Thai Ridgeback Dog - opis rasy i charakter

Jeśli nagle, spacerując po mieście, spotkasz niezwykłego psa w dowolnym miejscu z błękitną wełną, nie myśl, że twoje oczy zawiodły. W rzeczywistości masz wyjątkową szansę zaobserwowania rzadkiej i wyjątkowej rasy. Nazywa się Thai ridgeback. Po raz pierwszy kopie takiej rasy psów dotarły na terytorium naszego kraju dopiero pod koniec ubiegłego wieku, a już niedługo, w 2004 r., Po raz pierwszy uzyskano miot szczeniaka w krajowej hodowli „Mirage of Thailand”. Obecnie w Rosji nie ma więcej niż czterystu przedstawicieli tej pięknej rasy psów.

Historia rasy

Tajskie grzbiety należą do najstarszych ras psów, są rodzime. Jest to krajowa rasa tajska i praktycznie nie jest powszechna poza państwem. Różnorodne badania archeologiczne dają możliwość uwierzenia, że ​​grzbiety występują na Ziemi od około 4 tysięcy lat. Eksperci znaleźli rysunki psów z wyrafinowanym sierpowym ogonem i wyprostowanymi uszami na starożytnych malowidłach skalnych. Jeśli chodzi o wzmianki w liście, pierwszy taki dowód pochodzi z XVII wieku.

Przodkami tych psów były dzikie dingosy, a tajski Ridgeback był w stanie zachować swój pierwotny wygląd na przestrzeni wieków, ponieważ przedstawiciele tej rasy nigdy nie krzyżowali się z innymi gatunkami. Ponieważ Tajlandia istniała autonomicznie przez długi czas, odizolowana od innych krajów, rasa pozostała niezwykle czysta i obecnie jest uważana za najbardziej charakterystyczny i zachowany oryginalny wygląd.

Hodowcy psów z Zachodu spotkali się z tą rasą po raz pierwszy w XIX wieku, odwiedzając kolonię na wyspie Phu Quoc. Jednocześnie założono już, że to rybacy z Tajlandii przywieźli te zwierzęta na wyspę. Kynolodzy, prowadząc badania mające na celu ustalenie obszaru, na którym powstały Ridgebacki, stwierdzili, że tajskie psy miały bardziej starożytne pochodzenie niż przedstawiciele rasy, która żyje na wyspach Wietnamu i Kambodży.

Te psy pomagały pasterzom, mogły ciężko pracować, strzec własności. Całe ich istnienie było pełne przeciwności losu i niebezpiecznych sytuacji. Dzięki doborowi naturalnemu życie utrzymywano tylko wśród najsilniejszych i najsilniejszych przedstawicieli, dlatego obecny Thai Ridgeback ma również dobre zdrowie i wysoką wytrzymałość.

Pomimo tak starożytnej historii rasa ta została niedawno oficjalnie uznana za odrębny gatunek. Początkowo dokonał tego Związek Hodowców Psów Azjatyckich, a po zaledwie roku - w 1990 r. - Japoński Związek Kynologiczny. I na koniec, po kolejnych trzech latach, Thai Ridgeback oficjalnie zarejestrował się w FCI. Obecnie nie tylko w Azji, ale także w Stanach, a także w Europie, z powodzeniem hodują Ridgebacki. Ale oficjalnie na całym świecie zarejestrowanych jest nie więcej niż dwa tysiące osób, co pozwala nam słusznie uznać rasę za jedną z najrzadszych.

Wygląd Thai Ridgeback

Psy są średniej wielkości, cera jest rozwinięta, pies jest wysportowany, mięśnie silne. Rasa jest krótkowłosa, a sierść w kierunku pleców tworzy specyficzny grzebień. Jest to pas płaszcza, który rośnie w przeciwnym kierunku niż reszta włosów. Taki grzbiet pochodzi z górnej części kadłuba, a następnie opada w kierunku grzbietu. To muszelki mogą mieć inną długość lub kształt, ale symetria względem kręgosłupa jest koniecznie zachowana.

