Kojot - opis, siedlisko, styl życia

Pod kojotem oznacza zwierzę, najlepiej mieszkające w rozległej Ameryce Północnej. Osoby szybko dostosowują się do środowiska, w którym żyją, dlatego znajdują bazę pokarmową i skutecznie się rozmnażają. Przedstawiciele rodziny psów są uszeregowani jako ssaki i typy akordów. Kojoty można uważać za krewnych lisów, psów, wilków. Do tej pory istnieje ponad 18 gatunków kojotów, każdy gatunek wyróżnia się nawykami i sposobem istnienia.

Opis

1. Większość osób rozproszyła się po Kanadzie, Ameryce Północnej, Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Ssaki występują również w Eurazji, ale są one znacznie mniejsze w lokalnych miejscach. Szczegółowe informacje na temat dystrybucji można znaleźć poniżej, ale na razie przedstawimy zewnętrzne cechy reprezentowanych osób.
2. Pod względem ogólnych cech zwierzęta te są nieco mniejsze niż wilki. Ciało jest rozciągnięte do długości maksymalnie 1 metra, dodatkowe około 25 cm. Podaje się do ogona. W kłębie ssak rośnie do pół metra, ale często jest znacznie mniej przedstawicieli rodziny. Jeśli chodzi o masę, zależy ona bezpośrednio od otłuszczenia i zapasów żywności danej osoby. Może to być około 8-20 kg.
3. Charakterystyczną cechą omawianych zwierząt są uszy w pozycji stojącej, ta cecha osobnika jest nieco podobna do dzikich psów. Ogon jest średniej wielkości, ale jednocześnie puszysty i równy. Osoby żyjące w górach są nieco ciemniejsze niż ich odpowiedniki, żyjące najlepiej w strefach pustynnych. Pierwsze są ciemne, brązowe, drugie są brązowe lub beżowe.
4. Futro jest gęste i wydłużone. Często spotyka się czerwonawe plamy, ale większość populacji ma barwę czarną i szarą. Część brzuszna jest rozjaśniona, bliżej beżu lub białawy. Obrzeża sekcji ogonowej mają czarną plamkę. Jeśli porównasz te ssaki z wilkami, pierwszy pysk zostanie zaostrzony.

Sposób życia

1. Pomimo faktu, że zwierzęta te nie różnią się łatwowiernością, często można je znaleźć w pobliżu ludzkich domów. Przedstawiciele omawianej rodziny zajmują dzielnice terytorialne na obrzeżach miast i miasteczek, po czym osiedlają się. Wilki z kolei starają się trzymać z dala od ludzi.
2. Kojot jak obszary umiarkowanie zarośnięte, zdominowane przez strefy pustynne. Pomijają obszar leśny. Większość aktywności występuje o zmierzchu lub w nocy, w ciągu dnia, osoby wolą ukrywać się i spać w celu polowania po zachodzie słońca.
3. Osoby, które osiągnęły dojrzałość płciową, są gotowe do samodzielnego istnienia. Są doskonałymi budowniczymi, kopiąc norki i osiedlając się w opuszczonych miejscach. Dorosły ssak zajmuje swoje indywidualne miejsce, które jest starannie chronione. Powierzchnia wynosi około 20 km. Czasami więcej. Osoby znakują mocz, pokazując tym samym innych, których terytorium jest. W przyszłości notatki będą kierowane podczas wyprowadzki z domu w poszukiwaniu dostaw żywności.
4. Zwierzęta rozmnażają się wystarczająco szybko, gdy w pobliżu nie ma wilków. Te ssaki są klasyfikowane jako małe. Ale to nie przeszkadza im w wykonywaniu długich skoków do 4 metrów długości. Podczas polowania zwierzęta przyspieszają do 60 kilometrów na godzinę, a nawet więcej.
5. Osoby te mogą dostosować się do najcięższych warunków klimatycznych i zmian w naturalnym środowisku. Większość populacji rozprzestrzenia się w Ameryce Północnej. Niektórzy przedstawiciele osiedlili się w centralnej, południowej części kontynentu.W odniesieniu do czasu istnienia zwierzęta spadają do dziesięciu lat, ale często umierają przedwcześnie. W niewoli kojoty żyją przez 15 lat i więcej ze względu na jakość jedzenia i opieki.

Moc

1. Przedstawiciele rodziny są wszystkożerni. Nie są zbyt wybredni pod względem wyboru żywności. Większość podstawowej diety to żywność pochodzenia zwierzęcego. Szczególnie często polują na sępy, króliki, małe gryzonie. Spożywają również szopy, oposy, bobry, różnego rodzaju ptaki i owady.
2. Ssaki czują się świetnie w środowisku wodnym. Polują na ryby i żaby, wchłaniają traszki i inne takie zwierzęta. Gdy jest okazja, aby cieszyć się owocami, menu jest wzbogacone o żywność pochodzenia roślinnego. Mówimy o jagodach i owocach, niektóre szczególnie przedsiębiorcze osoby jedzą orzechy i nasiona.
3. Menu jest zróżnicowane, w zależności od sezonu. Gdy brakuje żywności, zwierzęta spożywają padlinę, polują na ranne zwierzęta, aby oszczędzać energię. Niektórzy celowo szukają chorych zwierząt, po czym są zabijani i konsumowani. Jeśli kojoty żyją w parkach narodowych, przyzwyczajają się do gości i żałują na swoich rękach.
4. Przeprowadzono badania, podczas których możliwe było ustalenie, co i ile jedzą te ssaki. Jedna czwarta ich codziennego menu to padlina, trochę mniej jest gryzoni i zwierząt gospodarskich.
5. Rzadko polują na dzikie jelenie, jedzą ptaki i owady. Pokarm roślinny jest rzadki, podaje się go poniżej dwóch procent. Jeśli chodzi o zwierzęta gospodarskie, kojoty atakują go tylko wtedy, gdy w ogóle nie ma co jeść. Jednocześnie mogą polować na cielęta i jagnięta.

