Warthog - tanımı, yaşam alanı, yaşam tarzı

Bir yaban domuzu içinde her şey olağandışıdır, dışardan başlayıp yaşam tarzlarıyla sona ermektedir. Afrika kıtasında yaşayan bu hayvan, çizgi film "Aslan Kral" sayesinde ün kazanmıştır - pek çok kişi, esnek Pumba'nın imajını beğendi. Çizgi film karakteri gerçek warthogs'a ne kadar sığar?

görünüm

Warthog bir yaban domuzu türüdür ve artiodactyls sırasına aittir. Diğer yaban domuzlarının çoğu gibi, ağzından yapışan uzun dişleri vardır. Yarım metre uzunluğa ulaşırlar ve düşmanı sindirmek için bir araç olurlar: köpeklerin şekli nedeniyle, yabani domuzların onlarla birisini delme olasılığı yoktur. Hayvanın donuk uzun namlu ağızlı büyük bir kafası vardır. En tepeden, kırmızı, sert bir saçlı bir mane başlıyor, sırtın sonuna kadar uzanıyor.

Warthog, adını namlusunun kenarlarında bulunan cilt altı yağ büyümeleri için almıştır. Bu tür altı büyüme var ve gerçekten büyük siğillere benziyorlar. Yaban domuzu alnın yanında bulunan küçük gözlere sahiptir. Böylesine yüksek bir görme organı dikimi, hayvanı araziye iyi bir genel bakış sağlar.

Warthogs'un büyük bir vücudu var. Omuzlardaki yükseklik 65-70 cm, erkeklerde 100 kg'a kadar, kadınlarda 70 kg'dır. Deri gri renktedir ve uzun seyrek kıllarla kaplıdır. Rengi kahverengiden açık griye kadar değişir. Kuyruk ince ve sonunda hafif bir kalınlaşma ile dekore edilmiştir. Bir yaban domuzu korktuğunda veya kaçmak istediğinde, kuyruğunu yukarı kaldırır. Bu alışkanlık için şaka takma adını "Radio Africa" ​​aldı.

Yaşam tarzı ve üreme

Warthogs Sahra-altı Afrika'ya yayılmıştır. Her zaman aynı alanda yaşıyorlar ve kritik bir ihtiyaç olmaksızın geçiş yapmıyorlar. Yabani domuzlar için tipik olmayan kalıcı bir den var. Tarla savanlarına yerleşmeyi, tarlalardan ve ormanlardan uzak durmayı tercih ediyorlar.Warthogs gün boyunca aktiftir, gün ortasındaki yuvalarında ısıdan saklanır.

Warthogs sürü hayvanlarıdır ve 4-16 kişilik gruplar halinde yaşamaktadır. Kural olarak, böyle bir sürü yetişkin kadın ve çocuklardan oluşurken, erkekler genellikle yalnız kalmaktadır. Warthogs, tüm ailenin sıkı bir şekilde yerleştirildiği, kendileri için delikler kazarlar: çocuklar öne doğru ilerlerler ve yetişkinler dişlerinin deliğin girişine yakın olacak şekilde geri çekilir. Ardından, asılları aslan olan düşmanları geçerek korkuturlar. Bazen siğiller bir konutu kendileri kazmazlar, ama hazır porcupine yuvalarını işgal ederler. Kendiliğinden kazma delikleri için zemini kazdıkları burun ve köpekleri kullanırlar.

Warthogs bitki besinleri ile beslenir, ot ve çalı yaprakları yiyor. Besleyici kökler elde etmek için, hayvanlar ön ayaklarına düşerler ve yere yığıyorlar. Diyetlerini çilek ve ağaç kabuğuyla seyreltiyorlar. Protein stoğu, böcek yemekten dolayı dolduruyor. Yırtıcılardan sonra solmuş karıyı yemek için zaman zaman küçümsemeyin.

Warthogs'un ilginç bir özelliği, çeşitli eylemler gerçekleştirirken dizleri ön bacaklarda bükmektir. Su içtikleri, delik açtıkları ve ritüel savaşları yürüttükleri zaman bu tavrı alırlar.Sonuç olarak, ön ayakları üzerinde olgun bireylerde mısırlar oluşur. Ritüel savaşlardan bahsetmek: çiftleşme sezonunda erkekler arasında nadir değildir. Warthogs dişilerin dikkatini çekmek için bir yarışma düzenliyor, alnını dinlendiriyor ve rakibi o noktadan hareket ettirmeye çalışıyor. Aynı zamanda, hayvan dişleri harekete geçirilmez, sadece fiziksel güçle yönetmeyi tercih ederler.

Dişi yaklaşık 6 ay genç taşır. Çöpte tam olarak kaç tane domuz yavrularının doğduğu tam olarak bilinmemektedir. Bir versiyona göre iki veya üç tane var. Diğer tarafta dişi 6-8 yavru doğurur. Ancak memeleri sadece 4 olduğu için, yeni doğanların sadece yarısı hayatta kalmaktadır.

