Sheltie - opis rasy i charakter psa

Przedstawiciele psów Sheltie są również nazywani owczarkami szkockimi. Należą do ras pasterzy, które zasłynęły w XVIII wieku. Niektórzy identyfikują go z krasnoludem, jeśli nie jest to całkowicie poprawne. Jego ojczyzną są Szetlandy. Psy husky, które przywieźli na wyspy rybacy z Grenlandii, miały wielki wpływ na powstawanie skały.

Pasterze potrzebowali małych psów, od których zainwestowano element cech roboczych. Psy opiekowały się owcami, nie pozwalając im opuścić trzody, a sami pasterze nie znudzili się nimi. Najprawdopodobniej takie psy uzyskały wysokie zdolności intelektualne w wyniku bliskiego kontaktu z osobą w izolacji od innych psów.

Tło historyczne

Psy są nieco podobne do kurków, choć nigdy się z nimi nie zaprzyjaźniły. Ale żeby chronić kurnika od tego gościa, mogli, oczywiście. Na pierwszy rzut oka Sheltie może wydawać się miniaturową repliką collie. Oczywiście jest w tym pewna ilość prawdy, ale jest to dalekie od przypadku. Krew szkockiego pasterza w żyłach Sheltie może płynąć, ale stało się to możliwe dopiero pod koniec XIX wieku. Sama rasa pojawiła się znacznie wcześniej.

Tam, gdzie Morze Północne graniczy z Oceanem Atlantyckim, istnieje jeden archipelag. Wszystkie jego brzegi są całkowicie pokryte formacjami reprezentującymi głębokie wąwozy. Drzewa na wyspach są praktycznie nieobecne ze względu na to, że nie mogą one wzmacniać stałej obecności silnych wiatrów. Ale pagórkowata równina jest całkowicie pokryta sztywną trawą. Takie miejsca są wolne dla pulchnych owiec i kudłatych kucyków.

Ponad pół roku niebo jest pokryte chmurami, a mgła i wilgotność to wieczne satelity lokalnego klimatu. Wyspy te były kiedyś dnem oceanu. Następnie zostali podniesieni i zaczęli wznosić się ponad poziom morza. Zwierzęta w tych miejscach były prawie całkowicie nieobecne. Potem pojawili się tutaj tylko dlatego, że zostali sprowadzeni z lądu. Z tego samego powodu przodkowie szkockiego pasterza zaczęli pojawiać się w tych surowych miejscach.

„Tuni”
Sheltie powierzono honorowy obowiązek. Musieli pilnować domu i kurników. Wyczuwając niebezpieczeństwo, zaczęli głośno szczekać, ostrzegając, że przybyli nieproszeni goście. Właściciele tych psów zostali umieszczeni nie w budach, ale w domu. Jednocześnie przyznali im kolejny tytuł honorowy. Zaczęli nazywać się „Tuni”, co w tłumaczeniu brzmi jak hodowla.

Czworonożny przyjaciel w roli menedżera
Przez wiele stuleci miejscowi zajmowali się hodowlą kóz, owiec i niektórych innych zwierząt. Ochrona stada nie była konieczna, ponieważ różne drapieżniki były obecne na wyspie tylko w małych ilościach. Ale oczywiście potrzebna była pomoc w monitorowaniu stada. Oczywiste jest, że same owce mogły z łatwością walczyć ze stadem. Pasterze nabyli tak niezawodnego asystenta w obliczu Sheltie. Muszę powiedzieć, że psy doskonale spełniły swoje zadanie.

Psy były krótkie i dobrze radziły sobie z funkcją zarządzania stadem. Nie było im trudno biegać między owcami. Aby ostrzec owce o rychłym niebezpieczeństwie, zaczęli głośno piszczeć zęby. Jeśli wypas był opóźniony na nieokreśloną liczbę dni, mogliby samodzielnie zapewnić sobie jedzenie. Ich zdobycz stała się gryzoniami i przedstawicielami królestwa ptaków.

