Humbak - opis, siedlisko, styl życia

Pod pojęciem humbaka rozumie się dużego przedstawiciela oddziału, który wyróżnia się zewnętrznymi danymi. Jest prawie niemożliwe, aby pomylić z innymi mieszkańcami głębokości wody, zwłaszcza jeśli studiujesz wszystkie cechy w porządku. W dzisiejszym materiale rozważymy ważne aspekty wpływające nie tylko na opis, ale także na siedlisko wielorybów. Możesz stworzyć własną opinię na temat tych zespołów.

Opis

1. Format ciała jest jak kropla. Jest zagęszczony i lekko spłaszczony powyżej i poniżej. Głowa jest ogromna i ważona, przednia część wyróżnia się w szczególności. Ogon jest ściśnięty z boków. Kobiety o ogólnej charakterystyce są nieco większe niż samce, mogą dorastać do 14,5 m. Indywidualna płeć męska osiąga około 13,5 m. Jest to ich średnia wartość.
2. Były zarośnięte wieloryby, które rozciągnięto do ciała do 17,5 m. Jest to jednak raczej wyjątek od zasad. Kategoria wagowa waha się od 30 ton, z których od 4 do 6 ton to tkanka tłuszczowa. Tych członków drużyny wyróżnia największa kumulacja tłuszczu podskórnego po wielorybach błękitnych. Działają również jako mistrzowie wśród siebie o podobnych cechach ogólnych.
3. Jeśli chodzi o płetwy, nie wyróżniają się one spośród płetw innych osób. Płetwa z tyłu nie jest zbyt duża, nisko osadzona, ma około 40 cm wysokości, ale jest zwarta i masywna, lekko przesuwająca się do tyłu ciała. Patrząc na dane z boku, wydaje się, że tylna część płetwy przypomina sierp. Podczas gdy przednia krawędź jest wygładzona. W środku jest wycięcie, więc może się wydawać, że wieloryby są garbami. Właściwie z tego powodu dostali swoje imię.
4. Ogon wydłużony i ogromny, na krawędziach są nacięcia o różnych rozmiarach. Kiedy ktoś nurkuje, unosi ogon wysoko, co odróżnia go od reszty. W końcu wszystkie inne wieloryby starają się nie pokazywać ogona. Płetwy w obszarze mostka są bardzo długie, zajmują ponad 30% całkowitej długości ciała. W związku z tym ci przedstawiciele oddziałów nazywani są inaczej wielorybami z długim uzbrojeniem. W części przedniej płetwy mostka nie są zbyt gładkie, ale grube, z obecnością guzków. Na każdej z guzków znajduje się 10 występów.
5. Gatunki omawianych gatunków są bardzo zwrotne. Eksperci badający ich strukturę ciała i zwyczaje doszli do wniosku, że płetwy stały się tak długie z powodu ewolucji. Wieloryby przystosowują się do życia na określonym obszarze, dzięki czemu płetwy pełnią rolę termoregulacji. Jeśli chodzi o głowę, jest ona ogromna, zajmując około 30% ciała. Spłaszczona czaszka, kości policzkowe wyraźnie się wyróżniają, dobrze zarysowane. Pysk ma zaokrąglony kształt, który jest wypychany do przodu.
6. Na głowie są pewne narośle, wydłużone w strukturze. Pochodzą z obszaru pyska, rozciągającego się aż do oddechu. Z reguły te przyrosty są w dziesiątkach. W środkowej części głowy znajduje się około 7, 5–15 na bocznych częściach, ta sama liczba jest obserwowana w dolnej szczęce. W środku znajduje się podeszwa z narośli i wystarczająco duża o nieregularnym kształcie.
7. Przez brodawki rozumie się przeplatanie mieszków włosowych odziedziczonych przez wieloryby od ich przodków żyjących na lądzie. Z reguły z każdego mieszka rośnie około 1-2 włosów. Te bruzdy dla każdego reprezentatywnego gatunku wyglądają indywidualnie. W obszarze otrzewnej i gardła obserwuje się również podłużne rowki. Są głębokie i szerokie, jest ich około 20.