Küçük siğiller henüz dişlere sahip değildir ve pembemsi deri iç domuz yavrularını andırır. İlk günlerden itibaren kadınlar, gençleri bütün gün boyunca bırakıp, yiyecek arayışında bırakabilirler. Anne domuz yavrularını beslemek için günde sadece iki kez döner. Bir süre sonra, büyüyen warthogs delikten çıkmaya başlar ve gezilerde kadına eşlik eder, bağımsız yaşamı öğrenir. 1 yaşındayken, warthogs ebeveynlerden ayrı olarak yaşamaya ve kendilerini yiyecekle paylaşmaya hazırdır.

Warthogs'un ortalama ömrü 15-16 yıldır.Esaret altında, biraz daha uzun yaşarlar.

karakter

Korkunç warthogs görünümü aldatıcıdır. Aslında, bunlar önce saldırganlık göstermeyen oldukça sakin hayvanlar. Avcıların habitatlarından kaçınmaya çalışarak dikkatli davranırlar. Mümkünse, açık bir savaşa girmek yerine, warthog kaçmaya çalışır. Hayvan zayıfsa ya da yaralanırsa, son olarak savunacaktır.

Warthogs korkutucudur ve daha küçük hayvanlardan bile saklanmaya çalışır. Yaban domuzu da gözlerine kendini göstermekten kaçınmaya çalışır, bu yüzden bu türün zoologlar tarafından çalışmak oldukça zordur.

Diğer türlerle ilişkiler

Warthogs diğer hayvan türleri ile etkileşir. Örneğin, çizgili mongoozlar, yünden parazit domuzlarını taramak ve yemek yapmak için çok zaman harcarlar. Bu sınıf sırasında, warthogs hareketsiz yatıyor.

Bu simbiyozun bir başka örneği, yabani domuzların deliklerinin yakınında yaşayan küçük kuşlardır. Warthogs, kuşların başlıca besin kaynağı olan birçok böcek ve paraziti çekmektedir.Bir besleyici warthogs olarak konut kullanarak, sesi yaklaşan tehlikenin deliğin sakinlerini uyardı tüylü.

Yabani domuzlar arasında aslan ve leopar olan yeterli düşman var. Sırtlanlar da warthogs için bir tehlikedir. Büyüklükte önemli bir farklılık olmasına rağmen, sırtlan anneleri yuvadan çıkana kadar genç stoğu avlar. Sırtlanların avlanma şeklini etkiler. Bir pakete benziyorlar ve kurbanı çevreliyorlar, ona yakın koşuyorlar ve arada sırada ısırıyorlar. Bu tür eylemler büyük hayvanları tüketir ve pes etmeyi tercih ederler. Bu nedenle, düzenli bir sırtlanlar, olgun bir yaban domuzu ile baş edebilir.

Domuz yavruları için başka bir tehdit - yırtıcı kuşlar. Kurbanı bir boydan izlerler ve dişi ve çocukların delikten yeterli bir mesafeye gitmesini beklerler, sonra da aşağı doğru sallanırlar.

emniyet

Warthogs nesli tükenmekte olan bir tür değildir ve Kırmızı Kitapta listelenmez. Buna rağmen, bazı bölgelerde hayvan sayısı azalmaktadır. Bunun nedeni, ete yönelik warthogs'ları avlayan yerel nüfustan kaynaklanmaktadır.Ayrıca, yaban domuzları, tarlaları ve tarlaları yok ettikleri, delik açtıklarından dolayı avlanıyorlar. Yaban domuzu tarafından taşınan hastalıklar evcil hayvanlara bulaşarak hayvan kaybına neden olur.

Uzun bacaklar, warthog'un kaçmasına izin verir. Bir saatte en fazla 5 km uzağa giden bir warthog olmasına rağmen, bir tehdit olursa, 50 km / s hızda kaçabilir. Koşarken, diğer hayvanları tehlikeye sokarak kuyruğu kaldırıyorlar. Onların boynu çok hareketli, ve kovalamaca sırasında bile, yaban domuzu kafalarını yukarı kaldırabilir ve diğer domuzların nasıl yapılacağını bilmediği bir yere çevirebilir.

İlginç gerçekler

1. Warthogs'un savunma için uzun köpekler kullanmadığı gerçeğine rağmen, saldırganın cildini alt ağızları ile delebilir, ki bu da ağızdan yukarı doğru çıkıntı yapar.
2. Yaban domuzu, tek vahşi domuz oyuğudur.
3. Warthog tarafından yapılan seslerin aralığı çok geniştir. Bu hayvan, bu çok farklı duyguları ifade ederek, homurdanabilir, gıcırdatabilir ve zıplayabilir. Yabani domuzlar birbirleriyle aynı şekilde iletişim kurarlar ve diğer türlere ses işaretleri verirler.
4. Son yıllarda, şehirlerde sık sık yerleşen warthogs vakaları olmuştur. Bu sayede depolama alanlarına ulaşabilmeleri ve buradan yiyecek almaları sağlanmaktadır.
5. Varşova Hayvanat Bahçesi'nde karantinaya alınmış bir siğil yerel ormanlara kaçtığı bir dava vardı. Avrupa iklimi Afrika'ya çok benzemese de, hayvan uzun süre ağaçların arasında yaşadı ve varlığının belli izlerini bıraktı.

Video: Warthog (Phacochoerus africanus)