Yaban domuzu - açıklama, yaşam alanı, yaşam tarzı

Yaban domuzu, ayrıca yaban domuzu ya da domuzu olarak da adlandırılır - onun gücü, hızı ve omnivoru ile ayırt edilen bir hayvan. Ormanda yaşıyor ve alışkanlıkları bütün bir yerli domuzunki değil. Evet ve görünüşte çok farklılar. Bu akıllı hayvanla ilgili olacak.

türleri

Yaban domuzları, bölgesel bazda türlere ayrılır: Hint, Batı temsilcileri, Doğu, Endonezya. Ve zaten dokuz alt türün bir bölünmesi var: Afrika yaban domuzu, Asya domuzu, Avrupa domuzu, cüce domuzu ve benzeri.

görünüm

Yaban domuzu, ormanın en büyük sakinlerinden biridir, hayvanın gücü ve gücü ile ayırt edilir. Yapı büyüktür, bacaklar kısadır - yaban domuzu yüksekliği 55 ila 105-110 santimetredir. Vücudun büyüklüğü farklı değil - 90 ila 180 santimetre, 25 santimetre uzunluğunda, geniş göğüs, pelvis böyle bir fizik için oldukça dar.

Bir kama şeklindeki kafatası kısa, kısa boyunda oturur.Canavarın namlu, domuz gibi hayvanların ayırt edici bir özelliği ile dekore edilmiştir - burun bir kuruş şeklinde. İki uzun köpek dişleri ağzından çıkar ve vahşi yaşamaya yardım eder. Her birinin uzunluğu 20-23 santimetreye ulaşır. Yaban domuzu yaş ve beslenmeye bağlı olarak ağırlaşır - 60 ila 320 kilogram. Ortalama ağırlık yaklaşık 120-140 kilogramdır. Erkeklerin dış görünüşü dişilerden sadece boyut olarak farklılık gösterir - daha büyük ve biraz daha ağırdırlar.

Çoğu yabani hayvan gibi, yaban domuzu da kısa kılların görünümü olan yün ile kaplıdır, bu da sadece ısınmaya değil, aynı zamanda kamufle edilmesine de yardımcı olur. Arkada, hayvan heyecanlandığında kıllamaya başlayan bir tepeye son veren bir tür yele oluşturur. Kılların altındaki soğuk havaların başlangıcında, sıcak kalın bir astar büyür. Kılların rengi habitata bağlıdır ve kömür siyahından açık kahverengiye kadar olabilir.

Dağıtım alanı

Eski zamanlarda, habitatları çok daha büyüktü ve insanların yeni topraklara hakim olması ve orada çok fazla avlanmaları nedeniyle, yabani domuzların popülasyonu belirgin bir şekilde azaldı. Yaban domuzu Kuzey Amerika topraklarına tam olarak adam yüzünden ulaşabilse de, özellikle 19. yüzyılın sonlarında bu türleri buraya getirmiştir.

Yaşam tarzları ve alışkanlıklar

Bu hayvan çok iyi görmüyor, ama harika bir koku duyusu var. Canavarın ya da insanın kokusu, büyük bir mesafede hissedilebilir.

Yaban domuzu, yabani bir hayvandır, ancak erkekler ayrı yaşamakta ve sürüyü sadece çiftleşme döneminde birleştirmektedir. Toplamda 15 ila 30 kişiden oluşan sürüler - kadınlar, döller, zayıf hayvanlar ve genç hayvanlar. Genellikle her erkek için sürünün içinde üç dişi vardır.

Yaban domuzu faaliyeti, akşam karanlığında kendini gösterir. Avlanmaya gidiyor, yiyecek ve yüzme arayışında.Gün boyunca, kamış çalılıklarında ya da çalıların arasında gömülü bataklıklarda dinlenmeyi tercih eder. Orada dişlerinde bir delik açıyor ve gün batımına kadar uyuyor.

Sadece erkek bölgeyi korur ve dişiyi yavruyla korur. Her ne kadar dişi kendilerine ya da çocuklarına karşı bir suç işlemeyecektir. Boyutları küçültülmesine izin verin ve köpekler çok uzun ve güçlü değiller, ancak düşmanla başa çıkabiliyor, onun ağırlığıyla eziyor ve toynaklarını kıstırabiliyorlar.

