Kelebek sennitsa - tanımı, habitat, türler

Kelebek sennica pamphilus (ikinci adı “küçük sarı satyr”) kelebeklerin en eski türlerinden biridir, Marigold ailesine aittir. Latince isimlendirmek Coenonympha pamphylius L'dir. "Pamphilus" adı Platon'un öğrencisi Pamphilus'un onuruna Yunanca "herkesin favorisi" anlamına gelen sözde verilmiştir.

doğal ortam

Kelebeği karşılamak için şimdi çok zor. Bazı bölgelerde, inanılmaz gluttoniden dolayı bir zararlı olarak kabul edildiğinden neredeyse tamamen yok edildi. Örneğin, Almanya'da sennica (çoğunlukla tırtıllar) birçok mısır tarlasını, biber ve domates hasadı ve birçok çiçek tarlası da zarar gördü.

Kelebekler çoğunlukla çeşitli bitkilerin meyve suları ve çürük meyve, sineklerden gelen nem ve dışkıdan gelen mineral tuzları ile beslenir. Kelebeklerin gölgeyi sevdiği bilinmektedir, çoğu zaman bulutlu ve serin bir günde bulunur, sıcak günlerde ise ormanların ve parkların yapraklarının gölgesinde saklanırlar.

Sennitsa çok geniş bir yaşam alanı yelpazesine sahiptir.Kışların hayatta kalmaları için yeterince hafif olduğu neredeyse her yerde yaşıyorlar. Doğu Avrupa ülkelerinde, Kafkas dağlarındaki bu tür kelebeklerle tanışmak nadir değildir. Ayrıca Orta ve Batı Asya'da, Batı Sibirya'da, Moğolistan'da, Kırım'da ve hatta Kuzey Afrika bölgelerinde yaşıyorlar.

Gibi yerlerde kelebekler vardır:

• çayırlar ve ormanlar;
• nehir bankaları ve orman kenarları;
• çeşitli araziler ve meralar;
• şehir parkları ve meydanları;
• yol kenarındaki yollar;
• yoğun bitki örtüsü ile bahçeler ve bıçaklar;
• tahıllar ile ekilen alanlar;
• yerleşim.

Yemekler nerede ve nerede sıcak güneşin korunacağını özetlemek gerekirse. Bununla birlikte, daha nadiren, gelişmeye çok uygun habitatlarda değil, Karadeniz'in kumlu sahillerinde hala not aldılar.

Kelebekler, baharın sonunda, sıcaklığın sennica için rahat olmayan koşullara düştüğü nisandan ortanın ortasına kadar, belirli bir aktivite göstermeye başlar. Kelebek yeterince yavaş uçar, genellikle nektarla beslemek için çiçeklere oturur, fotoğrafçıların önünde poz verir ve bu kanatlı böceklerin sadece sevgililerini.

Görünüm özellikleri

Sennitsa pamphil bir diurnal kelebek, nispeten küçük bir kanat açıklığı ile farklıdır. Görünüşe göre yakın bir akrabaya benziyorlar - bataklık Sennitsa. Ön kanadın uzunluğu 14-17 mm'dir.

Özel özellikler:

1. Sennica gözleri tüysüz, çıplak.
2. Düzgün anten, topuzun kademeli kalınlaşması ile.
3. Bir kelebeğin kanatlarının kenarları yuvarlak, genellikle sarı, kırmızımsı veya kahverengi olup, bu tonların çeşitli varyasyonları vardır.
4. Arkadaki kanatlar oldukça geniş oval lekelere sahiptir, damarlar genel arka planın zıt renklerinde biraz farklıdır.
5. Ön kanatlarda bir çift şişmiş damar bulunur ve alt kısımda turuncu bir renk tonunun arka planına karşı okülat noktaları bulunur.

Görünüm çok bireyseldir ve esas olarak belirli bir kelebeğin habitatına bağlıdır.

Sakin bir halde iken, bir kelebeğin kanatlarının en güzel, üst yüzeyini görmek imkansızdır.

Yaşam döngüsü ve procreation

Kelebeğin habitatının iklim koşullarına bağlı olarak, sennica farklı sayıda nesil verecektir.

1. Kuzey enlemlerinde, kelebekler sadece bir nesil veriyor ve aktif uçuş sadece yaz ortasında gerçekleşiyor.
2. Orta bölgenin iklimi, halihazırda iki ya da üç kuşak kuşun gelişmesini mümkün kılmaktadır. Aktif uçuşun ilk turu mayıs ortasından itibaren gerçekleşecek ve haziran ayına kadar devam edecek, daha sonra eylül ayı ortasına kadar sürecek olan ikinci kuşak devralacak.
3. Progenyenin kelebeklere yeniden üretilmesi için en uygun koşullar, üç kuşak ya da daha fazla çoğalttıkları güney bölgeler tarafından sağlanır ve faaliyet çoğu kez Ekim'e kadar ulaşır.

Tırtılların görünüşü oldukça sıradan, pembemsi veya yeşil renklere sahip, arkada uzun kenarlı çizgiler var. Yeşil kafanın beyaz tarafı var.

Sennica tırtılları en çok yem bitkileri bitkilerinde yerleşirler. Günün karanlık zamanında, yiyecek bulmak için en aktifler. Tırtıl sahnesi sennitsa'dan 19 ila 21 gün sürer.

Tırtıl kışı yakalarsa, toprağa olabildiğince yakın olarak pupa (pupa çapı 0,9 mm, 1,1 mm) alır. Geliştirilmiş tırtıllar, dikey olarak aşağıya yerleştirilir ve bitkilerin saplarına yerleşir.Sennica kelebeğinin zararlılığına ve sabotajına rağmen, bilim adamları bu türleri korumak için her türlü yolu deniyorlar.