Kanadyjski Sfinks - opis rasy i charakter kota

Jedną z najbardziej niezwykłych i wyjątkowych ras kotów jest kanadyjski sfinks. Wyrafinowanie tkwiące w jego przedstawicielach osiąga się dzięki gładkiej skórze bez wełny. Wyrafinowany i wyrafinowany wizerunek kota przyciąga uwagę kreatywnych ludzi zajmujących się sztuką i modą, a jego niezwykły wygląd przyczynia się do tego, że magiczne właściwości są często przypisywane zwierzęciu. Na przykład pochodzenie tej rasy jest często kojarzone z legendą o kocie poświęcającym wełnę bogom. W rzeczywistości powód pojawienia się takiej rasy jest wyłącznie genetyczny. Jednak racjonalne wyjaśnienie wyglądu sfinksów kanadyjskich nie umniejsza wyjątkowości ich nawyków, które nie pozostawiają obojętnym nawet sceptyków. Nie każdy kot może wywołać prawdziwy efekt mistyczny na osobie za pomocą umiejętności trzymania oka.

Historia rasy

Starożytność to czas, w którym pojawiają się pierwsze wzmianki o kotach bez wełny. Istnieją jednak legendy, według których nawet Aztekowie mieli zwierzęta domowe o takiej specjalnej rasie. Potwierdzają to obrazy mitów w malowidłach jaskiniowych, gdzie sylwetki bezwłosego kota są wyraźnie widoczne. Możliwe, że słynna meksykańska rasa została schwytana na kamieniu, co było ogromnym sukcesem na amerykańskich wystawach specjalistycznych, ale zniknęło w pierwszych dziesięcioleciach XX wieku. Fotografie, które przetrwały sto lat temu, w których schwytane są meksykańskie bezwłose koty, pozwalają nam dzisiaj porównać je z nowoczesnymi sfinksami. Tak więc jednostki z początku ubiegłego wieku miały bardziej wydłużone ciało i głowę w kształcie klina, a także grube włosy, które pojawiły się w zimie na plecach i ogonie. Wszystko to nie występuje w nowoczesnych sfinksach, których historia hodowli zasługuje na szczególną uwagę.

Pochodzi z 1966 r. W kraju, którego nazwa zostanie ustalona w imieniu rasy. Chodzi o Kanadę. W jednej z kanadyjskich rodzin zwykły pręgowany kot urodził się bez kotka, który otrzymał imię Prun od jego właścicieli. Aby z pewnością przekazać swoje unikalne cechy kolejnym pokoleniom, postanowiono przejść z nim do matki. To pozwoliło nam zachować jak najwięcej genów, które doprowadziły do ​​tego wyniku. Ich potomstwo składało się zarówno ze zwykłych kociąt, jak i bezwłosych. Przejście powtarzano kilka razy.

W rezultacie na początku lat siedemdziesiątych XX wieku koty pojawiły się bez płaszcza, z niewielkimi różnicami w wyglądzie z nowoczesnymi sfinksami. Oczywiście w hodowli rasy nie wszystko poszło gładko, ponieważ robili to nieprofesjonaliści, którzy mieli bardzo małe podstawy genetyczne. Inną szczególnie smutną stroną w historii hodowli kanadyjskiego sfinksa była ogromna śmierć bezwłosych kociąt. Gospodarze nie zawsze znaleźli sposób na uratowanie życia czułych i czułych dzieci w pierwszych miesiącach.

Jednak los był korzystny i dał światu w 1975 roku kolejną okazję. Narodziny drugiego bezwłosego kotka tym razem wydarzyły się w Minnesocie. Gospodarze nadali mu zabawną nazwę Epidermis. Rok później ten kocur z Epidermis ponownie uszczęśliwił właścicieli łysym kotkiem, po czym oba sfinksy wpadły do ​​specjalistycznego przedszkola „Gwiezdny pył”.

W Rosji po raz pierwszy sfinksy pojawiły się w latach osiemdziesiątych XX wieku. Bezwłose zwierzęta w naszym kraju zostały przywiezione ze Stanów Zjednoczonych Ameryki. Ciekawe nazwiska nadawane rodakom niezwykłych zwierząt, wykazujące pomysłowość i pomysłowość. Samiec otrzymał imię Pelmen, a samica otrzymała symboliczne imię Nefertiti.

Struktura i tekstura skóry sfinksa jest bardzo podobna do ludzkiego naskórka. Główną cechą sfinksów jest to, że pocą się wszędzie, czego nie znajdziemy u zwykłych kotów. Wytwarzany pot ma charakterystyczny brązowy odcień i pewien zapach, którego właściciele kotów nie uważają za nieprzyjemne.