Hodowla

1. W okresie godowym osobniki dojrzałe tworzą pary. Warto zauważyć, że takie zwierzęta są monogamiczne. Ponadto zwierzęta te są bardzo uważnymi i odpowiedzialnymi rodzicami. Są bardzo zaniepokojeni swoim potomstwem.
2. Aktywna reprodukcja u tych zwierząt występuje w przybliżeniu od połowy do końca zimy. Po kryciu samica rodzi potomstwo przez około 2 miesiące. Gdy rodzą się dzieci, rodzice na zmianę się nimi zajmują.
3. Jednocześnie dorośli starają się niezawodnie chronić swoje schronienie. Najczęściej znajduje się w szczelinach skał lub w płytkim otworze. Warto zauważyć, że każda rodzina takich zwierząt koniecznie ma kilka dodatkowych domów.
4. W razie niebezpieczeństwa kojoty przenoszą młodzież na bezpieczniejsze mieszkania. Rozważane osoby osiągają dojrzałość płciową w wieku około 1 roku. Co ciekawe, to właśnie małżeństwa zaczynają tworzyć się po ukończeniu 2 lat.
5. Po kojarzeniu samica może zabrać maksymalnie 12 szczeniąt. Przeglądają tylko 10 dni po urodzeniu. Przez pierwszy miesiąc matka karmi młodzież wyłącznie mlekiem. Potem dzieci czasami opuszczają legowisko. Mniej więcej w wieku sześciu miesięcy stają się całkowicie niezależni.
6. Dojrzali mężczyźni próbują opuścić dom i prowadzić niezależny styl życia. Natomiast dojrzałe kobiety wolą pozostać w legowisku rodzicielskim. Warto zauważyć, że w pierwszym roku umiera większość młodych ludzi.
7. Jeśli chodzi o resztę, jak wspomniano wcześniej, oboje rodzice po urodzeniu dzieci dzielą się obowiązkami. Na początku kobieta wcale nie opuszcza szczeniąt. W tym czasie obowiązki strzeżenia i zbierania żywności dla całej rodziny spadają na mężczyznę.
8. Wszystkim, którym udaje się zdobyć dorosłego kojota, odchodzi przy wejściu do dziury. Czasami zwraca pokarm częściowo strawiony. Gdy tylko młodzi dorastają, oboje rodzice zaczynają polować. Warto zauważyć, że młode zwierzęta z kilku samic mogą być hodowane i hodowane w dużym mieszkaniu.
9. Kolejny interesujący fakt do odnotowania. Często zdarza się, że żywe hybrydy często rodzą się między wilkami i kojotami. Uważano również, że osoby często krzyżują się z dzikimi psami. Rezultatem jest hybrydowe potomstwo.

Wrogowie

1. Jeśli chodzi o naturalnych wrogów, wilki i kuguary często polują na przedstawione zwierzęta. Często cierpi na niedojrzałe młode. Również bezbronne szczeniaki są atakowane przez dzikie ptaki, duże psy, sowy, a nawet dorosłe kojoty. Mniej niż połowa młodych żyje do dojrzewania.
2. Również zwierzęta, o których mowa, mają naturalnego rywala. Najczęściej przedstawiany jest w postaci lisa czerwonego. To właśnie te zwierzęta mogą zmusić kojoty do opuszczenia swojego terytorium. Ponadto wysoki wskaźnik śmiertelności reprezentowanych zwierząt wyraża się z uwagi na fakt, że są one przedmiotem wielu śmiertelnych chorób.
3. Kojoty są często eksterminowane przez ludzi w dużych ilościach. Wcześniej występował problem z dużą populacją reprezentowanych zwierząt. Mężczyzna został po prostu zmuszony do otrucia i zabicia kojotów. Nawet całe obszary zostały spalone.

Status

Rozważane osoby należą do zwykłego i dość powszechnego typu zwierząt. Kojoty stały się odrębnym gatunkiem, który oddzielił się ponad 2 miliony lat temu. W tym okresie reprezentowane zwierzęta mogły się rozwijać i izolować od wspólnego przodka. Obecnie takie zwierzęta nie są zagrożone.

W dzisiejszym materiale przyjrzeliśmy się dość interesującym przedstawicielom rodziny psów, które wyróżniają się wyglądem i cechami istnienia. Reprezentowane osoby są obdarzone wysokim poziomem inteligencji, mogą przyzwyczaić się do osoby, jeśli mieszkają w parkach narodowych i w pobliżu mieszkań ludzi. Większość populacji rozprzestrzenia się w Ameryce Północnej.