Cukrzyca u kotów - objawy i leczenie

Cukrzyca u kotów jest chorobą trzustki. Lokalnie ten mały organ znajduje się w pobliżu żołądka, mając w swoim składzie dwa różne typy komórek, które mają swoje własne funkcje. Jedna kategoria komórek odpowiada za wydzielanie enzymów regulujących proces trawienia, a druga to komórki beta wytwarzające insulinę, hormon regulujący poziom cukru we krwi i kontrolujący jego transport do tkanek ciała. Innymi słowy, brak insuliny prowadzi do rozwoju cukrzycy. Klinicznie wszelkie objawy cukrzycy są spowodowane podwyższonym poziomem glukozy we krwi i faktem, że organizm nie może wykorzystać tej glukozy jako źródła energii.

Rodzaje choroby u kotów

Przyjmuje się podział cukrzycy na dwa typy:

1. Pierwszy typ - w tym przypadku komórki beta całkowicie lub prawie całkowicie umierają. Jednak ten typ jest bardzo rzadki.
2. Drugi typ jest cechą charakterystyczną tego, że pewna część komórek beta nadal pełni swoje funkcje i wytwarza insulinę. Ale nie są wystarczające, aby dostarczyć organizmowi hormonu. Często głównym znakiem, że kot ma cukrzycę drugiego typu, jest otyłość.

Przyczyny choroby

Lekarze weterynarii są zdania, że ​​następujące czynniki znajdują się na liście głównych przyczyn prowadzących do rozwoju cukrzycy:

1. Niewłaściwe odżywianie. Niezrównoważona dieta może stać się nie tylko brakiem witamin, składników odżywczych i innych składników, ale także niepowodzeniem w metabolizmie, co często prowadzi do nieprawidłowego wydzielania insuliny.
2. Choroby przewodu pokarmowego (zapalenie jelita grubego, wrzód, zapalenie żołądka). Choroby trawienne prowadzą do tego, że trzustka jest poważnym obciążeniem i działa jako „wyzwalacz” w mechanizmie występowania cukrzycy. Ponadto choroby wątroby lub pęcherzyka żółciowego mogą prowadzić do rozwoju cukrzycy.
3. Przekarmianie. Wielu ekspertów medycyny weterynaryjnej uważa, że ​​główną przyczyną cukrzycy u kotów jest ignorowanie zasad karmienia. W szczególności przekarmianie, przeważanie u zwierząt domowych, wiąże się z faktem, że trzustka zaczyna wytwarzać mniej insuliny.
4. Czynniki dziedziczne. Biorąc pod uwagę, że cukrzyca jest podobna do choroby ludzkiej, u kotów jest również predysponowana genetycznie. Uważni i sumienni hodowcy odrzucają zwierzęta z chorobą endokrynologiczną.
5. Zakażenia wirusowe powodujące objawy zapalenia wątroby i zapalenia trzustki o charakterze wirusowym.
6. Stosowanie leków hormonalnych do kontrolowania zachowań seksualnych kota. Jeśli kot przyjmował glikokortykosteroidy przez długi czas, często prowadzi to do rozwoju cukrzycy.

Częstość występowania choroby

Wśród innych chorób endokrynologicznych cukrzyca jest jedną z najczęstszych. Istnieją dowody, że każdy 400. kot ma cukrzycę.

1. Po raz pierwszy objawy kliniczne stają się zauważalne w wieku 5-6 lat lub bliżej starości.
2. Większość kotów cierpi na cukrzycę.
3. Nieznana dokładna informacja o dynamice cukrzycy u kotów, ale każdego roku całkowita liczba chorych zwierząt wzrasta, ponieważ coraz więcej zwierząt staje się otyłych.

Należy podkreślić, że kot, którego waga przekracza normę tylko o 1,5 kg, jest już zagrożony wystąpieniem cukrzycy drugiego typu. Tak jest w przypadku każdego kota domowego, którego waga przekracza 6 kg.

Ponownie, z tego stwierdzenia należy wykluczyć olbrzymie rasy kotów, takie jak na przykład Maine Coon - dla tych ras należy zwiększyć liczbę.

Obraz kliniczny cukrzycy

Najczęściej cukrzyca u kotów objawia się następującymi objawami:

• nieodparte pragnienie;
• nadmierna chęć oddania moczu.

