Lenistwo - opis, siedlisko, styl życia

Na całym świecie życie toczy się w pełnym rozkwicie. Ludzie krzątają się wokół, próbując stworzyć komfortowe warunki wokół siebie, pokonując wiele trudności, a zwierzęta w poszukiwaniu pożywienia i lepszych warunków są gotowe poradzić sobie z wszelkimi trudnościami, walczyć z wrogami, aktywnie broniąc swojego terytorium. I tylko lenistwa filozoficznie zaprzeczają temu wszystkiemu zamieszaniu, prawdopodobnie uznając to za dziwne i bezużyteczne. Ich życie jest powolne i uporządkowane w powolnym rytmie na gałęziach drzew, których liście żerują. Aby nic nie przełamało takiego rytmu, natura przewidziała wszystko: specjalną strukturę narządów wewnętrznych i zewnętrzne adaptacje zwierzęcia.

Być może jednym z pierwszych, którzy opisali tę bestię, był Karol Darwin, porównując szczątki wielkiego, większego słonia, megaterii znalezionej w Ameryce Południowej. Ta bestia, jak się okazało podczas badań, była ssakiem i nie była w pełni uzębiona. Średniej wielkości lenistwo ma dokładnie taką samą strukturę kręgosłupa i czaszki, jego dzieci żywią się również mlekiem matki, a ich zęby również nie mają powłoki emaliowanej i nie mają złożonej struktury.

Aby sklasyfikować lenistwo, zidentyfikowali Amerykanina półzębnego w klasie, a wraz z nim okazało się, że szereg pancerników, mrówkojadów i innych, różniących się tą strukturą zębów. Chociaż na zewnątrz są one znacząco różne od siebie.

Wygląd

Bardzo łatwo jest odróżnić małą lenistwo, które spokojnie śpi na gałęzi, od innych zwierząt. Różnorodność tej rodziny nie jest inna, jest tylko pięć gatunków, które są podzielone na leniwce po trzy i dwa palce.

Są to małe zwierzęta o wysokości od 50 do 60 cm, a ich waga jest dość mała - od 4 do 6 kg. Patrząc na wygląd, można stwierdzić, że jest to małpa, jednak jest to bardzo duży błąd, chociaż w ich ciałach występują pewne typowe objawy.

Kufa jest bardzo zarośnięta gęstymi i długimi włosami, więc czarne oczy, które wyglądają jak małe guziki, wyróżniają się bardzo wyraźnie, podobnie jak czarny nos. Uszy są bardzo małe. Leniwiec ma takie mimiczne mięśnie, że wydaje się, że ciągle jest w dobrym nastroju, a uśmiech nie opuszcza jego uroczej, dobrodusznej twarzy. Ale, nawiasem mówiąc, kiedy jedzenie jest w pobliżu, a wrogowie są daleko, czy nie jest to powodem do życzliwej postawy.

Na szyi jest od 8 do 9 kręgów szyjnych, a to jest ich przewaga nad innymi ssakami, które mają ich mniej, a nawet żyrafa ma nie więcej niż 7. Ze względu na tę liczbę lenistwo może obserwować przestrzeń, obracając głowę o 180 stopni.

Ogon jest dość mały, niełatwo go odróżnić pod grubą warstwą wełny. Cechą wyróżniającą tego zwierzęcia są palce. Są one podłużne i wysklepione na całej długości, na końcu przypominają długie zakrzywione haczyki, i to dzięki nim lenistwo zwinnie zwisa nawet na najbardziej zakrzywionej gałęzi, porusza się po ziemi. Ale zwierzęta nie mogą wykonywać różnych skoków i swobodnie kołysać się na gałęziach.

Ich sierść jest kudłaty, długa i gruba, o brązowo-szarym kolorze.

Ponieważ to zwierzę nie wykonuje aktywnych ruchów, jego procesy metaboliczne są hamowane, a temperatura ciała nie wzrasta powyżej 33 stopni. Czasami może spaść do 24 stopni, a jednocześnie zwierzę będzie się świetnie czuć.

