Co jeśli dziecko jest nerwowe i niegrzeczne

Każde dziecko jest indywidualnością, która nie zależy od czynników zewnętrznych. Oczywiście wychowanie odgrywa ważną rolę w rozwoju osobowości dziecka, jednak o wiele ważniejsza jest postać, która została ustanowiona przy urodzeniu. Często dwie różne dzieci dorastają w tej samej rodzinie - spokojne, zrównoważone i nerwowe, niegrzeczne. Jak to możliwe, ponieważ wychowanie i postawa rodziców jest identyczna? Co zrobić w tym przypadku - przełamać rdzeń okruchów lub porzucić rękę na niego i nie zwracać uwagi na jego wybryki? Dzisiaj porozmawiamy o złym zachowaniu dziecka - dlaczego dzieci stają się nerwowe i niegrzeczne, jak nawiązać kontakt z dzieckiem i skorygować sytuację na czas.

Dlaczego dziecko staje się niegrzeczne

Wraz z narodzinami dziecka wiele matek i ojców decyduje się wychowywać dziecko w atmosferze miłości i zaufania, zwłaszcza jeśli dorastały w dzieciństwie w surowości. Ale często nadmierne emocje, miłość i pobłażliwość w kaprysach nie przynoszą niczego dobrego. Dziecko przestaje odczuwać zakres tego, co jest dozwolone, często sprawdza granicę cierpliwości rodziców. Dlaczego dziecko zachowuje się źle, nie jest posłuszne, jest nerwowe? Oto kilka typowych powodów.

1. Próbuje zwrócić na siebie uwagę. Zdarza się to często, gdy rodzice pracują i nie ma czasu na podstawową, intymną rozmowę z dzieckiem. Mama biegnie zmęczona pracą, zabiera dziecko ze szkoły lub przedszkola. Dziecko chce dzielić się swoimi wrażeniami z dnia, ale matka wzrusza ramionami, mówi, że trzeba ugotować obiad przed przybyciem taty i posprzątać. Dzieciak czeka na ojca, ale jest zmęczony i chce się położyć przed telewizorem. Dziecko rozumie, że aby przyciągnąć uwagę, konieczne jest zrobienie czegoś niezwykłego, co często objawia się nieposłuszeństwem.
2. Sprawdza, kto jest odpowiedzialny. Dziecko próbuje psychologicznie zbadać granice tego, co jest dozwolone. Często zdarza się to po długim pobycie u moich dziadków, gdzie wszystko jest dozwolone. Po takim związku dziecko myśli, że jego rodzice również go zaakceptują, ale niestety tak się nie dzieje. I często konflikt rozwija się w nieposłuszeństwo. Oczywiście, ton mandatu nie jest najlepszym wyborem dla wychowania dziecka, ale dziecko powinno zawsze wiedzieć i rozumieć, że jesteś dorosłym, którego opinii należy słuchać.
3. Niska samoocena. Czasami dziecko jest wychowywane w atmosferze upokorzenia i zakazów. Kiedy dziecko jest stale porównywane z kimś, mówią, że się nie uda i generalnie jest słaby i brzydki, dziecko buduje wokół siebie mur ochronny, nie słucha i nie pęka.
4. Zazdrość Czasami dzieci w wieku 4-7 lat zaczynają się źle zachowywać, jeśli w rodzinie pojawia się młodszy brat lub siostra. Dziecko może zacząć pisać w spodniach, jak dziecko, przestaje sprzątać po sobie, zachowuje się nieporządnie, prosi o zmianę ubrań i karmi łyżką. Wygląd dziecka w domu to duży stres dla starszego dziecka, musisz przejść przez sytuację razem.
5. Odpowiedź. Czasami dzieci stają się nerwowe i źle się zachowują w odpowiedzi na zachowanie dorosłych. Jeśli nie spełniłeś tej obietnicy, oszukałeś dziecko lub zdradziłeś jego uczucia, dziecko nie może stworzyć roszczenia, tak będzie obrażony.
6. Częste zakazy. Dziecko po prostu protestuje z powodu stałych ograniczeń rodzicielskich i często całkiem rozsądnie. Regularne zahamowania tracą wartość słowa „Nie”. Zostaw zakaz tylko w niebezpiecznych chwilach, które zagrażają życiu i zdrowiu dziecka. Nie możesz wziąć noża, dotknąć gorącego czajnika, wspiąć się na wylot.Ale możesz kopać głębiej w piasku, a możesz biegać przez kałuże, lepiej umyć i osuszyć ubranie jeszcze raz, niż zbudować ścianę nieufności i zakazów przed swoim dzieckiem.