Ponadto, wraz z tymi objawami, obserwuje się zwiększony apetyt i zmniejszenie masy ciała kota. Biorąc pod uwagę specyficzne zachowanie kotów, objawy te przez długi czas można zignorować lub przeoczyć, szczególnie w pierwszym stadium choroby.

Jeśli zwierzak regularnie i często wychodzi poza mieszkanie, może łatwo znaleźć wodę pitną i, pozostając niezauważony, poradzić sobie z ich potrzebami.

Koty domowe karmione naturalną żywnością lub konserwy mogą uzyskać wystarczającą ilość płynu z diety, co oznacza, że ​​trudno będzie zwrócić uwagę na wysoki poziom zużycia wody.

Jak diagnozować cukrzycę u kotów

Aby zdiagnozować cukrzycę u kotów, należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:

• anamneza;
• obecność glukozy z moczu kota;
• obraz kliniczny;
• niezmiennie wysoki poziom glukozy we krwi.

Nie należy jednak z całą pewnością dokonywać diagnozy, jeśli wszystkie niezbędne testy (krew i mocz) zostały wykonane tylko raz, ponieważ istnieje wiele czynników, które powodują pojedynczy „skok” na poziomie glukozy, na przykład po stresie. Dlatego, aby potwierdzić lub odwrotnie, obalić diagnozę, ważne jest oddanie moczu i krwi do analizy do pięciu razy dziennie.

Feline Diabetes Therapy

Jeśli zastosujesz się do wszystkich niezbędnych zaleceń, cukrzycę kotów można skutecznie leczyć. Ale od właściciela niewiarygodnej cierpliwości, pragnienia osiągnięcia celu wszelkimi sposobami, ponieważ leczenie choroby potrwa bardzo długo.

1. Początkowo będziesz musiał wyeliminować wszelkie czynniki prowadzące do objawów cukrzycy. Na przykład, jeśli zwierzę domowe regularnie przyjmuje leki, które pośrednio wywołują cukrzycę, należy przerwać przyjmowanie tych leków. Koty pulchne mają zwiększoną tendencję do rozwoju tej choroby, więc ścisła dieta i utrata masy ciała mogą zmienić się w sytuację, w której poprawi się liczba zwierząt.
2. Każdy kot z cukrzycą powinien stosować odpowiednią dietę: na czas i zrównoważony. Najłatwiej jest to zrobić, jeśli używasz już przygotowanej kategorii żywności premium, w której zawartość białka jest wysoka, ale jest niewiele węglowodanów. Z tego powodu ilość glukozy, która jest absorbowana z przewodu pokarmowego, zostanie zmniejszona, a organizm nie będzie potrzebował tak dużo insuliny.

Jeśli nie jest możliwe zidentyfikowanie tych czynników, które przyczyniają się do rozwoju cukrzycy lub ich wyeliminowanie nie przynosi wymiernych rezultatów, nadal można pomóc swojemu zwierzęciu, nawet bez uciekania się do nadmiernie skomplikowanych metod leczenia:

1. Wielu kotom można pomóc stosując leki hipoglikemiczne.
2. U niektórych kotów można osiągnąć dobre wyniki leczenia za pomocą zastrzyków z hormonem insuliny.

W początkowej fazie terapii będziesz musiał skontaktować się z lekarzem weterynarii więcej niż jeden raz, który będzie w stanie określić odpowiednią dawkę dla swojego zwierzaka, w zależności od konkretnej sytuacji. W przytłaczającej większości sytuacji ustabilizowanie stanu kota może potrwać od kilku dni do miesiąca lub dłużej.W tym okresie właściciel kota będzie musiał podawać zastrzyki z insuliny zwierzęciu raz dziennie lub dwa razy, w zależności od zalecenia lekarza weterynarii. Do tego rodzaju iniekcji stosuje się strzykawki z bardzo małymi i cienkimi igłami, więc zwierzę nie będzie odczuwać nadmiernego dyskomfortu. Z czasem proces wprowadzania zastrzyków stanie się rutyną i rutyną. W trakcie wizyt kontrolnych u lekarza czasami można zmienić dawkę leków, jeśli będzie to miało znaczenie terapeutyczne.