Zdolności intelektualne kanadyjskiego sfinksa

Przedstawiciele rasy kanadyjskiej Sfinks mają dobre umiejętności uczenia się. Koty szybko pamiętają swoje imię, są zdolne do treningu, są bardzo ciekawe i nie mają trudności w socjalizacji. Bezwłosie koty, z natury towarzyskie, zachwycają właściciela przyjemnością: chętnie oglądają telewizję, podążają za osobą do mieszkania, bo lubią przyciągać uwagę właściciela. Mają słodki temperament, dobrą pamięć.

Wiele osób zauważa rozwinięte poczucie logiki u kotów tej rasy logiki, co sprawia, że ​​wyglądają jak psy. Są często związane z psami i faktem, że podczas spacerów na smyczy nie odczuwają dyskomfortu. Przynosząc zbyt duże przedmioty w zęby właściciela, wykonując sztuczkę, otwierając i zamykając drzwi i okna - to wszystko nie stanowi żadnej trudności dla bezwłosych kotów.

Charakterystyczną cechą rasy są ruchome, wrażliwe, elastyczne palce z pazurami. Pozwalają kotom na lekkie manipulowanie małymi przedmiotami.

Osobliwości socjalizacji zwierząt domowych

Przedstawiciele rasy Sphynx kanadyjskiej są bardzo adaptacyjni i łatwo się towarzysko. Subtelnie czują charakter właściciela, znają jego zwyczaje i hobby. Opierając się na tym zrozumieniu, łatwo budują z nim relacje, które można nazwać stylem komunikacji. Oczywiście kanadyjskie sfinksy odczuwają silne przywiązanie i zależność od osoby, ponieważ rozumieją, że bez niego nie będą w stanie żyć. Koty pozbawione są włosów, które chronią przed hipotermią, nie mają wąsów do polowania. Czekają na śmierć, jeśli są bezdomni. Dlatego właściciel jest dla nich niekwestionowanym autorytetem.

Sfinksy nie boją się dużych zwierząt, ponieważ łatwo dogadują się z psami. Niestety, bezwłose koty nie będą w stanie pozbyć się twojego domu z myszy, ponieważ jest to głównie rasa dekoracyjna. Zwierzęta dobrze dogadują się z dziećmi. Zabawny charakter zwierzęcia pozwala ci dzielić się wolnym czasem z dzieckiem. Przyczynia się do tego i brak punktów bólowych na skórze, co pozwala znieść niedbalstwo gry ze strony dziecka.

Natura kanadyjskiego sfinksa

Kanadyjski Sfinks jest posłuszny i kochający. Potrzebują uwagi właściciela i chętnie zaspokoją jego potrzebę komunikacji. Zły kot jest bardzo trudny, ponieważ przedstawiciele tej rasy wcale nie są skłonni do agresji.Zwierzęta są miłe i czułe. Sphynx może drapać, ale robi to bardzo rzadko, podczas prostej gry. Nie są mściwi i nie mają obelg na właścicielach po karze.

Najtrudniejszą rzeczą dla sfinksa jest samotność. Koty stale odczuwają potrzebę komunikacji, ponieważ są naturalnie obdarzone nadmierną towarzyskością.

Specyfika uczenia się kanadyjskiego sfinksa

Charakterystyczną cechą kotów tej rasy jest wspaniała pamięć, która nigdy nie zamienia się w urazę. Doskonale rozumieją słowne zakazy, ale nie dostrzegają chamstwa i podwyższonego tonu. Ich reakcja na emocjonalnie zabarwione uwagi staje się nieporozumieniem, gdy zwierzęta gubią się i powtarzają błąd ponownie.

Nie można ich bić i stosuje się do nich brutalną siłę. Takie leczenie doprowadzi do prawdziwej traumy zwierzęcia. Możliwe jest karanie sfinksów, ale używając tylko ścisłego głosu. Na przykład, jeśli kot poszedł do toalety w niewłaściwym miejscu, możesz posypać ją wodą, klaskać w dłonie, wyrazić zakaz spokojnym, surowym głosem. Inne środki nie poprawią sytuacji. Jeśli kot psuje meble lub tapetę, musisz zaspokoić swoje pragnienie ostrzenia pazurów dzięki zakupowi nowych zabawek lub wyposażenia specjalnego kącika dla kotów. Aby zapobiec pojawieniu się zainteresowania kwiatami, można kupić specjalnie posadzoną trawę w doniczce.

Głównym sekretem sukcesu w edukacji kanadyjskiego sfinksa jest utrzymywanie stałej, przyjaznej komunikacji ze zwierzęciem domowym. Daj swojemu zwierzakowi czas, baw się z nim, mów!