Narządy wewnętrzne nie przestają przyciągać uwagi naukowców, ponieważ są naprawdę wyjątkowi we wszystkim. Zęby korzeni nie mają również powłoki emalii. Wszystkie zęby są równe i każda wykonuje tę samą funkcję, nie ma między nimi różnicy.Tylko dwa palce można znaleźć pojedyncze kły. Ze wszystkich zmysłów tylko zmysł węchu jest doskonale rozwinięty, a reszta natury nie jest hojna. Dlatego wzrok, słuch w leniwcach nie mają dobrych cech.

Z osobliwego sposobu życia wnętrzności zwierzęcia przeszły wielkie zmiany, a teraz wątroba jest oddzielona od ściany brzucha przez żołądek i jest prawie z tyłu. Żołądek i jelita są bardzo duże. I nie jest to zaskakujące, ponieważ waga zwierzęcia prawie połowa składa się z strawnej roślinności, a jelita są czyszczone raz w tygodniu lub znacznie mniej. Pęcherz jest również duży i tak bardzo, że dociera do przepony. Nie jest to również zaskakujące, ponieważ lenistwo musi zejść na ziemię, aby opróżnić pęcherz, a akcja ta ma miejsce raz na kilka dni.

Śledziona w końcu przesunęła się w prawo, a tchawica wygięła się w łuk. Wszystkie te ruchy wynikają z faktu, że zwierzę woli często zwalniać.

Gdzie żyją leniwce

Warunki naturalne Ameryki Środkowej i Południowej są najbardziej korzystne dla tych kudłatych zwierząt. Rzadziej można ich spotkać w Hondurasie lub w północnej części Argentyny. W najczęściej ciepłym lesie równikowym lub tropikalnym osiedlają się tam, gdzie jest szeroka korona z dużą ilością smacznego jedzenia, preferując tylko drzewny styl życia. Poruszaj się w otchłani, ściskając gałęzie z hakami pazurów i zwisając do góry nogami, a mocne mięśnie pozwalają utrzymać całą masę ciała. Jednak wielu badaczy twierdzi, że masa mięśniowa nie jest tak silnie rozwinięta, lenistwo wisi wyłącznie dzięki pazurom.

Lenistwa mogą również znaleźć schronienie w górach, jeśli są oczywiście grube drzewa, na wysokości 1100 metrów.

Leniwce czasami muszą opuścić drzewo. Kiedy nadchodzi czas opróżnienia pęcherza i jelit, są zmuszeni zejść na ziemię, często pokonując dystans powyżej 30 - 40 m. Taka podróż zajmuje dużo czasu, ale rzadko się zdarza, ponieważ żywność jest przetwarzana w przewodzie pokarmowym przez długi czas - prawie tydzień. W jelitach żyją specjalne bakterie, które pomagają trawić takie złożone pokarmy roślinne.

Przed rozpoczęciem procesu defekacji muszą wykopać mały otwór, a następnie ostrożnie zebrać toaletę.

Zwierzęta zbyt wolno poruszają się po ziemi na brzuchu. Rzucają łapę do przodu, a następnie podciągają się do niej. W tym przypadku są to bardzo pomocne szpony.

Ale wtedy te zwierzęta pływają szybko - ponad 3-4 km / h. Szczególnie te cechy są przydatne, gdy woda w pewnych okresach sezonowych, w powodzi, zalewa ziemię i nie opuszcza przez kilka miesięcy. Pływanie pomaga: tam, gdzie woda zawiera glony, które zaplątują się w wełnę i nadają jej szmaragdowy odcień. Ten kolor może wtedy odgrywać rolę oszczędzającą, gdy musisz ukryć się przed drapieżnikiem.

A niebezpieczeństwa tych dobroczynnych zwierząt są liczne. Ich mięso jest smaczne, więc ludzie polują na nie. Po zejściu lenistwo może zostać złapane przez jaguara lub pumę. Te dzikie, dzikie koty mogą również polować na niższych gałęziach drzew, ponieważ lenistwo stara się utrzymać jak najwyżej, gdzie gałęzie są cieńsze. Jednak może się zdarzyć nieszczęście. Harpie - ptaki drapieżne i potężne - mogą usunąć z gałęzi małego zwierzęcia, bez podejmowania szczególnych wysiłków. W wodzie mogą je jeść krokodyle.