Zwróć uwagę! Nigdy nie dostosowuj dawki insuliny bez konsultacji z lekarzem!

Kontrola procesu terapii

Aby kontrolować proces terapii i mieć pewność, że postępuje skutecznie, regularny lekarz weterynarii wyśle ​​właściciela wraz ze zwierzęciem domowym do planowanego dostarczenia moczu i krwi do badania. Zgodnie z wynikami badań można już dostosować częstotliwość wstrzykiwania lub dawkowania leku.

Szczególne znaczenie dla lekarza medycyny weterynaryjnej przy dostosowywaniu terapii mają zapisy gospodarza, które są codziennie produkowane. Następujące parametry powinny być tam odzwierciedlone:

• Czas podania insuliny.
• Ilość wstrzykniętej insuliny.
• Czas i ilość jedzenia oferowanego zwierzęciu oraz ilość spożywanego pokarmu.
• Ilość wody, którą pijesz.
• Masa zwierzęcia (stawka dzienna).

Oprócz badania krwi zwierzęcia ważne jest monitorowanie moczu kota. Jeśli zawartość glukozy w moczu zmienia się, może to spowodować zmianę dawki wstrzykiwanego leku i monitorować skuteczność jego stosowania.

Aby przekazać mocz do analizy, najlepiej jest wziąć mocz na noc lub rano. Aby zebrać materiał bez niepotrzebnych problemów i stresu dla zwierzęcia, możesz użyć wielu sposobów:

1. Jeśli zwierzę domowe może łatwo odwiedzić tacę bez piasku, można użyć specjalnego częstego grilla, który jest zainstalowany na tacy.
2. W krajach europejskich proponuje się stosowanie specjalnego żwiru do akwariów zamiast standardowych wypełnień toaletowych. Sterylizowany żwir nie absorbuje cieczy, dlatego mocz gromadzi się na dnie tacy kotów, skąd można go łatwo wlać do pojemnika z pokrywką.
3. Jeśli nie ma innego sposobu, można zastosować cewnik moczowo-płciowy, który jest używany, w tym do zbierania moczu. Jednak ta metoda ma istotne wady, ponieważ pobieranie moczu musi być wykonywane regularnie, a cewnik nie jest wprowadzany na miejsce bez uprzedniej sedacji. Innymi słowy, narażenie zwierzęcia na silne środki uspokajające i zranienie moczowodu cewnikiem zajmie więcej niż jeden raz.

Jeśli poziom glukozy we krwi zmienia się znacząco, konieczne będzie dostosowanie wartości dawki wstrzykniętej insuliny. Dlatego testy należy przeprowadzać regularnie, biorąc pod uwagę zalecenie lekarza prowadzącego. Niezależnie od tego zabrania się wprowadzania jakichkolwiek zmian w procesie leczenia, chyba że takie zmiany zostaną uzgodnione z lekarzem weterynarii. Istnieje możliwość, że poziom glukozy może zmieniać się prawie codziennie, co wyjaśnia znaczenie zaleceń i pomocy lekarza.

Przedawkowanie hormonu insuliny

Czasami w analizach wyraźnie niski poziom glukozy może wynikać z przedawkowania insuliny. Dlatego ważne jest, aby ostrożnie i ostrożnie traktować przepisaną dawkę insuliny kotowi cierpiącemu na cukrzycę. Poniżej znajduje się szereg charakterystycznych znaków wskazujących na zbyt niski poziom glukozy:

• chwiejny i niestały chód;
• drżenie, drgawki;
• słabość, kot apatyczny i ospały.

Jeśli kot cierpiący na cukrzycę ma jeden lub więcej z tych objawów, należy pilnie skonsultować się z lekarzem weterynarii, aby uniknąć niepożądanych konsekwencji.

W łagodniejszych postaciach hipoglikemii obserwuje się czasami „pijany” chód zwierzęcia lub tiki nerwowe. W tym przypadku w domu kota można pomóc, używając strzykawki bez igły, aby delikatnie wlać jedną łyżkę do ust. miód, roztwór cukru lub syrop kukurydziany.

Jeśli kompetentny lekarz weterynarii i cierpliwy, uważny właściciel będą ze sobą współpracować, życie kota cierpiącego na cukrzycę zostanie przedłużone i uratowane.

Wideo: cukrzyca u kotów i psów