Makalenin içeriği
Beyaz kafalı akbaba, türlerinin karakteristik bir temsilcisidir, şahin ailesine aittir ve av kuşları sıralıdır. Bu kuş bedeninin uzunluğu 105 santimetreye ulaşır, 29 santimetrelik bir kuyruğu vardır, kanat genişliği en fazla 265 santimetreye kadar ulaşabilir ve bir yetişkinin maksimum ağırlığı 10 kilogramdır.
Akbaba, karakteristik bir soluk sarı rengin bir kuş tüyüne sahiptir, kanatlarının kanat tüylerinin yanı sıra, bir kuşun kuyruğunda bulunan kuyruk tüyleri de daha koyu bir gölgeyle vurgulanır. Topun ve süpürgecin tüm uzun boynunun göğsünde parlak beyaz rengin aşağıya doğru bir kaplaması var, boynunun etrafında bir tüy yakalığına benzeyen beyaz tüylerin bir halkası var.
Kuş karkas kesmek için kullanılan bir kanca şeklinde kavisli büyük bir gaga vardır.Yerdeki akbabalar kötü gelişmiş bacaklarda hareket eder, donuk pençeleri bir destek olarak hizmet edebilir, dengeyi korumanıza izin verir. Beslenme sürecinde zayıf adapte edilmiş kuş pençeleri katılmaz.
Türkiye’nin Asya’nın dağlık bölgelerinde ve aynı zamanda Afrika’nın kuzeybatı kesimlerindeki beyaz akbabalarla tanışabilirsiniz. Buna ek olarak, kuş Akdeniz ve Sardunya ve Girit'in yanı sıra Kıbrıs ve Sicilya adalarında Fransa ve komşu İspanya'da yaşar.
Geçtiğimiz yüzyılda, Avrupa'daki beyaz başlı akbaba sayısı önemli ölçüde azaldı. Bu alanda kendiniz için yiyecek almak için büyük bir çöpçü için kolay bir iş değildir. İspanya'da, kuşların beslenmesine yardımcı olacak bir program başlatılmış, akbabalara yiyecek sağlamak için kuş yuva alanlarına hayvan leşleri konulmuştur.
Bireysel kuş özellikleri
Bu kuş türünün bir sonraki özelliği, kuşun başı gibi tüylü boyun boynunun, kuşlar için normal tüylere sahip olmaması, aşağıdan oluşan oldukça yumuşak bir örtü ile kaplanmasıdır. Bu özellik kuşa karkasların ek avantajlarını sunma kabiliyetine sahiptir - kanın ve kuşun boynuna veya başının üzerine düşen küçük et parçaları, tüylü yüzeyin gerisinde.
Sağduyulu gagasının yeteneklerini kullanan Griffon Akbaba, kolaylıkla kurbanın kas dokusunu oluşturan tüm parçaları ortadan kaldırır. Güçlü damarlardan oluşturulan düğümler bile, istisnalar yoktur.
Beyaz başlı akbabaların atılımı
Griffon Akbaba için yuvalama mevsimi Ocak ayında başlıyor ve Nisan ayına kadar devam ediyor.Çiftleşmeden önce, kuşlar çiftleşme mevsiminde kuşların tipik bir karakteristik dansı yaparlar. Bir çift gökyüzüne doğru yükselir ve tam bir sessizlik içinde çığlık atmaya başlar, bazen karmaşık akrobatik stuntlar gerçekleştirir. Bu dansın ana koşulu, ortak eylemlerin tam senkronizasyonu, kuşların kanatları bile aynadaki yansımalar gibi hareket eder. Dairesel hareketler, spiralin her bir müteakip dönüşü ile daha yüksek uçma arzusuna bağlı olarak, ortaklar tarafından bir spiral halinde gerçekleştirilir. Gerekli yüksekliği toplayan kuşlar birbirlerini çevreler, danslarına devam ederler.
Yuvalama cihazında, beyaz başlı akbabalar 20 ila 30 kişiden oluşan kolonilerde toplanır. Yuvalarının inşası için bu türün kuşları, sarp dağ yamaçlarında ya da bazen kayalarda bulunan erişilemez nişlerde bulunan erişilemeyen çıkıntıları seçerler.
Akbaba dişi, bir yumurtadan oluşan bir debriyajı bırakır. Nadir durumlarda, 2 olabilir. Yavruların kuluçkalanmasında, her iki birey, birbirini değiştirerek, birbirinin yerini alır, kuluçka süresi 42 ila 50 gün sürer.
