Niedźwiedź himalajski - opis, siedlisko, styl życia

Niedźwiedzie wzbudzają strach, ich zewnętrzne dane tylko krzyczą. W dzisiejszym materiale będziemy studiować następnego przedstawiciela rodziny. Nazywany jest Himalajami. Jak sama nazwa wskazuje, siedlisko obejmuje Himalaje i okolice. Niektórzy nazywają te niedźwiedzie białymi, ponieważ przed nimi mają odpowiedni znak. Zbadajmy wszystko o tych zwierzętach, abyście mogli stworzyć własną opinię.

Siedlisko

1. W większym stopniu jednostki reprezentowanej rodziny są rozproszone po Himalajach. Znajdują się także w Korei, Chinach na północnym wschodzie, w Indiach na północy. Poznaj ten gatunek w Japonii, a także na Dalekim Wschodzie. Osoby te lubią żyć w modrzewiu i mieszanych paskach. Mogą żyć na pustyniach i wyżynach. Czasami wspinają się 3,5 km. w górę. Zimą schodzą do znaku 1,5 km.
2. Osoby z omawianej rodziny mieszkają na pogórzu w pobliżu Pakistanu, Manyama i Indii. Zajmują dużą część Azji, z wyjątkiem Malezji i środkowych Chin. Jednak obszar dystrybucji stopniowo się powiększa. Na Dalekim Wschodzie znajdują się na południe. Są osoby w Korei Północnej, ale większość z nich w południowej części kraju. W Japonii belogrudki mieszkają w pobliżu wysp Shikoku i Honsiu.
3. Jeśli chodzi o liczbę głów, trudno powiedzieć na pewno, ile jest zwierząt. Jeśli zaczniemy od informacji otrzymanych od japońskich specjalistów, w Honsiu jest około 10 tysięcy osób. Oficjalne dane dotyczące dokładnego numeru nie są jednak dostępne. W ogromie naszej ojczyzny jest jeszcze około 6 tysięcy zwierząt, w 2012 roku nastąpił gwałtowny wzrost, odnotowano 15 tysięcy. W Pakistanie około 1 tys., W Indiach - około 8 tys.

Opis

1. Zgodnie z ich zewnętrznymi cechami przedstawiciele rodziny są nieco podobni do prehistorycznych niedźwiedzi. Jeśli zaczniemy od tych naukowców, to osoby te są przodkami reszty z nich. Jedynymi wyjątkami są niedźwiedzie widowiskowe i pandy. Osoby te są roślinożercami, ale mogą wykazywać agresję wobec osoby lub osób zagrażających życiu.
2. Zwierzęta charakteryzują się pigmentacją kufy. Może to być czysta czerń, jak węgiel lub brązowawy. Są też zwierzęta z białawymi plamami na brodzie. Skrzynia ma oświetloną białawą plamkę, w kształcie przypominającym klin. Uszy są ogromne, wystają, są podobne do dzwonka.
3. Ogon jest rozciągany do długości 10 cm lub więcej, w zależności od osoby. W ramionach zwierzęcia dorasta do 0,8 m. Średnio. Wysokość jego wskaźników waha się w przedziale 1,3-1,8 m. Ponownie zależy to bezpośrednio od wieku i płci. Jeśli chodzi o masę, wynosi ona 70-190 kg. u mężczyzn i około 50-140 kg. u kobiet Ale średnia dla obu płci wynosi 120 kg.
4. Niedźwiedzie te można porównać z brązowymi, ale wyglądają na szczuplejsze i szczuplejsze. Ciało słynie również z łatwości, a nawyki wyglądają śmiesznie, a nawet śmiesznie. Kończyny są subtelne. Nos jest bardzo ruchliwy, podobnie jak usta. Nie należy jednak mylić słodkiego wyglądu z uprzejmością. Są to twarde i niebezpieczne zwierzęta atakujące nawet bawoły.
5. Głowy nie można nazwać ogromną, jest ona raczej średnia pod względem ogólnych cech. Ogromna, zwłaszcza ta jakość przejawia się w okolicy brody. Zwierzęta w większości zaliczane do roślinożerców. Jednak czaszka to mocne, mocne zęby, silny chwyt, który pozwala im łatwo pokonać wroga. Brwi są zwężone, skronie mocne i grube.
6. Jeśli porównasz dane przedstawicieli rodziny, na przykład z czarnymi Amerykanami, te ostatnie są znacznie większe. Jednak niektóre zwierzęta płci męskiej mogą przerastać wskaźniki kolegów. To rzadkość, a nie stałość. Poczucie węchu, dotyku, wzroku i innych narządów zmysłów w piersi wołowej jest bardziej rozwinięte.
7. Osoby z omawianej grupy rodowodowej mają niezwykłą strukturę kończyn. Front jest bardzo silny. Dlatego, gdy jednostka uszkadza swoje tylne kończyny, może nadal wspinać się na drzewo wzdłuż pnia, trzymając tylko przednie kończyny. Wierzchołek kadłuba jest bardziej rozwinięty, ponieważ niedźwiedzie używają go podczas aktywnej rozrywki. Na łapach są ogromne pazury, zwłaszcza z przodu. Pomagają zwierzętom kopać ziemię i wspinać się.