Wełna może być kilku różnych typów, w zależności od długości włosów:

• klasyczny (nieprzekraczający 2 cm, średnio około 1,5 cm);
• krótki (od 0,5 do 1,1 cm);
• Aksamit (0,4 cm);
• ultrakrótki (od 0,1 cm).

Przeważa również kilka różnych kolorów:

• czerwonawy;
• czarny;
• niebieskawy;
• Isabella.

Najczęściej można znaleźć psy o czerwonawym kolorze. Jeśli weźmiemy pod uwagę wszystkie szczenięta w czerwiu, to najczęściej są szczeniaki o podobnym kolorze sierści. Taką przewagę można wytłumaczyć faktem, że przodkami tych psów były oswojone czerwone dingosy. Czerwone szczeniaki mają stały rodowód, a grzebień do włosów na plecach jest wyraźny i niezbyt wąski.

W tym przypadku dominujący znak jest uważany za czarny. Jeśli grzbiet ma ten sam kolor, nos, pazury i skóra powinny być tego samego koloru, a płaszcz, zdrowy, lśniący i błyszczący.

Bardzo rzadko można spotkać psy o niebieskim kolorze. Pierwsi przedstawiciele niebieskowłosego Ridgebacka mieli plamy czarnych włosów na całym futrze, ale wraz z nastaniem następnych pokoleń taki minus rasy zniknął.

I tak rzadko, jak to możliwe, w końcu znajduje się kolor izabeli. To połączenie kolorów wanilii, winogron i odcieni herbaty wzrosło. Końcówka nosów jest pigmentowana odpowiednio do płaszcza, a pazury mają brązowy kolor.

Najczęściej samce tej rasy wyglądają bardziej imponująco i są większe. Jeśli samice w kłębie zwykle osiągają 56 cm, psy mogą mieć wysokość do 62 cm, a ich waga sięga 33 kg.

Często czubek nosa tajskiego grzbietu jest duży, ma ciemny odcień, a oczy są prawdziwe bursztynowe lub mają ciemnobrązowy kolor. Czoło i szyja tych psów są pokryte fałdami, uszy duże, lekko pochylone do przodu i odwrócone.

Takie fałdy na czole i zadartych uszach sprawiają, że pies wygląda bardzo poważnie i inteligentnie. Pies jest bardzo emocjonalny, a wszelkie emocje i doświadczenia odbijają się na jego twarzy. Pies może wykazać zarówno silną rozpacz, jak i wesoły uśmiech.

Thai Ridgeback jest bardzo elegancki, piękny, imponujący z własnym egzotycznym wyglądem i aksamitnym, przyjemnym w dotyku wyglądem. Odrębną unikalną cechą jest jej grzbiet. Psy tej rasy mają atletyczną budowę, są bardzo zwinne, mobilne i dobrze skaczą. Ridgeback jest małomówny, linienie rzadko się zdarza i nie ma nieprzyjemnego zapachu. Średniej wielkości psy są zazwyczaj umiarkowanie karmione.

Inteligencja tych psów jest wysoka, grzbiety są bardzo przywiązane do właściciela i są stale gotowe do ochrony właściciela i domu. Ich głos jest bardzo głośny, miękki, ale szczekanie jest rzadko słyszane, więc wielu właścicieli ridgebacków przyznaje, że nigdy nie słyszeli głosu zwierzaka.

Cechy charakteru psy

Tajski ridgeback ma bardzo niezależny charakter, nie jest nachalny, jest niezwykle taktowny i czasami może przypominać koty o swoich przyzwyczajeniach. Ridgeback jest bardzo wygodny w mieszkaniu w mieście, wełna ich nie zrzuca, nie wydziela nieprzyjemnych zapachów, a same psy są bardzo zadbane i czyste. Suki są bardziej łagodne i wyrozumiałe, a samce są autonomiczne i mogą żyć, pozostając samym sobie.Thai Ridgeback nie toleruje samotności, więc woliera nie nadaje się do trzymania w niej zwierzęcia domowego. Te psy bardzo lubią wszystkich członków rodziny i mogą być do nich bardzo przywiązani.