Işığa, akbabalar tüysüz görünürler, sadece ciltten oluşan bir örtü ile, tüyler veya tüylerden tamamen arınmış görünürler.Yetişkin hayvanlar civcivleri beslemek için midelerinde yiyecek kullanırlar. Bunu yapmak için, yarım sindirilmiş yiyecek parçalarını yeniden doğurmak ve bebek maması olarak civcivlere beslemek zorundalar.
Kuşlar, yuvadan 90 gün sonra ayrılmaya yönelik ilk girişimleri yapmaya başlar ve ilk uçuş deneyimi sadece genç bireylerin yaşamının 16. haftasına düşer. Beyaz kafalı akbabalar sadece beşinci yıldaki olgunluklarına ulaşır.
Karakteristik habitatlar
Griffon akbaba türlerinin temsilcileri dağ sırasındaki ya da kayalıklardaki habitatlarını oluştururlar. Yüksek irtifada kuşlar tamamen güvende hisseder, burada dinlenmeleri ve yuva yapımı için ihtiyaç duydukları her şeyi bulurlar. Akarsulardan potansiyel avlarını algılamak için çevredeki bölgeyi izleme konusunda yardımcı olan yükseklikler, mükemmel bir manzaraya açılır. Fakat aşırı yüksek ve soğuk hava koşullarında çok yüksek bir yükseklikte bulunan dağ zirveleri, beyaz başlı akbabaları çekmez.
Bu kuş türünün temsilcileri, onlarla doğrudan temastan kaçınarak insanlardan uzak durmaya çalışırlar.Çoğunlukla yuvalama bölgelerini çeşitli köylerin yakınında bulsalar da, günümüzde nadir olmayan çeşitli salgınların bir sonucu olarak, çoğu zaman ölen ya da tahrip olan düşmüş evcil hayvanlar arasında avlarını bulmak daha kolaydır.
Gece vakti griffon akbabalar, seçtikleri uçurumların üstlerine, 30-40 bireyden oluşan sürüler oluşturuyorlar. Gece için yerlerini terk etmek için acele etmiyorlar, çünkü sabah güneşi dünyayı ısıtacak ve gökyüzüne doğru yükselen hava akımları yaratarak kuşlar için uçuş koşullarını kolaylaştıracak kadar beklemek zorundalar.
Akşam saatlerine doğru, güneş doğduğunda akbabalar bir gecede geri dönmelidir. Kuşlar, gecenin başlangıcında kuşların uçtuğu bölgede, her biri kendi evinde, sırayla oturduklarında, günlük bir tören düzenlenir.
Doğa, bu tür kuşların temsilcilerini hava kütlelerinin hareketine olağanüstü bir duyarlılık vermiştir. Isıtılmış yüzeylerden yükselen sıcak hava akımlarını çok net bir şekilde yakalarlar ve enerjilerini boşa harcamadan uzun saatler boyunca gökyüzünde uçabilirler.
Büyük kuşların beslenmesi
Griffon akbabası bir kuş avı olarak kabul edilir, ancak besinlerinin ana beslenmesi carrion'dur. Sadece istisnai durumlarda, küçük hayvanlara saldırmak veya zayıflamış bir kurbanı bitirmek için düştüğünde taze et alır. Ama o, iyi adapte edilmiş gagasıyla ustaca çalıştığı çeşitli toynaklı hayvanların cesetlerini sökmek için bir akbaba tercih ediyor.
Uçuşta, bir akbaba akbaba ısıtılmış topraktan kaynaklanan sıcak hava akımlarını tutar. Devasa kanatların yardımıyla dere içinde tutulan kuş, yavaş yavaş yukarıya doğru yükselen bir sarmalda hareket eder. Farklı yönlerde uçmaları gerçeğine rağmen, birbirleriyle göz teması kaybetmezler. Bu teknik, geniş bölgeleri devriye etmelerine izin verir.
Sürüden biri avı algılayacak kadar şanslıysa, aşağı iner ve geri kalanlar,manevrasını görmek, ziyafete katılmak için acele et. Akbabalar paketinde belirli bir hiyerarşi vardır. Paketin lideri önce yemeğe başlar, yavaş yavaş, ölü hayvanın derisini çıkarır ve kafasını karkanın içine sokar. Ancak diğer kuşlar, zorunlu ritüelin sonuna kadar bekleyebilirler.
Video: Kızıl Akbaba (Gyps fulvus)
Göndermek için