Wąż kukurydziany - opis, w którym mieszka, cechy

Wąż kukurydziany jest jednym z najwybitniejszych przedstawicieli rodzaju Pantherophis. Z faktu jego przynależności do rodziny morfów wynika, że ​​przedstawiciele tego gatunku nie są trujący. Istnieje inna nieoficjalna nazwa gada „węża czerwonego szczura”. Powodem jego pojawienia się był niezwykły wygląd zwierzęcia. Ten poślizg nazwy nie jest ograniczony. Wiadomo, że jeśli taka osoba wejdzie do kolekcji egzotycznych zwierząt, właściciele nazywają ją guatatą.

Jak wygląda gad?

Maksymalna długość dorosłego osobnika wynosi 2 m. Zazwyczaj przeciętny statystyczny wąż sięga 1,5 m. Dziś naukowcy zarejestrowali dużą liczbę odmian węża, w szczególności różniących się kolorem skóry. Mimo to powszechnie uznaje się, że głównym kolorem gadów jest jasne pomarańczowe tło, które jest ozdobione czarnymi pasami węgla, które z kolei pokryte są kolorowymi czerwonymi plamami po obu stronach. Brzuch węża ozdobiony jest wzorem przypominającym wzór geometryczny: wzór gada jest czarno-biały.

Siedlisko węża

W większości przypadków wąż zbożowy jest głównie mieszkańcem ziemi. Nie jest to jednak jedyny sposób, w jaki jest ograniczony i zgrabnie wymieszany wzdłuż pni i gałęzi drzew, a także pośród krzewów.

Ciekawy fakt!
Pochodzenie drugiej nazwy węża zbożowego jest spowodowane przez ludzi przez częstą obecność węża w pobliżu spichlerzy i rozległych plantacji kukurydzy. Miejsca te przyciągają gada z dużą liczbą gryzoni, na które często poluje. Istnieje jednak inna wersja, oparta na założeniu, że wzór, który zdobi brzuch gada, jest bardzo podobny do wzoru, który tworzy kolby kukurydzy.

Obszar dystrybucji gadów

W naturalnym środowisku węża zbożowego często można spotkać się na terenie lasów, gdzie rosną drzewa liściaste. Ponadto wąż szybko osiada na jałowej ziemi, położonej obok skał. Terytorium meksykańskich wiosek i Kajmanów słynie z ogromnych populacji węży tego gatunku. Szczególnie duża liczba osób mieszka w pobliżu gospodarstw i gospodarstw wiejskich.

Osobliwe zachowanie gada

W naturze wąż żyje na ziemi przez około 4 miesiące. Potem zazwyczaj miesza się na drzewach, krzewach i innych wzgórzach, w których rolę mogą pełnić skały i skały. Dorosłe osoby często prowadzą do półdrewnego, pół-ziemnego stylu życia.

Subpopulacje gadów

Biegacz kukurydzy charakteryzuje się dużą liczbą podgatunków, których charakterystycznymi cechami jest niezwykły kolor gadów. Takie podgatunki w biologii nazywane są morfami. Rozważ najsłynniejsze przykłady.

1. Jeśli gad nie ma czarnego koloru, to najprawdopodobniej zostanie przypisany morfowi zwanemu Amelanizmem. Skóra węża tej subpopulacji jest jasnoróżowa lub czerwona.
2. Subpopulacja hipomelanizmu jest reprezentowana przez węże, których ciało pokryte jest wielomianowymi skalami brązowych i szarych odcieni.
3. Brak lub całkowity brak żółtego pigmentu jest znakiem rozpoznawczym węża węża zwanego węglem drzewnym. Osobniki tego podgatunku mają kolor, w którym dominują kolory szare i brązowe oraz ich odcienie.
4. Gady z mutacją, która eliminuje czerwony kolor przez zastąpienie go licznymi żółtymi odcieniami, które dominują w zabarwieniu skóry węża, należą do morfu.
5. Gady podgatunków „Lawy” są wężami z dominacją w kolorze czarnym, co często powoduje powstanie całkowicie czarnej skóry z jasnymi plamami jasnych odcieni.
6. Brak melaniny jest wizytówką subpopulacji Lavender. Taka niezwykła mutacja prowadzi do niepowtarzalnego naturalnego koloru, który zmienia się od różowego do fioletowego.

Jak gady dostają jedzenie?

Czas polowania na węża to wieczór lub głęboka noc. W tym okresie wąż ma ogromną przewagę - doskonale widzi cel, co oznacza, że ​​osiąga go z większą skutecznością. Kim są ofiary gadów? Racja węża obejmuje liczne gryzonie, takie jak myszy i szczury, a także ptaki i ich potomstwo, nietoperze.

Kto jest nieufny wobec węża?

Największym wrogiem węża zbożowego są takie ptaki jak bociany, czaple, latawce, jastrzębie i orły. Ssaki stają się również zagrożeniem dla tego gatunku małp. Wąż czerwony szczur powinien więc uważać na dziki, lamparty, jaguary, krokodyle.

Czy można zrobić gada zwierzaka?