Ale Ridgeback traktuje nieznajomych z podejrzliwością i nieufnością, nie toleruje czułości i dotyku. Mężczyźni odznaczają się pewną złośliwością i arogancją, co czyni ich doskonałymi strażnikami. Obcy mogą szczekać. Mają doskonały wzrok i wrażliwość słuchu, są pełne wdzięku, silne i odważne. Często ridgeback może zaskoczyć gospodarza faktem, że podejmuje niezależne i mądre decyzje. Źle reagować na chamstwo. Dlatego trudno jest zmusić tajskiego bridgejacka do wymuszenia czegoś.

Zwierzę jest bardzo pomysłowe, pomysłowe i mądre, może szybko nauczyć się nowych umiejętności, a komunikacja z nim powinna być budowana na podstawie wzajemnego szacunku i bezwarunkowego zaufania do właściciela. Ridgeback może dojrzewać, aby postrzegać różne sytuacje, a czasami, w procesie treningu, zaczyna uparcie i przestaje wykonywać polecenia, które mu daje. Ridgeback może rozwijać swoje umiejętności od najmłodszych lat, a ich pamięć jest świetna. Psy tej rasy wyróżniają się uważnością i obserwacją, wysoko rozwiniętą umiejętnością naśladowania. Pies zwykle zmienia się w wspaniałego towarzysza i towarzysza dla właściciela.

Domy ridgebacki mogą współistnieć bez problemów z innymi zwierzętami, ale w warunkach ulicznych pies może spieszyć się z kotami ulicznymi, ale nie dotykać psów, jeśli nie wykazują agresji w pierwszej kolejności. Ridgeback z szacunkiem i miłością dotyczy małych członków rodziny.

Przedstawiciele tej rasy są aktywni, energiczni i mobilni, chętnie biegają i doświadczają emocji, jeśli muszą brać udział w zajęciach sportowych dla psów. Ridgeback jest bardzo wrażliwy na emocje i nie toleruje niegrzeczności ze strony właściciela. Podczas podnoszenia należy być cierpliwym. Zwierzęta te kochają wolność, czasem uparte i aroganckie, więc ich położenie można wygrać jedynie ciepłą i pełną szacunku postawą.

Charakter grzbietu ma koci nawyki, czasami nie przyjmuje gości z szacunkiem, patrząc na nie przez długi czas. Wraz z kotem ma terytorialną formę zachowania. Czuje się pewnie tylko będąc na swoim zwykłym miejscu, nie chcąc go opuszczać. Te psy też nie lubią zabiegów na wodzie.

Standardowe wskaźniki rasy

Każdy członek tej rasy musi być zgodny z ustaloną normą. Ich głównym celem jest towarzyszenie myśliwemu lub kompilacja firmy właścicielowi. Ich wymiary są średnie, wełna jest często bardzo krótka, welur, w kierunku grzbietu jest grzebień włosów. Zwykle w ciele psa przekracza wysokość w kłębie. Mięśnie są dobrze rozwinięte, psy łatwo się trenują. Psy posiadają znaczną siłę, cierpliwość i wytrzymałość, są wiernymi i wiernymi zwierzętami.