Ale kiedy czai się niebezpieczeństwo, lenistwo przejawia się jako aktywny wojownik, uruchamiając jego potężne pazury. Ze względu na dobrą przeżywalność, doskonałą odporność, bardzo powolne procesy metaboliczne, niespieszny przepływ krwi, zwierzęta te nie doznają obrażeń.

Styl życia mieszkańców lasu

Lenistwo jest bardzo trudne do zobaczenia w lesie.Nie tylko żyje na wysokim drzewie, ale nie porusza się zbytnio, jego kolor sierści jest ledwo zauważalny, oddycha cicho. Ruchy zwierzęcia nigdy nie są ostre, możliwe, że zaczną skakać i kołysać się na gałęziach. Mogą poruszać się z prędkością zaledwie kilku metrów na minutę.

Wolą żyć samotnie, ale jeśli nagle dwie osoby są razem na tej samej gałęzi, nigdy nie dochodzi do kłótni o dzielenie się terytorium. Ta okolica jest dość spokojna, a nawet śpią w pobliżu. A sen jest zwykle bardzo długi - co najmniej 10 godzin.

Ćmy znajdują schronienie w swojej grubej wełnie, wykorzystując takie schronienie jako niezawodne schronienie.

Lenistwo zjada liście i owoce drzew, nie migrując nigdzie. Jeśli nagle motyl, owady lub jaszczurka są bardzo blisko, zostaną natychmiast zjedzone. Podstawą żywienia są liście eukaliptusa. Podczas gdy zwierzę nie śpi, prawie stale je, ponieważ takie jedzenie nie zawiera dużo kalorii, a nasycenie nastąpi dopiero po zjedzeniu dużej liczby liści. Ponadto zęby leniwca stale rosną, ponieważ muszą stale szlifować. Aby ugasić pragnienie, zwierzęta te lizają rosę z powierzchni liści. Wilgoć występuje jednak głównie w soczystych tropikalnych owocach i liściach, a ta fala jest wystarczająca dla ciała.

Ze względu na fakt, że ten mieszkaniec drzewa najczęściej lubi być w otchłani, jego łapy są zajęte, a on wytwarza jedzenie za pomocą warg i zębów.

Cała żywność jest trawiona bardzo powoli i proces ten trwa przez miesiąc. Dlatego defekacja występuje nie tak często, jak u innych zwierząt, ale od jednego do trzech razy w miesiącu.

Prokreacja

W zasadzie leniwy jest zadowolony ze wszystkiego, ale jeśli jest z czegoś niezadowolony, może głośno pociągać nosem lub wydawać żałobne dźwięki. Ale kiedy chcesz przyciągnąć kobietę lub mężczyznę, tutaj każda lenistwo próbuje z mocą i głównym, ponieważ jest to jedyny sposób na znalezienie partnera do gier małżeńskich. Dla osób o trzech palcach czas na to jest na wiosnę, a dla osób o dwóch palcach okres godowy wydłuża się na cały rok. Te zwierzęta nigdy nie walczą między sobą o wybranego.

Gdy kobieta zajdzie w ciążę, samiec opuszcza ją, aw przyszłości to już obawa matki - nieść dziecko, nakarmić je i podnieść.

Przez pierwsze kilka miesięcy, z wyjątkiem mleka matki, dziecko nie otrzymuje żadnych pokarmów uzupełniających. Wtedy matka pozwala mu jeść liście w małych ilościach, aby ciało wchłonęło pokarm stały. W tym okresie dzieciństwa leniwce są bardzo aktywne. Matka lenistwo jest bardzo wrażliwa i opiekuńcza, stara się przekazać dziecku całą swoją wiedzę na temat przetrwania.

Już w wieku 9 miesięcy starsze dziecko jest gotowe do samodzielnego życia. Uważa się jednak, że w pełni dojrzała lenistwo może mieć 2,5 roku. Zazwyczaj kobiety opuszczają matkę wcześniej, rozpoczynając samodzielne życie.

Jeśli warunki są korzystne, zwierzęta te mogą żyć do 40 lat.

Wideo: Lenistwo (Bradypodidae)