Przez dodatek rozumie się antylopę, która wyróżnia się niezwykłymi danymi zewnętrznymi. W większości okazy omawianych gatunków są powszechne w Nigerii, Libii, Mali i Sudanie. Lubią piaszczystą ziemię i skalisty teren. Gdy członkowie rodziny poszukują pożywienia, mogą przejść dość daleko. Powszechnie uważa się, że ten ssak kopytny podąża za deszczem. Nie będziemy biegać dalej, będziemy studiować funkcje w następnym zamówieniu.
Opis
- Pigmentacja sierści jest modyfikowana w zależności od okresu danego roku. Gatunki prezentowanych gatunków mogą być praktycznie białawe, beżowe, brązowe i szare. Uważa się, że w chłodnej porze roku ciemnieją, aw ciepłym rozjaśniają się. Na głowie są ślady białawego tonu. Są dostępne z boku ciała, bioder, brzucha. Na przedniej części znajduje się plama ciemnej pigmentacji.
- Wszystkie osoby, niezależnie od płci, mają rogi. Są skierowane do tyłu, w swojej strukturze mają około 2-4 cewek. Długość wynosi około 0,6 m., Ale czasami więcej. Kopyta panoramiczny. Są one oddzielone, ponieważ zwierzęta zostały zmuszone do przystosowania się do ruchu na pustyniach i wałach.
- Według ciała przedstawiciele rodzaju są rozciągnięci do 1,5 metra, aw kłębie osiągają jeden metr. Ogon jest dodatkowo przydzielony na około 30 cm. Dymorfizm płciowy wyraża się tylko w tym, że osobniki płci męskiej są nieco większe niż przedstawicielki rodziny. Jeśli chodzi o obszar zamieszkania, zwierzęta te nie potrzebują świeżej wody. Mogą otoczyć się skałami i piaskiem.
- Obszar nie dotyczy wszystkich części globu. W dużej mierze populacja jest rozproszona na obszarach pustynnych. Chodzi o bliskość Sahary. Poznaj omówionych przedstawicieli rodziny w Egipcie, Sudanie, Libii, Mali, Czadzie, Mauretanii. Lubią pustynię lub obszar półpustynny.
Zachowanie
- Osoby te charakteryzują się przebudzeniem zarówno o zmierzchu, jak i przed świtem. Te przedziały czasowe wskazują, że zwierzęta lubią być aktywne w chłodzie. Tę temperaturę obserwuje się w pobliżu pustyni, kiedy słońce jeszcze nie wyszło lub już nie zaszło.
- Rzadko spotyka się członków gatunków poruszających się samotnie w okolicy. Przeważnie antylopy gromadzą się w stadach średnio 15 osobników. Mają lidera, który prowadzi swoich graczy na właściwą ścieżkę. W ten sposób sprawdzana jest wytrzymałość zwierząt, ponieważ przy ruchach umierają najsłabsi i chorzy.
- Kiedy trzeba odpocząć, ukryć się przed silnym wiatrem lub latającym piaskiem, zwierzęta kopią dziury w piasku. Wpadają w fossę i czekają na moment, w którym będzie można kontynuować podróż. Niektóre odważne dodatki kryją się za krzakami lub skalistymi terenami, wszystko zależy od obszaru, w którym przebywają. Zwierzęta biegają powoli, dzięki czemu mogą stać się ofiarą dużych drapieżników.
- Można powiedzieć z wielką pewnością, że członkowie rodziny są przystosowani do upałów. Ale potrzebują także cienia, aby uzupełnić swoją siłę. Osoby mają zdolność do zwiększania temperatury ciała, aby zmniejszyć ilość płynu opuszczającego ciało i zapobiec odwodnieniu. To nie ma innych ssaków.
- Osoby płci męskiej wybierają dla siebie indywidualne działki, które mogą uczęszczać na kobiety, które chcą mieć potomstwo. Każdy mężczyzna pilnie strzeże swoich rzeczy.Jeśli nagle ktoś wejdzie na terytorium i spróbuje odciągnąć kobietę, rozpocznie się poważna krwawa walka. W procesie kojarzenia dla jednego męskiego przedstawiciela jest kilka samic.