Domuzlar oldukça hızlı, ama biraz beceriksiz. Büyük yüzme ve uzun mesafelerin üstesinden gelmek mümkün. İkamet bölgesinde bir yangın olursa, 100 kilometreden daha fazla gidebilir. Ya da yiyecek bulmak için.

gıda

Yaban domuzu her şeyi yiyor, özel tercihleri ​​yok. Esas olarak bitki kaynaklı yiyecekler tüketir ve yeraltında ya da yerde olmasının önemi yoktur. Kuvvetli bir ağızlık ile bitkinin dallarını ve yapraklarını yedikten sonra toprağı kazar ve oradan yumruları ve soğanı alır, kökleri yer. Mantarları, her türlü meyveyi yiyor, meyveleri yemeyi seviyor, meşe palamutlarını seviyor. İnsanların yakınındaki habitatlarda, çoğu zaman bütün sürüler tarlalara girer ve patatesleri ve tahılları yok ederler.

Onlar da insan yapımı bahçelerde mayınlı elma çok düşkün. Tabi ki, tarım arazilerine büyük zararlar veriyor.

Aynı zamanda hayvan yemi, salyangoz, kurbağa ve kurbağa, larva, fare ve diğer kemirgenler, kirpi yemler. Yeryüzünde yuvalayan kuşların yuvalarında buluşma, yavruların yuvalanmasında beslenir. Sonbaharda, büyük domuzlar bir tavşan ya da genç, zayıf bir keçi bile kabadayılık yapabilirler.

Zevkle karnı yersiniz, asla geçmeyin.

üreme

Erkekler yaşamın altıncı ya da yedinci yılında cinsel olgunluğa ulaşır. Kadınlarda, daha erken geliyor - yaklaşık 1.5 yıl. Evlilik dönemi (rut) Kasım ayında başlar ve Ocak ayına kadar sürer. Evlilik konforu için erkekler sürüye geri döndü. Bu süre zarfında cildin altında koruyucu zırh elde ederler - kas 2-3 cm büyüklüğe ulaşır. Her iki tarafta bulunur ve düşmanın saldırısından koruyucu bir işlev görür. Yaban domuzlarının kesiştiği, dişi için savaştığı zaman, yarışmacının keskin dişlerine karşı koruma görevi görür.

Çiftleşme mevsimi boyunca, bu mücadele durmaz, erkekler birbirine yakınlaşır ve yaralanmalara ve yaralara neden olurlar. Ancak bu yaralanmalar buna değer - kazananlar hemen çiftleşecekleri birkaç kadına sahip olabilirler.

Domuz hamileliği yaklaşık 110-120 gün sürmektedir, çocuklar nisan ayı ortalarında doğmaktadır.Dişi sürüden uzaklaşır, bir bitki kurar, otlar, yapraklar, yosunlar ve dalların yatağını kaplar ve yavruların görünümünü bekler.

İlk kez doğum yapan domuzlarda, iki veya üç domuz ortaya çıkar, daha fazla dört ila beş domuz doğurur. Her ne kadar 10 yavru doğduğunda durumlar var. Çocuklar ormanda mükemmel bir şekilde maskelenmeye yardımcı olan çizgili doğarlar.

Yavrular annelerinin yanında yaşar, yaklaşık üç veya üç buçuk ay boyunca süt ile besler. Bir ebeveyn ile birlikte yaşarken, gençler yavaş yavaş yetişkinlerin alışkanlıklarını tanımak, beceri öğrenmek ve beslenmenin sonunda anne sütünün kendi yiyeceklerini kazanmaya başlar.

4.5-5 aylıkken domuzlar tamamen kararabilir ve siyah renkte olurlar.

Düşmanlar

Bu güçlü ve güçlü hayvanların düşmanları var. Ormanın içinde yaşayan tüm yırtıcı hayvanlardır. Ama en tehlikeli olanlar kurt, vaşak ve ayılardır, bir billmanın hayatını zehirleyebilecek kadar güçlüdürler.

Yalnız kurtlar domuzun üstesinden gelemezler, bu yüzden genellikle tüm pakete saldırırlar. Kurtlardan birinin domuza atlayıp, onları yere düşürerek aşağı doğru atmasıyla başlıyor.Daha sonra paketin kalan üyeleri kurbana koşar.

Vaşak, temelde sürülerden sapmış genç domuzlara saldırır. Boynuna ve arkasına atlar, pençeleri ve dişleri çizerek, doğrayıcının öldüğü yaralara neden olur.

En tehlikeli düşman en büyük orman canavardır - ayı. Saldırırken, hayvanın çok sayıda kırığı aldığı ve bu şekilde öleceği kadar güçlü pençeleri ile sıkar.

üreme

Yaban domuzlarını evde dikmek çok zordur, ama lezzetli etleri, birçok yararlı özelliğe sahip bir tür incelik elde etmenizi sağlar.