Istnieje wiele innych powodów nieposłuszeństwa, które są w jakiś sposób powiązane z czynnikami wymienionymi powyżej. Ale co, jeśli przyczyną nieposłuszeństwa jest nadpobudliwość?

Hiperaktywne dzieci

Hiperaktywne dzieci są godne uwagi ze względu na swój niepokój, szybko zmieniają zawód, chwytają się jeden po drugim. Więc dzieciaki ciężko w szkole, nie mogą siedzieć spokojnie nawet kilka minut. Objawy ADHD są już zauważalne już od dzieciństwa - takie dzieci śpią słabo i mało, ciągle się obracając. Hiperaktywne dzieci nie mogą stać w miejscu, ciągle biegają, skaczą, wirują lub skaczą. Niecierpliwość jest ich głównym towarzyszem. Te dzieci nie mogą czekać na coś lub kogoś, są bardzo rozmowne, często przerywają i krzyczą. Dzieci z rozpoznaniem ADHD reagują bardzo silnie na krytykę, są nerwowe i nie słuchają dorosłych. Jeśli znajdziesz podobne objawy u swojego dziecka, konieczne jest skonsultowanie się z neurologiem. Zrozum, twoje dziecko nie jest winne, że jego połączenia neuronowe działają w ten sposób i nic więcej. Aby jednak dziecko nauczyło się dostrzegać informacje i dobrze się uczyć w szkole, diagnoza musi być leczona. Aby to zrobić, lekarz może przepisać leki uspokajające, które należy pić. Pomoże to nie tylko tobie, ale także twojemu dziecku. Ale najważniejsza jest praca z psychologiem i budowanie odpowiedniego procesu edukacyjnego.

Jak wychować nerwowe i niegrzeczne dziecko

Jeśli dziecko nie ma problemów ze zdrowiem neurologicznym, to jego zachowanie jest wynikiem twojego wychowania lub jego braku. Oto kilka praktycznych wskazówek, które pomogą Ci poprawić sytuację.

