Kot norweski leśny - opis rasy

Kot norweski odnosi się do rodzaju zwierząt domowych, które mogą być zarówno surowe, jak i czułe wobec ludzi. Rasa różni się od upartego charakteru, siły woli, opieki nad małymi dziećmi. Norweski start jako przyjaciel rodziny, a to nie dziwi. Porozmawiajmy więcej o głównych cechach „leśnej bestii”.

Podsumowanie historyczne

Trudno powiedzieć na pewno, w którym wieku rozpoczyna się pochodzenie Norwegów. Eksperci twierdzą jednak, że około 1600 roku. Pierwsze wzmianki o kotach można znaleźć w opowieściach ludowych z XIX wieku. W bajkach wspomniano o zwierzętach o długich puszystych ogonach i wyrazistych oczach.

W Norwegii koty były bardzo popularne, ale w pewnym momencie zaczęły zupełnie znikać. Chodzi o przekroczenie norweskiego ze zwierzętami innych ras. Tak więc przedstawiciele rasowi zmniejszali się z każdym miesiącem.

Aby zapobiec zniknięciu gatunku, wprowadzono szereg zasad, które wpłynęły na hodowlę i krzyżowanie zwierząt leśnych.

Zanim hodowca planował hodować koty, musiał stawić się przed komisją i pokazać swoje zwierzęta. Jeśli komisja zatwierdziła koty, rejestracja została przeprowadzona z późniejszym zezwoleniem na hodowlę.

Po wielu latach entuzjaści mogli wznowić liczbę kotów norweskich, pod koniec lat 70. rasa została zatwierdzona i mogła przemawiać na wystawach w krajach europejskich.

Rasa jest znana na całym świecie ze względu na imponujące rozmiary i wagę. Samce mogą osiągnąć 9 kg. Kobiety - trochę mniej. Na początku możesz pomyśleć, że taka futrzasta bestia powinna ważyć dużo, ale rozbieżności w wyglądzie są łatwe do zrozumienia, jeśli spojrzysz na podszycie kota. Jest miękki, gruby, długi, sprawia, że ​​zwierzę jest masywne.

Zewnętrzne cechy kotów norweskich

1. Fani tej rasy twierdzą, że Norwegowie są wyjątkowi, wyjątkowi. Ale dla osoby nieświadomej wygląd zwierzęcia będzie wydawał się nudny, niczym więcej niż zwierzęciem czystej krwi. To częściowo prawda, ale rasa ma swoje własne cechy, które przyciągają coraz więcej uwagi do Norwegów.
2. Ze względu na pochodzenie leśne zwierzę słynie z naturalnych proporcji, potężnej klatki piersiowej, masywnego ciała, mocnych nóg i szyi.
3. Pomimo imponujących rozmiarów ta bestia z natury jest myśliwym. Kot norweski jest zwinny i szybki, ciało jest lekko wydłużone, tylne nogi dłuższe niż przednie, dlatego zad wydaje się być podniesiony. Pomaga to zwierzakom podkraść się do ofiary i nie pozostawiać jej szansy.
4. Łapy Norwegów są duże, pomagają stać dobrze i, jeśli to konieczne, robić ostre szarpnięcia. Brzuch jest podciągnięty, szyja masywna i mocna. Pod względem wielkości koty nie mogą być nazywane gigantycznymi, są mniejsze niż syberyjski i maine coon.
5. Oczy w kształcie migdałów są wyraziste i wyraźne, kości policzkowe są wysokie i wyraźnie widoczne, podbródek jest wyraźny. Kufa jako całość wygląda ładnie i schludnie, nie ma nagłych przejść i nienaturalności ciała. Wszystko jest tak harmonijne, jak to możliwe.
6. Puszyste grube futro (aw szczególności ogon) ma wodoodporny podkład. Wygląda na to, że kot waży dużo, ale w rzeczywistości tak nie jest. Masa ciała mężczyzny sięga zaledwie 9 kg. Kobiety ważą około 7,5 kg.
7. Zgodnie z zewnętrznymi oznakami samca od samicy, można odróżnić szeroką klatkę piersiową, oczy, silne łapy i pewny chód. Płeć żeńska jest bardziej imponująca. W szyi znajduje się „obręcz”, jak lew, ze względu na długie, grube włosy.Podszerstek jest wodoodporny, ma lekką oleistą strukturę u podstawy.
8. Jak można zrozumieć z powyższego, „radość” Norwegów leży w futrze kotów. Na łapach masywnych „spodni” ogon ma również puszystą wełnianą pokrywę. Niektóre zwierzęta mają frędzle na uszach, ale ich nieobecności nie można uznać za wadę.
9. Ze względu na gęstą, niezbyt miękką wełnę, Norweg nie cierpi na maty, nie ma potrzeby ciągłego czesania. Nie można tego powiedzieć o kotach ze zbyt miękkim futrem, które jest stale ubijane w granulki.
10. Ponieważ rasa jest uważana za główną właściwość wełny, zwraca szczególną uwagę. Futro ma swoje własne wymagania i pewne standardy, które rasa musi spełniać.
11. Aby wybrać kociaka, musisz spojrzeć na rodziców z w pełni uformowaną wełnianą okładką. Ponieważ młodsze pokolenie nie jest jeszcze obdarzone specjalnymi znakami i nie może spełnić kryteriów.

