Makalenin içeriği
Egzotik hayvanlar arasında, marsupial karıncayiyen en ilginçlerinden biridir. Bu sevimli küçük hayvan günde birkaç bin termit ve karınca yiyebilir. Bu yüzden onun adı - keseli karınca yiyen. Ama aynı isimli ailenin bu temsilcisi başka bir isme sahip - nambat. Keseli karıncayiyen memelilere aittir ve ilk kez İngiliz zoolog George Robert Waterhouse tarafından tanımlanmıştır. Bilim adamı, uzak bir Avustralya kıtasının eşsiz faunasını incelediğinde, 1836'da oldu.
Dağıtım alanı
Avustralya’nın Avrupalılar tarafından kolonileşmesine kadar, kıtada isim çok yaygındı. Yerleşim yerleri, Hint Okyanusu kıyılarına kadar güney ve batı Avustralya'da daha yaygındı.Kıtanın kuzeyinde, bu rengarenk yırtıcı hayvanın yaşam alanı uzaklara uzanarak güney-batı bölgelerine ulaştı. Ancak Avrupa'dan gelen göçmenler, yerli hayvanları ve tilkileri anakaraya getirdiler. Tüm bunların, kısır karınca yiyenlerin sayısında azalma üzerinde önemli bir etkisi vardı. Aynı zamanda, hayvanın kolayca yaşayabileceği kareler azaldı.
Bugünlerde namaba sadece Batı Avustralya'da bulunur. Günümüzde ağırlıklı olarak okaliptüs ormanlarının yanı sıra kuru ışık ormanlarının hakim olduğu yerler de yaşar. İlginç bir şekilde, marsupial antiloplar, bir habitat ile onlarla paylaşarak, koalalarla mükemmel bir şekilde bir arada yaşarlar.
Dış ayırt edici özellikleri
Daha önce belirtildiği gibi, nambat boyut olarak küçüktür: örneğin nispeten büyük bireylerin bile ağırlığı 500 gramı geçmez. Ve erkekler de karşı cinsin çok daha fazla temsilcisi. Ancak bu kadar küçük boyutlarda, bu küçük yırtıcı, parlak enine şeritlerin çok orijinal bir rengine sahiptir. Bu özellik, hayvanı ayırt eder ve tüm Avustralya faunasının en cazibesini yapar.
Nambatas'a özgü ikinci karakteristik özelliği, lüks, çok gür kuyruğu. Yetişkin bir hayvanda, hayvanın tüm vücudunun yaklaşık 2 / 3'ünü oluşturan, onlarca santimetre uzunluğa ulaşır.
Karıncanın namlu çok güzel. Biraz uzamış ve sivridir. Yırtıcı hayvanın ağzı küçüktür, içinde elli asimetrik zayıf dişler vardır, bu prensipte hayvanın başarılı bir şekilde avlanmasına engel olmaz.
Kısır karınca yiyenin anatomik özelliğinden bahsedilmeli, bu da onu armadillolarla ve Avustralya faunasının diğer uzun süreli temsilcileriyle ilişkilendirir. Bu sert damak diğer memelilerden daha uzun.
Cinsel yapının özelliklerinden, keseli karıncayiyen kadınının dört papillaya sahip olmasına dikkat etmek gerekir.Doğru, bir kuluçka torbası yok. Bu vücut, kıvırcık yünün kenarının sınırladığı sütlü alanı değiştirir. Nambatın ön bacakları beş parmaklıdır, keskin bir pençeleri vardır, bu da sabit bir desteğe sahip olmayı mümkün kılar. Avcının arka ayakları dört parmaklı.
Ve bu sevimli küçük hayvanın görünüşünün açıklamasının sonunda, biraz daha fazla renklendirmek istiyorum. Hayvanın vücudundaki şeritler hafif, çoğunlukla beyaz ve krem tonlarıdır ve sarı veya koyu sarı tonları karnın üzerinde bulunur.
Nambatın hayatı nasıl bir şeydir?
Birçok memelinin aksine, keseli karıncayiyen, varlığının bireysel modeline daha meyillidir. Her bireyin kendi alanı, bazen 150 hektara veya daha fazlasına ulaşan alanı vardır. Bu bölge avcının besin kaynağıdır. Genel olarak Nambat, sıcaklık ve rahatlık içinde yaşamayı sever. Kendileri için rahat yaşam koşulları yaratmaya çalışarak, delik veya oyuktaki hayvan çok fazla kuru yapraklar ve yumuşak çimler çeker. Böyle durumlarda yeteri kadar uyku alır, sabah ise hükümlerin çıkarılmasına gider.