1. Czaszka W kształcie jest raczej spłaszczony między uszami, a patrząc z boku, jest nieco okrągły. Z podejrzliwością i ostrożnością na czole widoczne fałdy.
2. Pysk psa ma kształt klina, jego rozmiar jest zwykle mniejszy niż szczyt głowy.
3. Usta mają dobre napięcie, pigmentowane.
4. Nos gładki, bardzo długi, pigmentowany czarny. Tylko w grzbietach z niebieskim kolorem nos jest odpowiednio zabarwiony.
5. Szczęki są mocne, zgryz nożycowy. Język ma czarne łaty lub jest całkowicie czarny.
6. Oczy są duże, ich kształt ma kształt migdałów, odcień jest brązowy. Czasami niebieski grzbiet może mieć bursztynowe oczy.
7. Uszy w kształcie trójkąta, niezbyt duże, podkręcone, lekko pochylone do przodu.
8. Szyja ma silne mięśnie, bardzo mocne, znajduje się wysoko i dumnie. Lekko wysklepiony, niezbyt długi.
9. Tułów. Grzbiet jest płaski, mocny, zad jest lekko nachylony, a lędźwie szerokie. Brzuch nie ugina się.
10. Łapy są idealnie rozwinięte, owalne, pazury koloru czarnego.
11. Sierść jest bardzo krótka i gładka, grzbiet powinien być wyraźnie widoczny. Pomimo różnorodności kolorów i kształtów, grzbiet musi być symetryczny.

Nawet minimalne rozbieżności ze standardem mogą być wadą, a jego ocena jest dokonywana na podstawie tego, jak silnie wyraża się niedobór. Imadłem do dyskwalifikacji jest brak grani, zbyt długi płaszcz lub nadmiernie złe zachowanie.

Thai Ridgeback Care

Wygodne jest trzymanie Thais w mieszkaniu ze względu na brak zapachów, śliny i bardzo rzadkie rzucanie. A wełna jest łatwo usuwana za pomocą konwencjonalnego odkurzacza. Ridgeback jest bardzo mobilny i energiczny, szczególnie w przypadku szczeniąt. Ale aby zwiększyć poziom stresu u szczeniaka, należy go planować i powoli. W przeciwnym razie kości i stawy psa będą się rozwijać nieprawidłowo. Z szczeniakiem musisz spędzić dużo czasu, edukować go, spotykać się i trenować. Z osobą dorosłą możesz łatwo wybrać się na długi spacer lub przejażdżkę rowerem.

Ridgeback jest zbyt czysty, nie przebiega przez kałuże i omija obszary błotem i błotem pośniegowym. Po przejściu wystarczy wytrzeć łapy zwierzęcia. Procedura wodna powinna być poddawana rzadko, nie więcej niż 3-4 razy w roku. Do czesania wełny pożądane jest użycie specjalnej rękawicy z gumy.

Młode grzbiety potrzebują stałej aktywności i długich spacerów - do kilku godzin dziennie. Już dorosły pies będzie zadowolony z kilku półgodzinnych spacerów dziennie. Ale przy pierwszej okazji lepiej iść z psem do kraju lub dać mu szansę na dłuższy spacer. Podczas spaceru ridgeback zachowuje się spokojnie, nie ściąga smyczy i nie przebiega ostro.

Wychowywanie szczeniąt

Ridgebacki uwielbiają wolność i pokazują swoją postać przy pierwszej okazji, więc musisz być przygotowany na ciągłą walkę z uporem zwierzęcia i szukaniem wspólnego języka. Musisz natychmiast poinformować szczeniaka, który jest prawdziwym właścicielem w mieszkaniu. Ponadto tajski człowiek musi zrozumieć, że nie wolno mu wykonywać pewnych czynności bez zgody właściciela.

Proces edukacji powinien być inny, regularny i wytrwały. To jedyny sposób na pokonanie uporu, który natura wbudowała w ridgeback.

Koszt

Jest to wyjątkowo rzadka rasa, która sprawia, że ​​jest niezwykle kosztowna dla swoich przedstawicieli. Czasami hodowca musi podróżować dla psa do Europy, wydawać pieniądze na badania lekarskie i płacić za sam krycie. Zazwyczaj koszt jednego szczeniaka tajskiego grzbietu wynosi co najmniej 1700 euro i może wynieść dwa dziesiątki tysięcy euro.

Wideo: Rasa tajskiego psa rasy ridgeback