Wspólna Żmija - opis, gdzie mieszka, cechy

Wspólna żmija jest rodzajem jadowitego węża, który często można znaleźć nie tylko w strefie leśno-stepowej, ale nawet w domku letniskowym, w stawie lub na ganku własnego domu. Te gady należą do rodziny żmij i są uważane za różne węże z rodzaju Viper.

Żmija pospolita nie boi się niskiej temperatury, dlatego ten gatunek węża często można spotkać w wysokich górach i regionach dalekiej północy. Jego siedliska rozciągają się na mapie z Europy Zachodniej na Daleki Wschód. Charakter addera jest bardzo agresywny, często atakuje osobę, chroniąc jej terytorium lub potomstwo.

Fakt! Wspólna żmija jest często mylona ze zwykłym wężem, który nie stanowi żadnego zagrożenia dla ludzi.

Wygląd węża

Ten gad ma średnią wielkość ciała. Z reguły wielkość żmiji pospolitej zależy od jej miejsc lęgowych. Najwięksi przedstawiciele tego gatunku żyją w regionie na północy Europy. W krajach skandynawskich węże te mogą dorastać do 1 metra. W północno-zachodniej Europie w Anglii i na północy Francji gady te mają krótsze ciało do 80-85 cm .W innych siedliskach żmija pospolita może mieć ciało o długości do 55-60 cm. Zazwyczaj żeńska żmija jest nieco większa od samca tego gatunku. Waga tego gada może wynosić od 50 do 100 gramów. Największe osoby mogą prowadzić do 180 g.

Głowa węża jest duża, ma płaski kształt, jej powierzchnia jest pokryta małymi łuskami. Na głowie znajdują się płytki, które pełnią funkcję ochrony oczu, korony i przodu pyska węża. Głowa gada jest oddzielona od reszty ciała słabą szyją. W żmii nie ma bardzo dużych oczu z łuskami oczu, pionowa źrenica jest wyraźnie widoczna. Wygląd nadaje viper niesamowity wygląd. U kobiet oczy są znacznie mniejsze, a u mężczyzn - więcej. Na twarzy widać płytkę nosową lub otwór nosowy. Górna szczęka węża jest bardzo ruchoma, wyposażona w dwa duże jadowite kły i kilka małych zębów. Ciało żmii przechodzi w mały ogon z tępym końcem, który przypomina zarys przecinka.

Matka natura hojnie obdarowała ten gatunek węża różnymi kolorami i odcieniami. Oprócz najbardziej typowego szarego koloru ciała u samców i brązu u samic, na wolności występują inne odcienie żmij. Kolor ciała gadów może mieć odcień ciemnobrązowy, czarny, miedziano-czerwony, srebrny, beżowo-żółty lub oliwkowo-brązowy. Powierzchnia ciała tych węży często ma naturalne wzory w postaci pasków, plam i zygzakowatych wzorów. Rzadziej te gady mają jednolity kolor. Jednak na tle ciemnego odcienia ciała często nie można spojrzeć na zygzakowaty wzór. Na szczycie głowy gada znajdują się ciemne znaki w postaci naturalnego ornamentu. Po bokach głowy rozciągnij ciemne paski, które przesuwają się od oczu do kącików ust węża.

Gdzie mieszka adder?

Zazwyczaj te gady wybierają do rozmnażania obrzeży bagiennych miejsc, ukrywając się na polanach, zarośniętej spalonej trawy, żyją na polanach wśród lasów mieszanych i iglastych, miejsc porośniętych mchem, na brzegach rzek i stawów. Wąż tego gatunku rozprzestrzenił się do 3000 metrów nad poziomem morza. Z reguły te żmije prowadzą siedzący tryb życia i nie lubią przenosić się z domów na więcej niż sto metrów. Tylko podczas poszukiwań zimowania, z początkiem migracji wiosną lub jesienią, węże te mogą przekroczyć rzekę i pełzać na odległość do pięciu kilometrów. Często dodatek można znaleźć w obszarze parku leśnego, w piwnicy w kraju lub w wiejskim domu, w opuszczonych budynkach, w ogrodzie, na obszarach wiejskich.

Styl życia i zachowanie

Ze swej natury ten gad jest nieaktywny, porusza się powoli, ma spokojny charakter. Można to nazwać domowym. Latem wąż lubi leżeć na słońcu i spędza cały dzień w zacisznym miejscu z dala od ciekawskich oczu. Często gady szukają ciepłego miejsca na rozgrzanych skałach, pod pniakami lub zwalonymi drzewami, w skalistej szczelinie między skałami.

Jeśli uważnie obserwujesz tego węża, możesz zauważyć pewne charakterystyczne cechy zachowania gada. Jeśli wąż leży i swobodnie wygrzewa się w słońcu, przesuwa żebra od siebie, a ciało staje się płaskie o powierzchni przypominającej falę. Jeśli jednak gad jest na strażniku, staje się napięty, tors jest rozciągnięty, a na zewnątrz przypomina ciasno ściśniętą bryłę w postaci spirali. Jeśli wróg spotkał się na drodze gada, wąż szybkim ruchem, jak sprężyna, unosi górną część ciała. Aby przestraszyć wroga, napełnia jej ciało, sycząc przerażająco. Ta ciasna plątanina przesuwa się gładko w kierunku źródła zagrożenia dla samoobrony.