Sposób życia

1. Według przedstawicieli rodziny, przebudzenie jest charakterystyczne dla tego dnia. Jednak niektórzy wolą jeść wieczorem lub w nocy, wylegując się w pobliżu gruntów rolnych i ludzkich domów. Wolą mieszkać w rodzinach. Czasami są łączone w małe grupy.
2. Te zwierzęta są uważane za urodzonych wspinaczy. Mogą łatwo wspiąć się w góry, odpocząć, zdobyć jedzenie lub ukryć się przed wrogami. Około 15% całkowitego czasu trwania tych osobników występuje na drzewach. Używają gałęzi, aby uszlachetnić swoje miejsce egzystencji.
3. Charakterystyczną cechą jest to, że gatunek ten nie hibernuje zbyt długo. Zwierzęta zaczynają przygotowywać jamę około połowy jesieni. Pod koniec sezonu zasypiają, budzą się wczesną wiosną. Norki w wewnętrznej części uszlachetniane są przez gałęzie. Leżak znajduje się z reguły na nasłonecznionych zboczach wyżyn, jaskiniach, dziurach, dziuplach.
4. Zwierzęta te mają dobrze rozwinięty aparat słuchowy. Kompresują nawet najbardziej pozornie ciche dźwięki. Potrafi także rozmawiać, naśladować inne zwierzęta. Na przykład, ryczą, chrząkają, piszczą, płaczą, jęczą, a nawet syczą.
5. Mogą wydawać różne dźwięki, gdy są zmartwione lub smutne. Zwierzęta zaczynają syczeć, gdy są zagrożone, krzycząc bardzo głośno podczas walk. Kiedy zbliżają się do siebie, niedźwiedzie klikają językami i dają sygnały przypominające rechot żaby. Jeśli chodzi o czas istnienia, przeciętnie ludzie żyją 23 lata. Jednak rekord za 44 lata utrzymywał się przez długi czas.