1. Spokój, tylko spokój! Napady złości i różne przejawy nieposłuszeństwa są zaprojektowane dla twojej reakcji. Staraj się zawsze i we wszystkim zachować spokój i adekwatnych rodziców. Dzieciak położył się na podłodze i rzucił furię - nie reaguj, ponieważ dziecko właśnie na to czeka. Trzymaj się cicho i zajmuj się swoimi sprawami, aż się uspokoi. Oczywiście może to być dość trudne do zrobienia na ulicy, ale możesz wykorzenić takie nawyki tylko przez całkowite lekceważenie.
2. Porozmawiaj z sercem do serca. Każdego dnia znajdź czas dla dziecka. Słuchaj jego niepokojów i uczuć, buduj poufną rozmowę i nie karć za prawdę. Jeśli dzisiaj skarcisz dziecko za wyznanie złamanej wazy, jutro ci o tym nie powie. I w okresie dojrzewania i w ogóle tracą cienką nić zaufania. Aby dziecko mogło cię słuchać w wieku 15-20 lat, musisz go słuchać we wczesnym dzieciństwie i nie zaniedbywać jego problemów. W końcu zagubiona zabawka jest dla niego tak samo ważna jak niedostarczony raport. Słuchaj dziecka, udzielaj mu rad, razem martw się i raduj. A potem dziecko nie będzie miało żadnych niewypowiedzianych roszczeń i ukrytych wykroczeń.
3. Nie krzycz! Dziecko krzyczy, bo chce, żebyś go usłyszał, często nie potrafi inaczej wyrazić swoich emocji. Nie bądź jak dziecko, tłumacz wszystko spokojnie.Jeśli dziecko jest zdenerwowane - powiedz mu, że go kochasz, nawet gdy jest zły.
4. Postępuj zgodnie z zasadami. Dziecko powinno wiedzieć, że zakazów jest niewiele, ale są niezachwiane. Nie możesz grać z gniazdkiem, w dowolnym dniu tygodnia, o każdej porze dnia, ani dziecko, ani dorosły nie mogą. Bądź konsekwentny w podejmowaniu decyzji. Grozi, że da zabawki sąsiadowi, jeśli dziecko ich nie usunie? Dotrzymaj obietnicy. A potem następnym razem dziecko myśli sto razy, czy zignorować twoją prośbę o sprzątanie. Rodzice powinni być jednocześnie miękcy i stanowczy.
5. Nie naciskaj, szukaj kompromisów. Jesteś osobą dorosłą, która nie powinna stosować się do zasady. Dziecko nie chce jeść zupy - zostaw go w spokoju, zjedz trochę później. Moja córka nie chce założyć pięknej sukni na wizytę - pozwól mu nosić to, co lubi, a nie ty. Poddaj się, a ty dziecko. Dzieciak nie chce zbierać zabawek? Zaproponuj zrobienie tego razem lub powiedz mi, że po oczyszczeniu będziesz pił razem kakao. Najłatwiejszy sposób na krzyczenie i zmuszanie. Ale twoim celem nie jest to. Dziecko nie powinno się bać rodziców, powinien je szanować.
6. Ustaw przykład. Jak dziecko powinno przestrzegać pewnych zasad, jeśli nie podążasz za nimi? Dziecko powinno patrzeć na ciebie i rozumieć, że musisz traktować ludzi z szacunkiem, myć zęby dwa razy dziennie, myć ręce po spacerze. Jak możesz zażądać sportu dla swojego dziecka, jeśli sam ciągle leżysz na kanapie przed telewizorem? Jeśli dziecko widzi, jak mama i tata szanują się nawzajem, jest mało prawdopodobne, że pozwoli sobie kogoś upokorzyć.
7. Nie stłumiaj dziecka. Bardzo często agresja rodzi się w momencie, gdy mama mówi - to niemożliwe, bo tak się pojawiłem. Oznacza to, że zakaz jest umieszczany tylko na podstawie twojej wiarygodności. W żadnym wypadku nie rób tego. Należy wyjaśnić dziecku, dlaczego nie można tego zrobić. Upewnij się, że rozmawiając z dzieckiem, usiądź na jego poziomie - usiądź lub załóż okruchy na kolana. Tylko w pozycji „oko w oko” możesz uzyskać poufną rozmowę.
8. Weź dziecko. Często nieposłuszeństwo powstaje na tle nudy lub lenistwa, gdy dzieciak po prostu nie wie, jak się bawić. Zasugeruj dziecku, żeby coś grało. Doskonały efekt kojący ma rysowanie, rysowanie aplikacji, modelowanie. Ponadto wspólne działania pomogą ci nawiązać kontakt.

Nie odrzucaj negatywnego nastawienia wobec nieposłusznego dziecka, nawet jeśli jest to bardzo trudne. Zbierz wolę w pięść i edukuj, rozmawiaj, demontuj, bądź przyjaciółmi. Formowanie i wychowywanie dziecka to codzienna praca, ale zależy to tylko od Ciebie, co dziecko stanie się jutro i jak będzie się odnosić do różnych ludzi i sytuacji. Wsparcie, cierpliwość i miłość rodzicielska mogą stopić nawet najbardziej nieczułe serce dziecka. Traktuj swoje dziecko ze zrozumieniem, a na pewno odpowie ci tak samo!

Wideo: jak radzić sobie z niezarządzanymi dziećmi