Ortak çakal - tanımı, habitat, yaşam tarzı

Çakallar bir köpek ailesi olarak sıralanır ve yırtıcı olarak kabul edilir. Akrabalarına benzerler, ancak bazı alışkanlıklarda ve yiyecek elde etme yollarında farklıdırlar. Temsil edilen bireyleri, örneğin kurtlarla karşılaştırırsak, daha küçük genel özelliklerini ayırt edebiliriz. Çakallar kuşlara ve küçük memelilere saldırır, ancak hasta hayvanlara periyodik olarak saldırabilirler. Çakalların ayırt edici bir özelliği, saklanma stilini, kurbanı beklemek ve daha sonra ona sert bir şekilde koşmak olarak düşünülebilir.

tanım

1. Memeliler orta büyüklükteki karakterlerin yırtıcıları olarak sıralanırlar. Bunlar köpek veya köpek ailesine aittir. Kurtların cinsine dahil. Çakallar kendine özgü özelliklere sahiptir. Bunlar arasında sivri uçlu bir kama şeklinde çok büyük olmayan kama biçimli bir formatın başı.
2. Kafatası 18 cm uzunluğunda olabilir.Fangs güçlü, orta ve keskin. Çok ince değiller, fakat yiyeceklerin çıkarılması için uyarlanmışlar. Gözler kahverengileşir, karanlık veya aydınlık olabilir. Kulağı, künt kenarlarla belirli bir mesafeye yerleştirilmiş, diktir.
3. Hayvanın rengine dokunmak mantıklıdır. Her şey hangi bölgede yaşadığına, ne beslendiğine, ne tür türlere bağlı olduğuna bağlıdır. Yaz aylarında, kışın ve kısa kürk, kışın, yumuşak ve kabarık olur.

tür

Tartışılan ailenin bireyleri orta ölçekli olarak sınıflandırılmaktadır. Birbirlerinden farklıdırlar, çünkü birçok çeşidi vardır. Buna göre, memelilerin dış verileri de değişir. Ancak benzerlikler tümüyle ortaktır - çakallar melez av köpeklerine benzemektedir.

1. Sıradan. Çok genel hayvan değil, dış özelliklerine göre bir kurt benziyor, onun küçültülmüş kopyası. Kuyruk hariç, gövdenin uzunluğu 80 cm'ye kadar çıkarılır. Toplayıcılar paketin yetişkin temsilcileri 50 cm'den fazla büyümezler Ağırlık kategorisine gelince, hayvanlar 9 kg ağırlığındadır. ortalama olarak.Gri tonda pigmentli, kırmızı lekeler olabilir. Genellikle gri sarımsı veya açık kahverengi ile birleştirilir. Vücudun dorsal ve lateral kısımları daha koyu boyanır, boyun ile birlikte abdominal kısım parlak ve sararlıdır.
2. Çizgi. Namlu kısaltılmış ve uzatılmış, ayırt edici özelliği vücudun özel renklendirmesidir. Bundan dolayı, çeşitli ismini almıştır. Yan kısımlarda şeritler vardır, pigmentasyonda açık ve tek tiptirler. Gövdenin üst kısmı kahverengi-gri renklidir, kuyruk beyaz bir uca sahiptir ve kuyruğun rengi karanlıktır. Çizgili çakallar, kurbanın vücudunda yaralar bırakan en güçlü ve en kalın dişlere sahiptir. Namlu ve anal bölge, özel bir koku yayan özel bezlerle donatılır.
3. Kara dışı Bu tip hayvanların ayırt edici özelliği, arka alanda koyu renkli şeritler bulunmasıyla birlikte görülebilen gri-kırmızı renklendirme olarak kabul edilir. Kuyruk kısmına doğru uzanan sözde cheprak'ı oluşturan bu modeldir. Bu bir saçmalık ve çeşitli isimlendirmenin temeli olarak hizmet etti.Genel veriler için, bireyler vücut boyunca 80 cm'ye kadar büyürler ve kuyrukları yaklaşık 30 cm uzunluğundadır.Yıkanların yüksekliği 45-55 cm arasında değişir Vücut ağırlığı da etkileyicidir ve 13 kg'dır.
4. Etiyopya. Hayvan aşırı uzamış uzuvlar ve aynı namlu ile ayırt edilir. Dış veriler, ailenin diğer üyelerinin özelliklerine benzer, ancak sadece kısmen. Renklendirerek bu çakallar kırmızı, koyu. Boyun, göğüs, pençenin iç kısımlarında hafif veya beyaz lekeler olabilir. Türün bazı temsilcileri, gövdenin diğer kısımlarındaki lekelerin varlığıyla karakterize edilir. Kuyruğun üst bölgesi ve kulakların arkasındaki alan koyu renklidir, neredeyse siyahtır. Erkekler ağırlıkça 16 kg'a kadar büyür. Dişiler biraz daha azdır, ağırlıkları 12 kg arasında değişir. Çakallar omuzlarda 63 cm yüksekliğe ulaşır.