Barwne odmiany kotów norweskich

1. Istnieje wiele odmian kolorowego płaszcza zwierzęcego. Począwszy od zadymionej szarości i głębokiej czerni, kończąc na brązowym z czerwonymi plamami, białym, czerwonawym, z paskami lub marmurowym kolorem.
2. Według niektórych danych kolor lasów jest tak zróżnicowany, ponieważ kot żył w miejscach o imponującym krajobrazie. Niektóre koty pochodzą z centralnej części, inne mieszkały na południu itp.
3. Ponieważ, z natury, norwescy myśliwi, próbowali podejść jak najbliżej ich otoczenia. To tylko plotka - kolor wełny jest mniejszy, droższy zwierzak.
4. Opisano już, że jakość wełny jest ogromna. To samo można powiedzieć o jej kolorze. Jeśli cień jest stały, nie powinno być żadnych innych wtrąceń, na przykład u podstawy sierści lub na krawędziach futra.
5. Jeśli zwierzę jest w paski, nie powinno mieć wypranego wzoru. Wszystkie wzory w wysokiej jakości przedstawicielach rasy są jasne, dobrze rozpoznawalne, jeden kolor nie wpada w inny niepostrzeżenie. Trudno nie zauważyć oczywistego rozdzielenia granic i warto na tym polegać przy wyborze.
6. Cóż, jeśli odcień sierści będzie zbliżony do koloru oczu. Standardy rasy nie pozwalają na wskazanie innych ras, na przykład Maine Coon, kotów syjamskich itp. W barwach.

Rasa

1. Większość właścicieli twierdzi, że w ich domach mieszka prawdziwy kot leśny. Niestety tak nie jest. Z dzikiej rasy pozostaje tylko nazwa. Kot norweski jest bardzo przyjazny i spokojny. Dzikość takiego zwierzęcia może pojawić się tak samo jak u zwykłego kota. Ta rasa jest bardzo czuła i kocha uwagę.
2. Jeśli dostaniesz kociaka, bądź przygotowany na zwiększoną aktywność i ciekawość zwierzęcia. Koty norweskie mogą bawić się od rana do wieczora. Kocięta bardzo lubią ludzi i nie można ich ignorować. Dlatego po prostu musisz ciągle głaskać i pieścić nowego zwierzaka. Takie koty kochają dzieci i bawią się z nimi z przyjemnością.
3. Kiedy zwierzę dojrzewa, jego aktywność nieco się zmniejsza. Ale nie myśl, że kot będzie tylko ozdabiał twoją sofę i ciągle spał. Norweska rasa będzie stale monitorować wszystkich i „utrzymywać porządek”. Dorosłe koty są dość aktywne, więc jeśli chcesz się z nim bawić, nie będzie żadnych problemów.
4. Rasa ta jest uważana za jedną z najmądrzejszych, więc nie będzie trudno przyzwyczaić kota do tacy. Ponadto zwierzę domowe można ćwiczyć. Nawet dwumiesięczne kocięta będą już wiedziały, gdzie iść do toalety. Jeśli położysz skrobak, podarte meble, nie zobaczysz. Wystarczy poświęcić trochę czasu na edukację. Koty są mądre i czyste, więc nie będą miały kłopotów.