Yaban domuzları esaret altında çok iyi doğururlar, kuşkusuzlar, kesinlikle her şeyi yiyorlar ve fantastik süratle kilo alıyorlar. Ek olarak, doğal olarak güçlü bir bağışıklığa sahiptirler, bu yüzden çiftlik hayvanlarından birinin öleceği konusunda endişelenmeyin.

Bir yaban domuzu ile tanıştığınızda ne yapılmalı?

Yaban domuzları aşırı derecede agresif değildir, bu yüzden hiçbir tehlike belirtisi olmayan bir kişiye asla saldırmazlar. Onlara saldırmaya başlamak yerine, insanlarla tanıştıklarında kaçmaları kolaylaşır. İstisna durumları olmasına rağmen, örneğin:

1. Canavar yaralanırsa, domuzun nerede ve ne zaman yaralandığı önemli değildir. Bu durumda, saldırı önlenemez.
2. Eğer küçük çocuklara önem veren bir kadınla bir görüşme yapılırsa, domuz yavrularının tehlikede olduğuna karar verecek ve onları yeterince korumaya başlayacaktır.
3. Bir insan, bir hayvanda aksiyona neden olan veya öfkeye neden olan sesler çıkardığında ya da çok acıkmış bir sineğin turistlerin bir şeyler yiyebileceğini düşünürse (hayvanlar nadiren agresif davranırlarsa da, bir kişiden yiyecek ve yiyecek çalmaya çalışırlar).

Yaban domuzu bir adam peşinde koşarsa, oradan kaçmak çok hızlı birer hayvan olduğu için ondan kaçmak umutsuzdur. Bir kaç ağaç varsa, onlara tırmanmanız ve canavarın gitmesini beklemeniz gerekir. Bu durumda, onun yönüne bağırmamalı ve herhangi bir nesne atmamalı. Aksi halde, daha çok kızar. Bir süre sonra yaban domuzu yorulur ve ayrılır. Yakınlarda bir kişi için tehlikeli olmayan bir rezervuar varsa, yüzmeyi deneyebilirsiniz. Sonuçta, bu orman sakinleri koşarken hızlı yüzmüyor.

Dişler ve toynaklar bir kişiye ciddi şekilde zarar verebilir, bu nedenle domuzla doğrudan temastan kaçının.

İlginç gerçekler

1. Domuzlar aşırı sıcaklıklara karşı oldukça hassastır. Güneşin cildini yakmamaya özen göstererek, kiri kirletiyor, dikkatlice vücuda bulaşıyor. Kurutulmuş çamur kabuğu ayrıca, kan emen böceklerin ısırıklarına karşı da koruma görevi görür.
2. Gün boyunca, domuz yaklaşık altı kilo yemek yiyor.
3. Genç yaban domuzu için büyük hasar sadece yırtıcı değil, aynı zamanda doğal afetlerdir. Orman yangınları, sel ve seller nedeniyle birkaç bebek öldü.
4. Yabani domuzların sayısı keskin bir şekilde azalmamakta, insanlar bu hayvanları sert soğuk kışlar boyunca beslemektedir. Bu amaçla et ve kemik besleyici un veya kök sebzeler - patates ve rutabaga içeren özel briketler kullanılır. Bu tür ikramlar özel yerlere yerleştirilir ve domuzlar bu hediyeleri ile güçlerini korurlar.
5. Domuzlar, kulelerinin yanında bir tür rezervuarın bulunması için çok önemlidir. İnsanlar bu hayvanların kirli olduğu fikrini aldı. Yerli domuzlar - belki. Ve vahşi olanlar sürekli yıkanıyorlar ve sadece cildi güneş ışınlarından ve sinir bozucu sivrisineklerden korumak için çamurda yuvarlanıyorlar.
6. Adam, domuzu, yiyecek bulmak için yiyecek bulmak için zeminde rummage etme yeteneğini kullanmayı öğrendi: Fransızlar ve İtalyanlarTruffles adı verilen değerli pahalı mantarları aramak için domuzları öğretin.
7. İnsanlık uzun zamandır yaban domuzu için avı sevdi. Bu ilginç ve oldukça karmaşık bir meseledir. Farklı şekillerde avlanırlar: Köpeklerle köpekleri kovalarlar, bir domuzun içtiği ya da beslendiği yerlerde onları izlerler ve kulelerden ya da helikopterlerden vururlar.

Ne kadar şiddetli öfkeli ya da köşeli yaban domuzu hakkında, farklı hikayeler anlat. Yaban domuzu saldıran bir kaplanın onun tarafından öldürüldüğü durumlar var.

Video: Yaban domuzu (Sus scrofa)