm, samce tego gatunku ważą 90-105 g, a samice 5-10 g mniej. Rozpiętość skrzydeł stepowych tirkushka - 60-67 cm.

Wyglądem i stylem lotu przypomina nieco jaskółkę. Jej ogon jest grasica i dość długi. Ciało na szczycie oliwkowo-brązowego. Skrzydła, a także obszar gardła i podbródka mają kolor kremowy, a pierś jest brązowa.

Siedlisko

Na południu zamieszkuje wybrzeże Morza Czarnego. Czasami może latać do Norwegii i na Wyspy Brytyjskie. Zimą można go znaleźć we wschodniej Afryce, czasami na zachodzie, ponieważ ptaka uważa się za wędrownego.

Miejsca gniazdowania przybywają w kwietniu i maju. Latają w małych stadach w ciągu dnia na różnych wysokościach. Naukowcy uważają, że głodne ptaki latają niżej niż dobrze odżywione, aby zdobyć jedzenie. Odlecieć w sierpniu-wrześniu, w zależności od siedliska.

Siedliska

Zamieszkuje stepy, pola dziewicze lub uprawne, doliny rzeczne. Na Krymie żyją w pobliżu jezior. Dla kolonii tych ptaków ważne jest, aby w pobliżu siedliska była woda. Jeśli grupa tyrkushkas jest mała, mogą osiąść dość daleko od zbiornika.

W normalnych siedliskach ptaka można przypisać dość licznym gatunkom. Im bliżej granic zasięgu, tym rzadziej występują.

Zachowanie

W dzień Tirirushki pić wodę i znaleźć jedzenie dla siebie. Noc spędza się na stepie. Wieczorem, szukając owadów, które wyszły z trawy, na drodze. Jeśli dzień jest bardzo gorący, mogą spędzić cały dzień na zbiorniku. Wysokość lotu zależy od tego, czy ptak jest głodny, czy nie. Jeśli jest pełna, może latać dość wysoko. Jeśli jest głodny, leci niżej, ponieważ na takiej wysokości można znaleźć ofiarę.

Po południu lecą do najbliższego zbiornika, aby pić wodę. Czasami potrafią pływać, bijąc skrzydłami na powierzchni wody.

Jeśli ptak drapieżny pojawi się w miejscu gniazdowania, grupa ptaków jednocześnie rzuci się na niego. Prowadzą wroga jak najdalej od swojego domu. Jeśli ktoś pojawi się w pobliżu, może latać lub biegać w kręgu, udawać, że nie może latać lub udaje, że wykluwa jajka.

Hodowla

Kojarzą się podczas przejścia. Dlatego wiele samic, które właśnie przybyły z zimowania, jest gotowych do złożenia jaj wkrótce. Gniazda kolonii. Grupy mogą być małe i składać się z kilkudziesięciu par. Można je znaleźć wszędzie w zasięgu siedliska. Czasami kolonia ma do kilkuset par tyrków.

W miejscach ich gniazdowania może również zagnieżdżać się trawa łąkowa. Wśród ich gniazd znajdują się także domy zielarzy lub warkocze bielików. Avocety mogą zlokalizować swoje gniazda na obrzeżach kolonii.

Wielu przedstawicieli gatunków każdego roku buduje swoje gniazda w nowym miejscu, ale jednocześnie wybiera się takie same warunki. Kolonia może znajdować się w pobliżu miejsca gniazdowania w zeszłym roku lub może oddalić się od niej w odległości kilku kilometrów.

Gniazdo Tirkushka jest zwykłą dziurą, którą ustawiają same ptaki. Może znajdować się na otwartych przestrzeniach lub pod krzewami. Gniazdo, które wyścielają trawą. Okres gniazdowania trwa około 2 miesięcy. Zazwyczaj samica składa około 4 jaj. Czasami mogą być 3 lub 5. Są owalne. Jedna strona jest nieco ostrzejsza niż druga. Znajdują się prawie pionowo, z małym nachyleniem.

Brak dokładnych danych dotyczących czasu trwania inkubacji. Ptak siedzi na jajach tylko w nocy, a także wieczorem i wczesnym rankiem. W ciągu dnia poluje na poszukiwanie jedzenia. Jeśli w ciągu dnia jest bardzo gorąco, tylko nieliczni przedstawiciele kolonii są pozostawieni do ochrony gniazd, a reszta ptaków odlatuje do zbiornika. Jeśli w tym okresie osoba pojawi się w pobliżu, próbują go „poprowadzić”.

Kiedy pisklęta wylęgają się, ptaki zaczynają tworzyć stada. Już w sierpniu stają się liczni.

Moc

Główną porcją stepów są owady. Są to tak duże przedstawicielstwa jak szarańcza, koniki polne i inne. Wraz z nadejściem jesieni na polach. W Afryce jedzą szarańczę, goniąc ją w dużych stadach kilkuset, a nawet tysięcy osobników.

Ten ptak potrzebuje ochrony, dlatego jest w Czerwonej Księdze. Naukowcy zakładają, że cała populacja światowa liczy od 15 do 46 tysięcy par tych ptaków.

W ostatnich latach zauważono, że liczba gatunków maleje. Przypuszczalnie wynika to z rozwoju człowieka na dużych obszarach dziewiczych ziem, na których wcześniej gnieździło się tyrkushki. Ponadto podczas wypasu zwierząt gospodarskich zabito wiele szponów. Dlatego bojownicy ochrony przyrody uważają, że w celu zachowania gatunku wypas na terytorium kolonii w okresie lęgowym powinien być ściśle ograniczony. Aby to zrobić, konieczne jest prowadzenie aktywnej propagandy wśród ludności i identyfikowanie miejsc gniazdowania. Ponadto, wzrost liczby krukowatych, które żerują na tirkushek, wpływa również na liczbę gatunków. W warunkach wielkiej suszy ptaki nie mogą się rozmnażać, brakuje im roku.