Kolor

1. Pigmentacja ciała każdego osobnika jest inna, więc eksperci mogą łatwo zidentyfikować określonego wieloryba podczas obserwacji grupy. Tył i boki ciała są zwykle czarne, ciemnoszare, brązowawe lub szare. Zawsze są ciemniejsze niż inne osoby. Klatka piersiowa i początek brzucha są pigmentowane białawymi lub białawymi, ale mogą być czarne lub nakrapiane.
2. Płetwy w obszarze mostka są pomalowane na biało lub czarno, ich dolna część jest rozjaśniona, a górna część jest przyciemniona. Jeśli chodzi o rodzaj płetwy ogonowej, są one ciemne, nierówne, jasne lub kropkowane. W celu przeprowadzenia badań i obserwacji uwzględnia się pigmentację dolnej części płetwy ogonowej.
3. Nie można nazwać tych wielorybów szybkością, na przykład jako jednostki blyuval (krewni). Z trudnością osiągają prędkości 10 kilometrów na godzinę, ale są też takie, które przyspieszają do 15 kilometrów na godzinę. Częściowo z tego powodu, skóra cierpi, ciało jest otoczone przez pasożytnicze stworzenia, jednostki umierają szybciej niż one same z powodu chorób.
4. Na ciele jest wiele szkodników, takich jak wszy wielorybów, widłonogów, kaczek morskich itp. Te stworzenia atakują obszar szyi i inne części ciała. Aby się ich pozbyć, mieszkańcy przestrzeni wodnej muszą wyskakiwać z wody pionowo z częstą częstotliwością.

Siedlisko

1. Warto zauważyć, że wiele dekad temu reprezentowane osoby żyły w dużych koloniach na różnych morzach i oceanach. Takie wieloryby znaleziono nawet w Bałtyku i Morzu Śródziemnym. Osobniki znaleziono w Zatoce Fińskiej. Do tej pory przedstawione wieloryby pozostają kosmopolityczne, ale populacja jest bardzo ograniczona.
2. Takie osoby znajdują się we wszystkich miejscach oceanu świata. Naukowcy podzielili omawiane wieloryby na 3 ogromne populacje. Każdy z nich tworzy duże indywidualne stada. Wielu z nich migruje co roku. Wieloryby zamieszkujące północny Atlantyk tworzą 2 ogromne stada.
3. Ci, którzy mieszkają w zachodniej części, często migrują z wybrzeży Islandii, Nowej Anglii i Grenlandii do wybrzeży Ameryki Południowej i wysp karaibskich. Stado, które żyje we wschodniej części, migruje z Morza Barentsa do brzegów Gabonu i Zielonego Przylądka.

Sposób życia

1. Głównym powodem eksterminacji tych osób było to, że mieszkali bardzo blisko brzegu. Wyszli na głębokie wody tylko wtedy, gdy zamierzali wyemigrować. Takie wydarzenia wywołały rozkwit wielorybnictwa.
2. Samice z młodymi zawsze zimowały w pobliżu wybrzeża. Reszta humbaków nie przylega do żadnego terytorium. Jednak niektóre osoby z roku na rok starają się powrócić do swoich zwykłych siedlisk.
3. Ciekawe jest to, że w życiu reprezentowane osoby wolą być samotnikami. Jednak często można spotkać grupy, w których jest od 3 do 15 osób. W miejscach, gdzie nie ma walki o jedzenie i wystarcza głowa, można spotkać ogromną populację mieszanych gatunków.
4. Według naukowców i obserwatorów takie zwierzęta są najbardziej aktywne, zwrotne i mobilne wśród bliźnich. Takie wieloryby często wyskakują z wody i demonstrują doskonałe akrobacje. Warto zauważyć, że reprezentowane osoby są bardzo żartobliwe, więc kiedy tylko jest to możliwe, bawią się.
5. Są z dużą prędkością, jak torpeda wzbijająca się w powietrze z wody. Długimi płetwami tworzą bujną pianę. Kiedy przewracają się na plecy, flopują w opryskach. Rozważane osoby są dociekliwe, poza tym wcale nie boją się ludzi. Dlatego często pojawiają się na powierzchni wody.
6. Często można zobaczyć, jak całe kolonie towarzyszą turystycznym statkom wycieczkowym i statkom.Ponadto, gdy wieloryb wydycha, robi piękną i wysoką fontannę z wody. Taki widok jest naprawdę trudny do przekazania słowami. Dlatego turyści dają dużo pieniędzy na pływanie wzdłuż tej trasy i oglądanie wszystkiego na własne oczy.

Badaliśmy jednego z przedstawicieli pasiastego oddziału, abyś mógł stworzyć własną opinię na temat humbaków. Te osoby niewątpliwie wyróżniają się na tle siebie. Charakteryzują je charakterystyczne cechy, uwzględniające cechy zewnętrzne. Ponadto osoby te mają dużo tłuszczu podskórnego, są atakowane przez pasożyty ze względu na powolną prędkość ruchu. Wieloryby są zmuszone do ciągłego wyskakiwania z przestrzeni wodnej w pozycji pionowej, aby usunąć z siebie szkodniki.

Wideo: Humpback Whale (Megaptera novaeangliae)