Pielęgnacja i konserwacja

1. Należy wziąć pod uwagę wszystkie cechy i wady rasy.Te koty mają doskonałą zrównoważoną psychikę. Dzięki tej funkcji zwierzę może dogadać się z każdą rodziną i firmą. Zwierzę nie jest nieśmiałe i bardzo cierpliwe. Kot opuści pokój, a nie zareaguje agresywnie.
2. Koty norweskie są doskonałe dla obcych i lojalne wobec małych irytujących dzieci. Takie zwierzęta łatwo dogadują się z psami i są bardzo przyjazne dla reszty zwierząt. Warto zauważyć, że jeśli pierwszy raz przyprowadziłeś kota, a potem gryzonia lub ptaka, nie powinieneś ich zostawiać w spokoju. Mimo to norweski kot - myśliwy z natury.
3. Jeśli chodzi o treść, dana rasa nie jest wybredna i nie wymaga więcej niż zwykły kot. Wystarczy dostarczyć zwierzęciu mały przytulny kącik, zabawki, a najlepiej specjalny kufer wspinaczkowy. Jeśli mieszkasz w prywatnym domu, możesz bezpiecznie zostawić zwierzę na spacer. Takie koty są lojalne i znają swój dom.
4. Takie zwierzę, nawet nikt nie chce ukraść, ponieważ norweski kot prawie nie różni się od zwykłego (bez obrazy dla właścicieli). Rasa jest prawie wybredna, jedyna rzecz, której kocięta muszą się nauczyć, aby systematycznie czyścić uszy, pielęgnować szpony i czesać wełnę. W rezultacie dorosłe koty będą tolerować takie procedury bez problemów.
5. Jak wspomniano wcześniej, zwierzęta domowe mają bardzo gruby i puszysty płaszcz. Dlatego zacznij przyzwyczajać zwierzę od najmłodszych lat do czesania wełny. Kot powinien po prostu dobrze się bawić. Wykonaj procedurę 2 razy w tygodniu. W rezultacie płaszcz będzie wyglądał idealnie. Użyj specjalnych pędzli bez kropelek na końcach zębów. W przeciwnym razie futro zostanie wyciągnięte.
6. Aby łatwo położyć wełnę, zaleca się używanie zwykłego metalowego grzebienia z częstymi zębami. Wstępnie potraktować grzebień specjalnym środkiem antystatycznym. Kąpiel powinna być wykonywana w rzadkich przypadkach lub jeśli kot w jakiś sposób się zabrudzi. Reszta czystości zwierząt i lizać się.
7. Jeśli chodzi o jedzenie, nie spotkasz niczego specjalnego. Nie musisz kupować specjalnych przysmaków. Jedyne, co należy zauważyć, nie anulowano jakości jedzenia. Zrównoważona dieta zagwarantuje wysoką długość życia i doskonałe zdrowie kotów. Szczegółowe informacje można uzyskać u hodowców.

Choroby i zdrowie ras

1. Często rasowe zwierzęta rasowe mogą mieć problemy z higieną. Nie martw się przed czasem, norweski kot nie jest dotknięty. Takie zwierzęta są uważane za zdrowe i praktycznie bezproblemowe.
2. W rzadkich przypadkach zwierzę domowe może odziedziczyć glikogenozę. Ta patologia ma negatywny wpływ na trawienie glukozy u zwierząt. Choroba może wystąpić dopiero po 6 miesiącach. Takie koty wkrótce umierają i niestety nic z tym nie robią.

Ogólnie rzecz biorąc, norweski kot nie jest zbyt wybredny i dość ładny. Przy wyborze kotka polegaj wyłącznie na jakości wełny. Jeśli to możliwe, spójrz na rodowód. Kociak rodowodowy jest bardzo trudny do odróżnienia od stoczni. Dlatego musisz mieć pewną wiedzę na temat rasy. Warto też spróbować znaleźć sprawdzonych hodowców.

Wideo: Norweski leśny kot