Wówczas obecna sytuacja uległa znacznym zmianom. Zaczęły się pojawiać ogromne gospodarstwa do trzymania owiec. Takie małe psy nie były już w stanie nadążyć za dużą liczbą owiec.Potem zostali zastąpieni przez duże psy pasterskie, a Shelties nie miały pracy. Ta rasa na ogół przestała działać. Był nawet moment, w którym przedstawiciele tej rasy byli na skraju wymarcia.

Jak to się mówi, świat nie jest pozbawiony dobrych ludzi. Rasa ta zyskała dużą liczbę fanów. Nie byli profesjonalistami, ale aktywnymi promotorami Sheltie. Ich wysiłki były wspierane przez szczere przekonanie, że takie psy są idealne do utrzymania domu. Przodkowie tej rasy reprezentują psy z islandzkich krajów skandynawskich. Fani krzyżowali te zwierzęta z wieloma innymi rasami. Pod koniec ubiegłego wieku Sheltie w jakiś sposób przypominało szkockie Collie.
W 1914 r. Rasa znalazła swój standard. W nim o zewnętrznych cechach Sheltie przyrównano Colleya. Ale w połowie stulecia różnica stała się wyraźniejsza i określenie „owczarek szkocki” zniknęło całkowicie z opisu.

Istnienie surowego klimatu na Wyspach Szetlandzkich doprowadziło do ograniczonej podaży żywności. Oczywiście znacznie łatwiej było nakarmić małego psa. Dotyczy to w pełni Sheltie. A świat zobaczył innych pięknych przedstawicieli z tych miejsc. Mówimy o uroczym szkockim kucyku. Te konie mają niewielką wysokość i wyglądają bardzo atrakcyjnie. Entourage korzystnie uzupełnia wspaniałą kudłatą grzywę.

Charakterystyka rasy

1. Sheltie nie można zaliczyć do ras karłowatych. Psy mogą osiągnąć wysokość 38 cm, a ich waga - prawie 10 kg. Niektórzy przedstawiciele mogą osiągnąć większe rozmiary. Ta możliwość jest obecna ze względu na fakt, że w krzyżowaniu brały udział dość duże rasy. Ale standard nie pozwala na odchylenie od zatwierdzonych parametrów o więcej niż 2,5 cm.
2. Oko w kształcie migdałów ma niesamowicie ekspresyjny charakter. Mają brązowe, czasem niebieskie.
3. Uszy i głowa mają wygląd, który sprawia wrażenie ciągłej czujności psa. Ale jednocześnie zwierzę ma delikatny, miękki i inteligentny wygląd.
4. Ogon w ruchu jest lekko uniesiony.
5. Ciało pokryte jest długimi, twardymi i prostymi włosami. Ale na kufie krótkie włosy. Zaktualizowany standard (w opisie) zawiera wiele uzupełniających się epitetów dla tych psów. Pomimo tego, że dokument ten został przyjęty pod koniec XIX wieku, jest nadal aktualny.

Przedstawiciele tej rasy są właścicielami koloru trójchromatycznego. Pod futrem znajduje się krótki i miękki podszerstek. W przeszłości nie była to tylko dekoracja, ale służyła jako ochrona przed zimnymi wiatrami. Obecność długiej grzywy przyczynia się do nadania psu szczególnego uroku. Obraz przyjemnie uzupełnia obecność puszystego ogona i obniżonych przednich łap. Pies jest pokryty luksusowym futrem, a to w połączeniu z eleganckim pyskiem w kształcie klina zaimponuje każdemu dogmanowi. Ale czasami pies może wyglądać dość groźnie. Jest to dziedzictwo minionych czasów, kiedy Sheltie prowadziła owce. Nietrudno zgadnąć, jak wyglądałoby to z owcą na widok dobrodusznego psa. Po prostu uciekną.

W ruchu pies wyróżnia się elegancją i elastycznością. Sheltie może szybko biegać i skakać bardzo dobrze. Z ogólnym postrzeganiem pies wygląda pięknie, z elementami inteligencji i obecnością wysokiej inteligencji.

Cechy charakteru

Pies ma przyjazne i łagodne usposobienie. Jest zaznaczone przywiązanie do jego pana. Jednocześnie nie jest pozbawiona poczucia własnej wartości i nie będzie tolerować brutalnego traktowania. W rodzinie działa jako wspaniały towarzysz. Dla osób z zewnątrz widać wyraźną powściągliwość, ale nerwowość się nie pojawia.