Chodzenie i ćwiczenia

Zwierzęta czują się komfortowo podczas spaceru z właścicielem na smyczy. Jednak niezdolność sfinksa do życia na ulicy nie wymaga częstego i długiego przebywania na nim. Od czasu do czasu, przy dobrej pogodzie, kot powinien chodzić na świeżym powietrzu. Miękka trawa, nie gorąca, ale ciepłe opalanie kilka razy w miesiącu przyniesie korzyść kanadyjskiemu sfinksowi. Jeśli wyposażysz kota w miejsce na balkonie lub parapecie, skorzysta z możliwości opalania się w domu.

Sfinksy bardzo lubią słońce, latem zmieniają kolor na cieplejsze. Ale upewnij się, że zwierzę nie spędza zbyt wiele czasu na słońcu, w przeciwnym razie jego skóra zacznie się łuszczyć.

Kanadyjskie sfinksy potrzebują aktywnego stylu życia. Wyposażenie mieszkania lub domu w specjalne pociski i labirynty pozwoli Twojemu pupilowi ​​zachować kondycję nawet pod twoją nieobecność.

Fakt! Średnia temperatura ciała sfinksa kanadyjskiego jest wyższa niż temperatura ciała ludzkiego i osiąga 39–40 stopni u dorosłego zwierzęcia oraz u kotka 42.

Dbaj o kanadyjski sfinks

Zwierzęta tej rasy wyróżniają się delikatnością i wrażliwością. Jednak zasady opieki nad nimi nie różnią się zbytnio od innych ras.

Brak wełny powoduje konieczność zwrócenia szczególnej uwagi na temperaturę w pomieszczeniu, która nie powinna spaść poniżej 20 stopni. W zimnej porze ten problem rozwiązują specjalistyczne ubrania dla zwierząt. Jak wspomniano wcześniej, sfinksy kanadyjskie pocą się całym ciałem, w wyniku czego skóra zwierzęcia jest pokryta lekkim nalotem, który pełni funkcję ochronną. Przyczyną nadmiernej płytki nazębnej może być zła dieta zwierzęcia.

Skórę można przetrzeć wilgotną gąbką. Pływanie nie jest zabronione, ale istnieje kilka ograniczeń dla tej działalności, których przestrzeganie jest konieczne. Po pierwsze, nie można kąpać sfinksa więcej niż dwa razy w tygodniu. Po drugie, musisz stosować łagodne detergenty (szampony dla dzieci) o niskiej kwasowości. Po trzecie, po kąpieli upewnij się, że skóra zwierzęcia była sucha, ponieważ wilgoć na ciele może prowadzić do hipotermii.

Z wyładowania w uchu można wyeliminować za pomocą wilgotnego płatka kosmetycznego.Szczególną uwagę należy zwrócić na pielęgnację pazurów zwierzęcia. Aby uniknąć zarysowania skóry, należy nieco przyciąć końcówki pazurów.

Sfinks i mieszkanie

Wygląd zwierzęcia będzie wymagał określenia specjalnego miejsca na jego posiłek, w którym znajdzie trzy oddzielne miski: na wodę, suchą żywność i inne produkty. Nie będziesz potrzebować oddzielnego miejsca do spania, ponieważ termofilność Sfinksa doprowadzi go do twojego łóżka. Ale nie zrezygnuje z własnego domu, gdzie będzie mógł odpocząć w ciągu dnia.

Aby zapobiec zadrapaniom na meblach i tapetach, pomożesz specjalnym pazurom, których chętnie używają zwierzęta.

Kanadyjskie karmienie sfinksem

Dobry apetyt kanadyjskiego sfinksa wynika z faktu, że zwierzęta wydają dużo siły i energii każdego dnia. Wielu właścicieli kotów tej rasy preferuje karmienie naturalne. W tym przypadku podstawą diety kota jest surowe mięso, drób lub produkty uboczne, takie jak gotowana wątroba lub blizna. Raz w tygodniu zwierzętom podaje się gotowane jajko i ryby. Koty bardzo lubią takie produkty mleczne jak ryazhenka i niesłodzone twarogi, a włączenie do diety owsianki i owsianki ryżowej pozwoli zwierzęciu być energicznym i zdrowym.

Do diety małych kociąt i ciężarnych kotów dodaje się krem ​​do picia. Zieloni i warzywa są bardzo użyteczne dla zwierząt tej rasy, dlatego też często wchodzą w skład specjalistycznych konserw i pasztetów.

Wideo: Canadian Sphynx