Bir avcının günlük aktivitesi büyük ölçüde ortam sıcaklığına bağlıdır.Yaz mevsiminde toprak ısındığı zaman, tüm böcekler yere saklanır, namaba güneşin doğuşuyla birlikte avlanmaya başlardı. Kışın, hayvan bütün ışık döngüsünü karanlık olana kadar aktif hale getirir. Fakat bu tür bir performans, kadınlar için daha tipiktir ve erkekler, 4 saatten fazla sürmeyen avlanma içeriğidir. Zamanın geri kalanı, daha güçlü seks temsilcileri rahat bir vizonda geçirmeyi tercih ediyor.
İlginç bir gerçek! Bilim adamları uyku karıncasının anabiosis durumuna benzediğini bulmuşlardır. Hayvan, kelimenin tam anlamıyla "kış uykusuna" düştüğü için, genellikle daha büyük yırtıcıların avına dönüşür. İnsanların içinde uykuya düşen küçük hayvanlarla birlikte ölü bir ağaç yaktığında bile trajik olaylar vardı.
Ancak namaz uyanıkken, ağaçlara tırmanırken, her türlü tehlikeden ustaca kaçar. İlginçtir, eğer hayvanı yakalarsanız, saldırganlık göstermez ve ısırmaz. Karınca yiyen, ıslık ya da bir çeşit sürtüşme ile memnuniyetsizliğini ifade eder. Nadir hayvanların çoğu sevgili bu sevimli hayvanları evcilleştiriyor. Keseli karıncayiyen uzun bir süre boyunca esaret altında yaşıyor - 6 yıla kadar.Ve vahşi doğada, hayatı çok daha kısa.
diyet
Keseli karıncayiyen türünün tek örneği olarak kabul edilir ve bu da sosyal böcekleri yemeyi tercih eder. Çoğunlukla termitlerdir. Omurgasızların diğer temsilcileri bazen kazara diyetine düşmektedir. Bir günde, nambatın avcının kendi vücut ağırlığının yaklaşık% 10'u olan 20 bine kadar böcek yiyebileceği bilgisi vardır. Termitler yer altına gittiklerinden kışın yiyecek almak en zorudur. Zayıf pençeler yırtıcının termit höyüklerini açığa çıkarmasına izin vermez. Ancak, böcekler evlerinin dışında olduğunda, karıncalar kolayca kendi dillerinin yardımıyla onları alır.
Böceklere başarılı bir şekilde bakın, hayvan çok güzel bir şekilde yardımcı olur. Nambat avlarını tamamen yutar, hatta termitleri örten sert şifa kabuğunu çiğnemekten rahatsız olmaz.
İlginç bir gerçek! Sadece zoologlar değil, sıradan bir karıncayiyen yiyenlere bile sıradan tanıklar bile, hayvanın yemek sırasında dikkatini yitirdiğini iddia ediyor.Akşam yemeğinin bazı görgü tanıkları bile hayvanı kollarına almaya çalıştı ve onu inmeye çalıştı. Bu duyguların tezahürlerine karşı, karınca yiyen en ufak bir hoşnutsuzluğu ifade etmedi.
Çiftleşme sezonu ve yavru
Her ne kadar anterlerde oyunların çiftleşme zamanı Aralık ayı sonunda gerçekleşse de, Eylül ayında erkekler bir dişi çeken bir cinsel sırrı geliştirmeye başlıyor. Bütün bu dönemde, erkekler çok aktif, bir kız arkadaşını aramaya gidiyorlar, sırlarını her çalı ve ağaçta bırakmaya eğilimliler. Ancak toplantı gerçekleştiğinde, süresi iki günden fazla sürmez.
Sayısı
Bu materyalin başlangıcında da belirtildiği gibi, keseli anterlerin popülasyonu yok olma eşiğinde. Yirminci yüzyılın 70'lerinin sonunda özellikle keskin bir kriz yaşandı. Bilim adamları, Avustralya'nın nadir faunasının bu temsilcilerinin sayısındaki azalmanın, bu küçük hayvanların yaşam alanlarını büyük ölçüde değiştiren agresif insan aktivitesiyle ilişkili olduğuna inanmaktadır. Şu anda, tehlike altında olan bir tür olarak Nambat, Kırmızı Kitapta yer almaktadır.
Video: keseli karıncayiyen (Myrmecobius fasciatus)
Göndermek için