Samoocena to jej wrodzone uczucie. Charakteryzuje się także obecnością poczucia niezależności i delikatności. Jeśli szef jest zajęty, będzie taktowny i nie będzie mu przeszkadzał.Nie musi namawiać do gry. Jest gotowa do przyłączenia się do gry w dowolnym momencie. Więcej woli uczestniczyć w grach zbiorowych. Tylko jeden właściciel będzie posłuszny psu. Charakterystyczne jest to, że Sheltie jest w stanie współistnieć spokojnie, nawet z kotami.

Sheltie należy do ras łatwych do trenowania. Jeśli w domu są jakieś inne zwierzęta, łatwo się z nimi dogaduje. W odniesieniu do dzieci wykazuje miłość i troskę. Taki pies może łatwo dostać zarówno człowieka samotnego, jak i rodzinnego. Przedstawiciele tej rasy mają niesamowitą różnorodność swojego języka. Jego arsenał zawiera wiele odmian psiego „gatunku konwersacyjnego” - od jęczenia po szczekanie. W razie potrzeby można łatwo odstawić go od szczekania.

Nienawidzą wobec nich podejścia obcych, ale sami mogą łatwo podejść do nieznajomego, jeśli zobaczą przyjazną postawę. Z takimi psami nie można prowadzić ciężkich treningów. Wystarczy jej, jeśli pokażą różnicę między tym, jak zachowywać się poprawnie, a tym, jak tego nie robić.

Zwróć uwagę! W żadnym przypadku nie można stosować metod fizycznych u psów. Może to spowodować uszkodzenie postaci. W tym przypadku zwierzę staje się błędne i uparte. Drugą stroną tego momentu jest to, że pies zapycha się, wykazując wyraźne tchórzostwo.

W przeszłości Sheltie były doskonałymi strażnikami farm. Ale byli w stanie poradzić sobie tylko z małymi zwierzętami. Duże zwierzęta były poza ich mocą. Powiadomili właścicieli o swoim podejściu tylko z głośnym szczekaniem. Pomimo tego, że taki pies wykazuje wyraźną czujność wobec nieznajomego, pełnoprawny obrońca go nie opuści. Społecznej adaptacji przedstawiciela tej rasy należy poświęcić należytą uwagę.

Te psy uwielbiają rozmawiać. Często słyszysz szczekanie lub warczenie. Zachowanie tego nawyku wynika z faktu, że w przeszłości pasły się owce. Jeśli to konieczne, nadmierna gadatliwość jest ograniczona. Wystarczy, że pies poda odpowiednie polecenie, ponieważ nieodpłatne szczekanie zatrzyma się natychmiast.

Obecnie Sheltie nie pasterzy owiec i nie służy jako strażnik. Ale może być łatwo utrzymany w mieszkaniu. Pozwala na to nawet mobilność rasy. Ułatwia to jej dobra zdolność uczenia się. Pies jest dość łatwy do trenowania.

To ważne! Obecność zajęć sportowych, długie spacery są koniecznością przy utrzymaniu psów tej rasy. Naturalny dodatek psa sugeruje potrzebę wysiłku fizycznego.

Ponieważ Sheltie był stale otoczony przez ludzi i zwierzęta, wyraźnie nie przyjmuje samotności. Kiedy pozostaje sama, staje się, delikatnie mówiąc, niewygodna. Jeśli właściciel jest w pracy dużo czasu, lepiej nie zaczynać Sheltie. Jeśli pies nie jest obdarzony ludzką uwagą, obecnością w grach, staje się tak trudny do opanowania.

Wskazówki dotyczące treści

Ponieważ pies ma długi płaszcz, ta okoliczność pozostawia pewien ślad na warunkach jego zawartości.