Wrogowie
- Ponieważ członkowie rodziny są uważani za dużych i poruszają się powoli, są uważani za doskonałą ofiarę dla ludzi. Ludzie - główne zagrożenie, prowadzące do zmniejszenia liczby głów. Kłusownicy zabijają ludzi dla skóry i mięsa.
- Dziś te zwierzęta należą do najrzadszych. W naturalnym środowisku dystrybucji jest nie więcej niż 250 osób. Żyją w swoim żywiole. Trudno jest chronić członków grupy, ponieważ omijają ludzi i osiedlają się daleko. Około tysiąc więcej żyje w niewoli.
Moc
- Dieta zwierząt składa się głównie z niskich krzewów i różnych ziół. Warto zauważyć, że jednostki są w stanie pokonać imponujące odległości na pustyni. Zwierzę robi to, aby znaleźć przynajmniej trochę roślinności na takich powierzchniach.
- Interesujące jest to, że dodatek wśród innych krewnych jest najbardziej przystosowany do życia w tak trudnych warunkach. Pustynia nie jest miejscem, w którym każde zwierzę może przeżyć. Osoby fizyczne radzą sobie większość życia bez wody. Dodaje, że wszystkie rezerwy płynne pobierają je z roślin. Tylko w ten sposób zwierzę może przeżyć.
Hodowla
- Ciekawe, że prezentowane zwierzęta mogą rozmnażać potomstwo przez cały rok. Osoby te nie mają wyraźnego okresu godowego. Kojarzą się przez cały rok. Często szczyt młodego stada spada pod koniec zimy lub wczesną wiosną.
- Samica niesie dzieci przez 8 miesięcy. Wtedy może narodzić się tylko 1 dziecko. W niezwykle rzadkich przypadkach addaks ma bliźniaki. Dosłownie godzinę po narodzinach dzieci są już w stanie pobiec za matką.
- Co ciekawe, tylko samica opiekuje się potomstwem. Nieletni mieszkają z matką przez cały rok. Po tym czasie zaczynają przyzwyczajać się do samodzielnego życia i opuszczania rodziny.
- Samce osiągają dojrzałość płciową w wieku około 2 lat. Kobiety stają się dojrzałe seksualnie bliżej 3 lat. Ogólnie rzecz biorąc, długość życia dzikiej antylopy wynosi około 20 lat.
Fakty
- Addax bierze swoją nazwę od łacińskiego słowa, które dosłownie tłumaczy się jako dzikie zwierzę z zaokrąglonymi rogami. Również określona nazwa charakteryzuje się barwionym nosem. Wynika to z faktu, że zwierzę ma kontrastujące białe plamy. Wyróżniają się wyraźnie na ciemnym tle, w którym malowana jest głowa.
- Jak wspomniano wcześniej, osoby te czują się wspaniale na pustyni. Dlatego addaksy dosłownie łączą się z sytuacją na Saharze. Nawet latem zwierzęta takie mają jasny kolor. Jednocześnie można je zaobserwować żółtawe lub szare. Zimą kolor osobników jest trochę ciemny. Pomaga wtopić się w otoczenie.
- Dzięki szerokim kopytom prezentowane antylopy mogą bez problemu poruszać się po piasku. Jeśli burza piaskowa wznosi się lub słońce nieznośnie frytki, zwierzęta kopią głębokie dziury w piasku swoimi potężnymi kopytami. W takim miejscu jednostki mogą ukrywać się przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi.
Warto zauważyć, że zwierzęta są w stanie niezależnie podnieść temperaturę własnego ciała. Najważniejsze jest to, że gdy temperatura ciała jest równoważna środowisku, jednostka mniej się poci. W związku z tym zwierzę praktycznie nie traci cennej wilgoci.
Wideo: addax (Addax nasomaculatus)
Aby wysłać