Dieta

1. Warto zauważyć, że osoby, o których mowa, wolą żywność pochodzenia roślinnego niż niedźwiedzie brunatne. Przedstawione zwierzęta są jednak bardziej drapieżne, w przeciwieństwie do amerykańskich czarnych krewnych.
2. Jeśli porównasz niedźwiedzie himalajskie z pandami, te pierwsze nie są tak uzależnione od niskokalorycznych pokarmów, jak te drugie. W przeciwnym razie omawiane okazy są wszystkożerne i mają niewiele lub nieważne, co jedzą.
3. Ponadto, zwierzęta himalajskie w większości przypadków preferują tylko wysokokaloryczne jedzenie, ponieważ będzie ono wymagało znacznie mniej. Takie niedźwiedzie są przyzwyczajone do obfitości, aby zaoszczędzić zapasy w warstwach tłuszczowych.
4. Dopiero po takich działaniach dzikie zwierzęta mogą wejść w stan hibernacji ze spokojem umysłu. Często niedźwiedzie robią to w czasie, gdy zaczyna brakować im jedzenia. Gdy brakuje żywności, zwierzęta zaczynają wędrować wzdłuż rzek. W tej okolicy mogą cieszyć się orzechami laskowymi, owadami i larwami.
5. Warto zauważyć, że omawiane zwierzęta są wszystkożerne i po prostu starają się zaspokoić swój głód jakimkolwiek pokarmem, jaki mogą spotkać. Takie niedźwiedzie jedzą także chrząszcze, termity, pszczoły, padlinę, grzyby, kwiaty, zioła, jagody, owoce i nasiona.
6. Od połowy wiosny do połowy lata, reprezentowane osoby zawierają głównie pokarm roślinny w swojej diecie. Obejmuje również owoce.Od połowy lata do początku wiosny niedźwiedzie wspinają się na drzewa.
7. Na nich zbierają różne jagody, winorośle i szyszki. W przeciwnym razie takie produkty są tylko niewielką częścią głównego menu. Jak wspomniano wcześniej, reprezentowane osobniki są raczej drapieżne, więc czasami atakują nawet artiodaktyle.
8. Często odnotowywano ataki na zwierzęta gospodarskie. I zdarza się to regularnie. Jeśli chodzi o dzikie zwierzęta, niedźwiedzie polują na dziki, jelenie, a nawet bawoły dorosłe. Prezentowane osoby po prostu przełamują szyję ofiary.

Hodowla

1. W środowisku siedliskowym okres krycia takich zwierząt występuje w środku lata. Po kryciu dzieci rodzą się około stycznia. Kobiety osiągają dojrzałość płciową o około 3 lata. Po porodzie zwierzę odpoczywa przez 2-3 lata. W tym okresie ciało zostaje przywrócone.
2. Z ogólnej liczby reprezentowanych osób około 15% stanowią ciężarne kobiety. Przed porodem zwierzęta układają swoje domy w zagłębieniach drzew i jaskiń. Dzieci mogą urodzić się zarówno zimą, jak i wiosną. Okres ciąży potomstwa wynosi około 8 miesięcy.
3. Już trzeciego dnia po urodzeniu młodzi ludzie otwierają oczy. Następnego dnia młode są w stanie poruszać się niezależnie. Warto zauważyć, że młode zwierzęta rosną bardzo powoli. Całkowicie niezależny styl życia potomków zaczyna prowadzić dopiero po 2,5 roku.

Wrogowie

1. Co ciekawe, niedźwiedzie azjatyckie często atakują brązowych krewnych, a nawet tygrysy. Ponadto reprezentowane osoby są w stanie wojny z paczkami wilków i lampartów. Największym zagrożeniem dla niedźwiedzi jest ryś euroazjatycki. To najstraszniejszy przeciwnik rozważanych osób.
2. Ponadto osoby czarne często wykazują wyższość nad lampartami z Dalekiego Wschodu. Tylko ta dominacja występuje w gęstej roślinności. Na otwartym terenie dzikie koty są silniejsze od takich niedźwiedzi. Interesujące jest, że lamparty starają się polować właśnie na niedźwiedzie, które mają mniej niż 2 lata.
3. Warto zauważyć, że tygrysy też czasami żerują na młodych zwierzętach rozważanych osobników. Aby przynajmniej jakoś uciec przed prześladowcami, niedźwiedzie próbują wspiąć się wysoko na drzewa. Ofiara czeka przez chwilę, aż tygrys zmęczy się czekaniem. W rezultacie żbik opuszcza. Tylko dorosłe niedźwiedzie mogą oprzeć się tygrysom.
4. Czarne niedźwiedzie idą do bezpiecznego obszaru w wieku około 5 lat. W tym przypadku mogą już w pełni walczyć ze swoimi wrogami. Warto zauważyć, że osoby te są dzielnymi wojownikami i nigdy się nie poddają. Nawet ranny niedźwiedź może prześladować swojego sprawcę, aby się zemścić.

Problem polega na tym, że takie niezwykłe drapieżniki stopniowo wymierają. W większości wynika to z masowego wylesiania. Ponadto kłusownicy z cennych części ciała i skór polują na te osoby. Obecnie niedźwiedzie są chronione, starając się zachować swój gatunek.

Wideo: Niedźwiedź himalajski (Ursus thibetanus)