Treść artykułu
Płytka porcelanowa - trwały i jednocześnie kruchy materiał. Jest odporny na zmiany temperatury i, w przeciwieństwie do płytek, ma wysoką odporność na zużycie. Materiał ma właściwości ogniotrwałe i niską absorpcję wody. Gres porcelanowy składa się ze sprasowanej gliny zmieszanej ze stałymi minerałami, więc nie kruszy się i praktycznie nie drapie. Cięcie takich płytek jest trudniejsze niż kafelki, ale możliwe. Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiedni sposób.
Klasyczna metoda
Materiał podszewka, którego grubość nie przekracza 8-10 mm, jest podzielony na części za pomocą noża do szkła. Narzędzie z diamentową końcówką rysuje proste linie. Cięte wzory lub złożone kształty nie będą działać:
- Płytka jest układana na podłodze lub stole.
- Trzymaj się za ręce, możesz iść stopą. Najważniejsze jest to, że przedmiot jest pewnie zamocowany i nie porusza się podczas pracy.
- Oprócz noża do szkła będziesz potrzebował żelaznej linijki lub poziomu budynku.
- Rysowanie ołówkiem na zewnętrznej stronie linii cięcia materiału okładziny. Zastosuj do niego poziom.
- Wykonaj ceramiczną granitową powierzchnię za pomocą diamentowej końcówki.
- Narzędzie jest wciskane tak, że ostrze wnika w wewnętrzną warstwę płytki.
- Siła jest zmniejszana, gdy obcinak do szkła osiąga krawędź. Jeśli zbyt duży nacisk zostanie wywierany na ten obszar materiału licowego, pojawią się wióry.
Jeśli cięcie jest wystarczająco głębokie, płytka bez poważnych uszkodzeń zostanie podzielona na dwie części. Możliwe jest ręczne oddzielenie materiału okładzinowego, ale ta metoda jest bardziej niebezpieczna. Małe kawałki porcelanowej płytki rozpraszają się w różnych kierunkach, dostając się do oczu. Osoby, które decydują się na złamanie materiału okładziny rękami, powinny nosić okulary i grube rękawice.
Szorstkie krawędzie płytek są traktowane siatką lub ściernicą. Odpowiedni będzie również papier ścierny z dużymi lub średnimi cząstkami ściernymi.
Początkującym nie zawsze udaje się podzielić gres porcelanowy na kawałki bez poważnych uszkodzeń. Jeśli zdecydowałeś się na obróbkę materiału okładzinowego za pomocą noża do szkła, musisz kupić płytkę z marginesem i kilkoma narzędziami. Diamentowa końcówka jest szybko stępiona w kontakcie z prasowaną gliną.
Urządzenia elektryczne
Porcelanowa szlifierka do płytek. Na elektronarzędzie nakładany jest dysk pokryty diamentem. Dysza jest integralna, bez zębów i otworów, przeznaczona do cięcia na sucho.
Znacznik znaczników lub kreda. Linie rysują się na zewnątrz. Materiał licowy musi być zamocowany na stole lub innej stabilnej podstawie. Aby nie zepsuć kafelka, 2-3 mm cofnij się z linii. Młynek włącza się i przeprowadza raz na porcelanowej powierzchni gresowej. Na krawędziach prędkości dysku należy spowolnić, aby nie wydawać się rozdrobnione. Ponownie uruchomić na płytce nie może. Jeśli cięcie kęsów za pierwszym razem nie było możliwe, należy je delikatnie złamać rękoma lub stopami.
Szlifierka szlifować nierówne krawędzie. Suchą tarczę tnącą zastąpiono wariantem kamiennym. Włącz elektronarzędzie z minimalną prędkością i przecinaj płytki.
Przeszklony materiał okładzinowy jest cięty w inny sposób. Bułgarzy pozostawiają zbyt wiele chipsów i uszkodzeń na powierzchni gresu porcelanowego.Po przetworzeniu płytka musi zostać wyrzucona, ponieważ nawet szlifierki nie mogą wyeliminować wad.
Młynek jest wykonany nie tylko prosto, ale również po krzywoliniowych cięciach. Uwzględnij minimalną prędkość i delikatnie wydaj na wcześniej zaplanowane linie. Udekoruj powierzchnię z granitu ceramicznego wzorami lub skomplikowanymi wzorami nie zadziała. Bułgar jest w stanie wyciąć okrąg, trójkąt lub inny kształt geometryczny z minimalną ilością szczegółów. Dysk jest nachylony pod kątem 45–60 stopni do powierzchni. Po cięciu krawędzie porcelany są szlifowane.
Metoda jest dość zakurzona i hałaśliwa, dlatego zaleca się pracę z materiałem licowym na ulicy lub w wentylowanym pomieszczeniu. Noś bandaż z gazy lub respirator, okulary i buty z grubymi podeszwami. Trzymaj narzędzie mocno podczas pracy.