Żeby przetrwać zimę, żmije znajdują schronienie w norach lub szczelinach gryzoni. Czołgają się pod ziemię na głębokość dwóch metrów. W takim schronieniu w okresie zimowania temperatura może wahać się od 3 do 4 stopni Celsjusza. Bardzo często kilku przedstawicieli tej rodziny zimuje w takich norach, aby się ogrzać. Jeśli nadchodzi wczesna wiosna i śnieg topnieje, węże mogą czołgać się na powierzchnię, aby wygrzewać się na słońcu. Jeśli kilkudziesięciu przedstawicieli gatunków spędza zimę w norce, to na powierzchni pojawia się duża wijąca się kula.

Najbardziej aktywny cykl życiowy trwa od marca do kwietnia. Pierwszymi, którzy wygrzewają się w promieniach słońca z zimowego schronienia, są samce skradające się i tylko wtedy, gdy powietrze rozgrzeje się powyżej 24 ° C, czy żmija wydostaje się z dziury. W okresie zimowego snu do 15% dorosłych i 40% młodych ludzi ginie w przyrodzie.

Żywotność tego węża na wolności w sprzyjających warunkach może wynosić od 12 do 15 lat. W tym samym czasie w gospodarstwie serpentyn i wyspecjalizowanych terrariach wspólne żmije mogą żyć od 20 do 30 lat. Długowieczność węży w takich warunkach tłumaczy się tym, że gady są stale odżywiane, są chronione przed atakami wrogów, a mikroklimat i terminowa pomoc medyczna lekarzy weterynarii również sprzyja.

Wrogowie

Pomimo swojej zjadliwości, w naturze żmija ma wielu potencjalnych wrogów. Gad może być kolacją dla jeży, dzików, sów, orłów i innych ptaków drapieżnych. Jeśli gad spotkał się na drodze mężczyzny, najczęściej próbuje zabić węża do samoobrony.

Moc

Podczas polowania te gady pełzają o zmroku. Dieta tych węży obejmuje myszy, żaby i pasze na jaszczurkach, traszek, salamandrach, pisklętach i jajach ptasich. Menu żmij zależy od ich siedliska. Młode osobniki żywią się robakami, pająkami i żabami. W miarę wzrostu, gdy ciało żmii osiąga 30 cm, młode węże przechodzą na dietę bardziej dorosłą.Wraz z nadejściem zimnej pogody gady popadają w stan hibernacji, który trwa od 150 do 180 dni. Ale w najzimniejszych szerokościach północnych hibernacja żmii może trwać do dziewięciu miesięcy.

Jadowity pospolity żmija

Uważa się, że gady praktycznie nie słyszą, więc węże nie opuszczają swojego terytorium, gdy pojawia się osoba. Jednak całe ciało żmii jest bardzo podatne na różne wahania. Jeśli ktoś chodzi po miękkiej, na przykład torfowej glebie, to gad czuje ruch ziemi całym swoim ciałem. Kiedy człowiek staje na drodze żmii, uważa go za wroga i szybko atakuje, aby się bronić. Ma instynkt ochronny, wyjaśnia zachowanie węża podczas ataku na osobę.

Uważa się, że sumator nie jest w stanie odgryźć grubej tkaniny dżinsów lub butów. Jednak ludzie nadal muszą unikać siedlisk tego jadowitego węża. Jeśli sumator jest nadal atakowany, jego ugryzienie nie jest uważane za śmiertelne. Ugryziony mężczyzna wkrótce staje się lepszy. Jednak ukąszenie tego węża może być bardzo bolesne i niebezpieczne dla zdrowia. Po ukąszeniu na powierzchni rany pojawia się obrzęk, następnie pojawia się ostra niedokrwistość, u pacjenta występują zawroty głowy, ból głowy, silne osłabienie i postępujący szok. Krew wewnątrz naczyń zaczyna krzepnąć, zmiany zachodzą w organizmie - w tkankach wątroby i nerek. Ofiara musi zostać zabrana do szpitala w celu uzyskania opieki medycznej.

Zdarzają się przypadki, gdy wąż ranny przez ugryzienie nie może w porę skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania pomocy, dlatego doświadczeni turyści zalecają zabranie ze sobą specjalnego serum podczas tak niebezpiecznych wędrówek. Aby zneutralizować truciznę żmii, pacjent powinien wstrzyknąć pod skórę serum przeciw adderowi lub jego analog. Wymagana dawka terapeutyczna wynosi 150 AU. Przed podaniem podskórnym do surowicy przeciwko jadowi żmii, ofiara powinna przyjąć 1 lub 2 tabletki leku prednizolonu lub dowolnego leku przeciwhistaminowego, takiego jak Suprastin lub Tavegil. Leki te pomogą pacjentowi poradzić sobie z reakcją alergiczną w organizmie. Jeśli ofiary nie mają przy sobie „cudownego” serum, należy spakować pacjenta i stale dawać mu dużo wody. Alkohol w takich przypadkach jest zabroniony. Nie zaleca się również wysysania trucizny z rany, ponieważ osoba może mieć niewidoczne uszkodzenie jamy ustnej. Po tym musisz natychmiast zadzwonić po karetkę.

Wideo: pospolita żmija (Vipera berus)