Motyl Polyxena - opis, siedlisko, gatunek

Przez polyxena rozumie się motyla średniej wielkości, który w rozpiętości skrzydeł osiąga maksymalnie 5,5 cm, jest pigmentowany jasnożółtym odcieniem i wyróżnia się spośród siebie. Osoby z tej grupy rasowej wolą mieszkać w pobliżu wilgotnych wąwozów, a także na skraju lasu iw dolinach rzek. Potrzebują wysokiej wilgotności dla komfortowego życia. Gdy gąsienica przepocznie, przetrwa zimę. Jeśli chodzi o lot, rozpoczyna się on w środku wiosny i trwa do końca sezonu.

Cechy formularza

1. Skrzydła mają złożone wzorzyste łaty składające się z czerwonawych i czarnych pigmentów na żółtawym tle. Motyle mogą być beżowe. Na zewnętrznych częściach skrzydeł znajdują się zakrzywione pasy. W dolnej części znajduje się czerwono-czarny pasek, a z góry wyłania się czarno-żółty kontur.
2. Wielu mieszkańców takiej rodziny mieszka na Krymie. Uwielbiają teren przed górami, a także łąki i krzewy w pobliżu źródeł wody. Przyciągaj pojedyncze belki, wyłożone trawą. Niektóre lepidoptera zamieszkują winnice. Lot rozpoczyna się w połowie wiosny, kończy się wraz z końcem sezonu lub początkiem sezonu letniego.
3. Stworzenia te są powolne, lecą miarowo, blisko trawiastych obszarów lub stref krzewów. Usiądź na liściach i gałązkach, może być w kwiatostanach. Siedlisko jest częściowe, do życia wymaga kirkazon, żywią się gąsienicami. Ten gatunek Lepidoptera jest nieliczny.
4. Gatunek jest wymieniony w Czerwonej Księdze Ukrainy. Działalność ludzka jest negatywnie odzwierciedlona w populacji. Siedliska są coraz częściej rozwijane przez ludzi, jednostki są dosłownie zmuszone do przetrwania bez roślinności, na suchej trawie i liściach, wśród wyrwanych drzew. Całe miejsce zajmują nowe budynki i inne tereny.
5. Na etapie gąsienicy kadłub jest zabarwiony niezbyt jasno, kolor jest zbliżony do beżu. Pomarańczowe plamy w formacie stożka zdobią ogólne tło. Tak jasny kolor pozwala drapieżnikom stwierdzić, że gąsienice te nie nadają się do spożycia przez ludzi.
6. Karmienie gąsienicy nie jest zróżnicowane, opierają się na Kirkazon, dlatego późną wiosną lub wczesną jesienią znajdują się na tych kwiatostanach. Gdy rozwój się kończy, gąsienice opadają na ziemię, zaczyna się przepoczwarczanie, dla którego wybierany jest zaciszny narożnik. Zimowanie może trwać dwa razy.

Opis

1. Rozpiętość skrzydeł osobników może sięgać 5 cm, u mężczyzn iu kobiet do 5,5 cm Warto zauważyć, że przedstawiciele słabszej płci są nieco więksi. W każdym razie skrzydła owadów pomalowane na żółto.
2. Mogą również zobaczyć czerwone plamy i czarne paski. Rozmiar spotów może w niektórych przypadkach być inny. Motyle żyją nie dłużej niż rok. Potomstwo przynoszą od początku kwietnia do połowy maja.
3. Ponadto sezon lęgowy może się różnić w zależności od warunków klimatycznych, w których żyją te owady. Będąc w stanie poczwarki, kobiety rodzą się tydzień później niż płeć przeciwna.
4. Członkowie rodziny znajdują się we Francji i innych częściach Europy. Mieszkają w Turcji, na obszarach naszego kraju. Mogą wspinać się 1 km. na wysokości od poziomu morza. Obecność tendencji do lotów sezonowych.

Hodowla

1. Wszystko zaczyna się od złożenia 1 jajka na grzbiecie liści rośliny pastewnej. Najczęściej występuje to późną wiosną. W roli roślin pastewnych działa kirkazona zwykła, blada i zaokrąglona. Jajko ma kształt kuli. Jest pomalowany na kolor biały i perłowy.Ten etap trwa tylko kilka dni.
2. Gdy tylko pojawi się gąsienica, zaczyna prowadzić raczej interesujący sposób życia. Żywi się ograniczonymi gatunkami roślin. Takie gąsienice preferują tylko rośliny z gatunku kirkazon. Larwa ma czarny kolor.
3. Z czasem zmienia kolor na fioletowo-pomarańczowy. Również na ciele widać jasne pomarańczowe brodawki, na których znajduje się czarna kropka pośrodku. Aktywny przy słonecznej pogodzie. W tym czasie mają pełny posiłek.
4. Kilka dni przed przepoczwarczeniem takie gąsienice w ogóle przestają karmić. Szukają odpowiedniej gałązki. Gąsienica splata się za pomocą specjalnego pasa. Wisi w tym stanie do 3 tygodni. Jeśli w przeddzień zimna, pupa zimuje w tym stanie. Po pojawieniu się motyla.

Prezentowane motyle mają wyjątkowy wygląd. Takie owady w prawdziwym świecie stały się rzadkie. Jeśli naukowcy nic nie zrobią, motyle znikną całkowicie. Pamiętaj, że osoby są wymienione w Czerwonej Księdze.

Wideo: motyl polyxena (Zerynthia polyxena)