Wystrój kafelków
Złożone wzory na powierzchni gresu porcelanowego są cięte za pomocą wyrzynarki elektrycznej. Narzędzie jest wyposażone w drut diamentowy, który jest w stanie przeciąć nawet tak wytrzymały materiał okładzinowy.
Po pierwsze, na zewnątrz wzorów rysowania kafelków. Użyj ołówka lub kredy, która jest łatwa do umycia. Obrabiany przedmiot jest przymocowany do stołu. Powierzchnia jest zwilżona wodą, wycofując się z krawędzi co najmniej 8 mm. Dysza porusza się powoli i stopniowo. Po każdym małym zawinięciu instrument jest wyłączany, a okruchy są szczotkowane z gresu porcelanowego, aby wyraźniej widzieć wzór. Materiał jest okresowo spryskiwany wodą z butelki z rozpylaczem. Wilgoć ułatwi poślizg drutu diamentowego i ochroni płytkę przed zarysowaniami i dużymi wiórami.
Można ozdobić porcelanową płytkę trudnymi wzorami za pomocą zwykłego wiertła. W przypadku grubych wykrojów średnica wiertła wynosi 8 i 12 mm. Otwory są wykonane z cienkich płytek, które nie przekraczają rozmiaru 4 i 6 mm, aby zapobiec odpryskom.
Ołówki na przedniej powierzchni rysują planowane wzory. Ostrożnie poprowadź kontur i zaznacz punkty, w których powinny znajdować się otwory. Polecam obserwować odległość od 5 do 10 mm, trochę mniej. Pamiętaj, aby wycofać się z krawędzi co najmniej 0,8 cm.
Pierwszy etap to wiercenie do niepełnej głębokości. Wywiercić dyszę o średnicy 8 lub 4 mm, w zależności od grubości materiału. Następnie użyj większego wiertła, które jest wkładane w gotowe rowki. Powoli naciskaj wiertło, próbując wprowadzić narzędzie do płytki do samego fundamentu.
Porcelanowe kawałki kamionki są oddzielone od płytki kołkami. Gwoździe są wkładane do wywierconego otworu i lekko uderzają w nie młotkiem, aż na leczonej powierzchni pojawi się nikiel. Czasami pozostałości prasowanej gliny są czyszczone dłutem, a następnie szlifowane krawędzie wzoru grubym papierem ściernym.
Piła progowa i wiertarka poradzą sobie z niewielką ilością gresu porcelanowego. Tylko specjaliści posiadający instalacje hydroabrazyjne mogą pokryć 100 płytek i więcej. Materiał licowy jest traktowany strumieniem wody zawierającej cząstki piasku lub innego stałego materiału. Tnie gres porcelanowy, jak zwykły arkusz papieru, nie zostawiając odprysków ani zarysowań. Krawędzie wzorów po profesjonalnej obróbce nie muszą być szlifowane. Są gładkie i gładkie.
Prosty krój
Płytkę można podzielić na 2–4 duże kawałki za pomocą piły tarczowej. Płytki porcelanowe układane są przed pracą. Ząbkowana dysza zastępuje litą tarczę bez otworów, najlepiej z powłoką diamentową.
Płytka przytrzymaj dwiema rękami i powoli przejdź do dołączonego narzędzia. Piła tarczowa działa wolniej niż szlifierka, ale dzięki adaptacji nacięcia są gładkie i gładkie i nie wymagają szlifowania.
W sklepach budowlanych sprzedawano profesjonalne przecinarki do płytek. Są elektryczne i mechaniczne. Pierwszy typ jest podobny do szlifierki. Ma okrągłą tarczę pokrytą diamentem, która z łatwością tnie płytkę na kawałki. Sprzedawane w zestawie z łóżkiem, do którego przymocowana jest porcelana.Elektryczne przecinarki do płytek są suche i mokre. Te ostatnie są wyposażone w zbiornik wody, który nawilża instrument podczas pracy. Ciecz chroni sprzęt przed przegrzaniem. Dodatkową zaletą mokrego instrumentu jest brak kurzu.
Mechaniczna przecinarka do płytek jest podobna do łóżka wyposażonego w zaciski i dźwignie do mocowania i gięcia porcelany. Narzędzie ma nóż, który należy okresowo zmieniać. Frezy do płytek mechanicznych nie są przeznaczone do zdobienia płytek wzorami. Robią tylko proste cięcia. Zaletą takiego urządzenia jest brak głośnych dźwięków i kurzu.
Cięcia płytek są kupowane przez ludzi, którzy planują kontynuować naprawę i układanie płytek ceramiczno-granitowych. Są dość drogie, więc łatwiej jest użyć szlifierki lub piły tarczowej.
Praca z gresem porcelanowym nie jest trudniejsza niż w przypadku płytek, jeśli masz odpowiednie narzędzia pod ręką. Wytnij trwały i delikatny materiał, który może być piłą tarczową i szlifierką. Z cienkim uchwytem do płytek i nożem do szkła. A dla ozdobnych wzorów ma wiertło i wyrzynarkę z dyszą drucianą.
Wideo: jak ciąć płytki porcelanowe
Aby wysłać