1. Dobrze jest przygotować prawdziwy arsenał różnych grzebieni. W zestawie musi być narzędzie higieniczne do masażu i grzebień metalowy, szczotki z włosia. Co 10 dni należy starannie czesać psa. Zapobiegnie to lub zminimalizuje tworzenie się splątków.
2. Kąpiel odbywa się raz w miesiącu. Często nie powinno się tego robić. Staje się to najbardziej istotne, gdy pies zaczyna pękać. Przy pomocy wody przyspiesza proces zmiany włosów we włosach. W czasie, gdy pies jest kąpany, w żadnym wypadku nie należy wlewać szamponu bezpośrednio na skórę psa. Jest wstępnie rozcieńczony w miednicy.
3. Gdy występuje linienie, zwierzę wymaga codziennego czesania.Ale przecięcie takich psów jest niemożliwe, ponieważ może to zakłócić równowagę hormonalną.

Ci, którzy są pod wrażeniem psów bez wyraźnej agresji, ale z wysokim stopniem czujności, dobrze pasują do tej rasy. Pasuje do tych, którzy nie lubią dużych psów.

Fakt! Pet uwielbia przestrzeń podczas chodzenia, uwielbia te miejsca, w których można dużo biegać. Podczas spaceru nie będzie przeszkadzać właścicielowi, a ona znajdzie coś do zrobienia dla wysiłku fizycznego.

Te psy mają dobre umiejętności komunikacyjne w stosunku do dorosłych i dzieci. Pies czuje się całkiem komfortowo, jeśli rodzina jest przyjazna i nie ma w nim stałych konfliktów.

Zdrowie

Psy tej rasy mają dobre zdrowie. Przyczyniło się to do ostrego szkockiego klimatu. Pozwolił psom stwardnieć. Tłumaczy to fakt, że takie psy mają dość silną odporność. Niektórzy przedstawiciele żyją nawet do 20 lat. Charakterystyczną cechą jest to, że żywotność postaci nie jest tracona przez lata, kiedy dorastają.

Pomimo tego, że takie psy są w dobrym zdrowiu, odziedziczyły niektóre choroby i wady wzroku. U psów tej rasy rzepka jest często przemieszczana i występuje niedoczynność tarczycy.

Moc

Możesz karmić psa suchą karmą i produktami naturalnymi. Prawo wyboru pozostaje dla właściciela. Jeśli wybór padnie na karmienie suchą karmą, to powinny one mieć tylko wysoką jakość. Nie kupuj tanich próbek, oszczędzając na zdrowiu psa. Należy zawsze pamiętać, że w skład takiej paszy mogą wchodzić różne dodatki. Ma to na celu zwiększenie ich atrakcyjności, ale dla zdrowia psa nie zawsze są korzystne.

Sheltie w żadnym wypadku nie można przeżyć, ponieważ zwierzęta mają tendencję do otyłości i dość szybko przybierają na wadze. Jeśli pies jest chory i przepisano mu pewne leki, konieczne jest sprawdzenie wrażliwości zwierzęcia na nie. Faktem jest, że wiele psów nie wykazuje żadnych reakcji podczas używania narkotyków i działają na Sheltie w zupełnie inny sposób. W niektórych przypadkach mogą być nawet śmiertelne.

Porady dla tych, którzy biorą szczeniaka po raz pierwszy

1. Najlepiej kupić szczeniaka w wieku od 1,5 do 4 miesięcy. W zbyt wczesnym wieku nie warto kupować dziecka. Psychologicznie szczeniak nie jest jeszcze przygotowany na to, że nie ma w pobliżu mamy.
2. Dla szczeniaka postaw przytulne ciche miejsce. Tam będzie czuł się komfortowo. Powinien przygotować się na to, że na początku szczeniak będzie niepotrzebnie „marudził”. To przejawi się najbardziej intensywnie w pierwszą noc po pojawieniu się w nowym miejscu.
3. Do 4 miesięcy powstaje postać, pojawiają się pewne nawyki. Należy zwrócić szczególną uwagę na ten przedział czasu. W przyszłości bardzo trudno będzie coś naprawić. Konieczne jest, aby komunikacja ze zwierzęciem była poufna.

Jeśli szczeniak, który pojawia się po raz pierwszy w domu ma więcej niż 16 tygodni, konieczne będzie przygotowanie się na to, że będziesz musiał stawić czoła pewnym trudnościom. Dla szczeniaka dostosowanie się do nowych warunków zajmie znacznie więcej czasu.

Wideo: Rasa psa Sheltie