Obecnie praktyka „udomowienia” dzikich biegaczy jest powszechna. Średnie osoby, których charakter jest pozbawiony skłonności do agresji, nadają się do tej aktywności. Proces trzymania węży w domu nie jest wielką trudnością. Wręcz przeciwnie, węże tego gatunku są bezpretensjonalne w wielu sprawach, co znacznie ułatwia życie właścicielom. Jednak fakt ten nie neguje znaczenia przestrzegania podstawowych zasad w celu zapewnienia warunków niezbędnych do istnienia zwierzęcia.

Jak zrobić terrarium dla gadów?

Aby wybrać odpowiednie terrarium, musisz zwrócić uwagę na rozmiar gada i jego wiek. Utrzymanie młodych ludzi wymaga „domu”, którego objętość wynosi 40-50 litrów. Dorosły biegacz musi być zdefiniowany w terrarium, którego rozmiar wynosi 70 cm długości, 40 cm wysokości i 40 cm głębokości. Objętość takiego „mieszkania” może osiągnąć 100 litrów. Wypełniaczem akwarium są często wióry drzew iglastych, na przykład sosna. Ponadto często używa się kory, obranego żwiru i zwykłego papieru. Biolodzy zalecają utrzymanie oświetlenia terrarium za pomocą lamp fluorescencyjnych.

Zwróć uwagę na fakt, że w „domu” gada należy wyposażyć narożnik z ciepłą temperaturą sięgającą 20-30 ° C i niską temperaturą około 25 ° C. W nocy temperatura nie powinna wzrosnąć powyżej 23 ° C i spaść poniżej 21 ° C. Stabilizację reżimu wilgotności zapewnia pistolet natryskowy, który rozpyla przestrzeń terrarium wodą o temperaturze pokojowej. Co jeszcze powinno być w terrarium? Po pierwsze, duża miska do picia, a po drugie - obrane fragmenty korzeni i zaczepów.

Co je wąż?

Karmienie dorosłych powinno odbywać się co tydzień. Szczur, mysz i kurczaki są małe. Aby uniknąć obrażeń zwierząt domowych, lepiej jest nie używać żywych, ale zabitych zwierząt. Przed podaniem paszę należy rozmrozić. Podstawą pokarmu dla gadów powinny być witaminy i minerały w postaci dodatków biologicznych. Nie zapomnij regularnie wymieniać wodę, ponieważ zawsze musi być czysta i świeża.

Czy muszę podjąć środki ostrożności?

Jedno z najczęściej zadawanych pytań brzmi: czy wąż kukurydziany jest trujący, a jakie konsekwencje wynikają z jego ukąszenia? Odpowiedź na to zadowoli wielu, ponieważ wąż czerwonego szczura nie jest trujący, co oznacza, że ​​nie może zaszkodzić ludziom i innym zwierzętom.

Ciekawy fakt!
Wąż zbożowy jest bardzo podobny do jadowitego węża, zwanego shtekomordnik z miedzianą głowicą. Gatunki te są bardzo łatwo zdezorientowane. Jednak różnice nadal istnieją. Jednym z nich jest zwężona głowa osobników drugiego gatunku, jak również obecność plam w kolorze, które mają kształt kwadratu.

Zdrowie gadów

Duża liczba węży, które urodziły się w „niewoli”, czyli w domu, ma problemy zdrowotne. Fakt ten jest negatywną konsekwencją rosnącej praktyki hodowania węży w domu. Wśród zidentyfikowanych trudności najczęściej notuje się śmierć bez przyczyny i gwałtowny spadek w życiu. Zdarzają się przypadki, gdy gady z powodu tarcia na terrarium otrzymują rany, które wymagają leczenia i leczenia środkami odkażającymi lub antybiotykami. Jeśli zachowasz jednostkę, nie zaniedbując ważnych zasad, jej długość życia może osiągnąć 10 lat.

Jak hodować węże w domu?

Do hodowli potomstwa w nienaturalnym środowisku warto używać samic, które osiągnęły wiek trzech lat, a mężczyzn w wieku dwóch lat. Długość samicy powinna wynosić około 1 m, waga - 0,4 kg. Możliwe jest stymulowanie procesu rozmnażania poprzez sztuczną hibernację w okresie zimowym, która powinna trwać około 2 miesięcy. W tym celu tworzony jest niezbędny system, w którym temperatura nie przekracza 13 ° C

Ciekawy fakt! Przedstawiciele potomstwa w dniach ostatnich mają ząb, który pomaga im wyjść z jaja bez pomocy.

Zalecenia dotyczące zakupu węża zbożowego

Kupienie gada tego gatunku dziś nie stwarza większych trudności. Bezpretensjonalna natura ukochanego węża czerwonego szczura stała się jedną z głównych przyczyn ich powszechnego występowania wśród osób zainteresowanych egzotycznymi zwierzętami. Duża liczba Razvodchiki jest zaangażowana w jego kultywację i kultywację w warunkach domowych. Przed zakupem zwierzęcia należy zwrócić uwagę na stopień czystości jego skóry, na którym nie powinno być żadnych pęknięć i pasożytów. Oczy zdrowego gada są zazwyczaj czyste, ciało jest karmione. Nie bądź leniwy, aby dowiedzieć się o pochodzeniu gada, ponieważ warunki jego zawartości zależą od narodzin węża. Zazwyczaj węże, które urodziły się w „niewoli”, łatwiej się zakorzeniają.

Wideo: Wąż zbożowy (Pantherophis guttatus)