Yaşam tarzı

1. Bu bireylerin ana özelliği, çoğunlukla geceleri uyanık kalmayı tercih etmeleridir. Her evli çift avcılar için avcılardan ayrı bir bölge seçer ve kazanır. Genellikle arsa büyüktür. Köpeklerin doğası oldukça incedir, insanlar ve yabancıları sevmezler, gizli bir yaşam tarzına öncülük ederler.
2. Sıradan bir türün hayvanları, bir yerden sürekli dolaşmayı tercih ederek, yer yer dolaşmazlar. Bu hayvanlar mevsimsel göçlere maruz kalmazlar, etraftaki yerlere uyum sağlamayı ve bulundukları yerde yiyecek aramayı öğrenirler. Bazı durumlarda, sert günlerde, ikamet yerlerinden çok uzağa gidebilirler. Orada yiyecek ararlar, hayvanlara saldırabilir, karnı yiyebilir ve yaralı toynaklı hayvanları avlayabilirler.
3. Etiyopya çeşitliliğinin köpek ailesi üyeleri avlanmayı severler. Onlar akıllı, zeki, zeki. Doğum yapana kadar hamile bir at ya da bir ineğe eşlik edebilirler. Bebek doğduktan sonra, çakallar plasenta soluna regale. Bu tür tek eşli ve bölgesel, belirlenen alana gelen herhangi bir kişiye düşmancadır.
4. Kara kaplamalı çeşitliliğin temsilcileri belki de en çok temas halinde olan ve saftır. İnsanlara karşı daha barışçıl olma eğilimindeler, bu yüzden ona zarar vermeden bir insanla iletişim kurabilirler. Bazıları bu tür çakalları evde muhafaza etmek için uyarlanmış, onlara tüm gerekli alışkanlıkları öğretmiştir.
5. Tüm genç hayvanlar, çeşitliliğe bakılmaksızın, doğumlarından sonra doğal yerlerinden ayrılmazlar. Genç nesil, yaklaşık 5-8 kişiden oluşan sürülere girer. Paketin bazı ayrı bölgelerinde birçok erkek var. Bunun nedeni, kadınların evlerinden ayrılma ve başka alanlara gitme alışkanlığıdır.

konut

1. Çizgili çakıllar Afrika'da, daha doğrusu merkezi ve güney kısımlarında yaygındır. Bu alanda bireyler yakınlarına yerleşmeyi tercih ederler, aynı zamanda savanlarda ve yarı çöl bölgelerinde bulunurlar. Tabii ki, bu yerlerde başka türler de var, ama en sık şeritli. Bazen diğer türlerin akrabalarıyla yan yana göbekleri vardır. Güney Afrika'da, ortak çakallar yaygındır, onlar Namibya'nın yakınında bulunurlar.
2. Ortak bireyler için, bu türün temsilcileri birçok iklim bölgesinde ve bölgede yaşamaktadır. Sazlık, sazlık, su kaynaklarına yakın bölgeler, terk edilmiş kanallar ve kooperatifleri severler. Memeliler yaylalara 2,5 km kadar yükselir. gökyüzüne.Eteklerinde daha az yaygındır.
3. Bireyin ayırt edici özelliği, yüksek hava sıcaklıklarını tolere edebilme yetenekleridir. Onlar 35 derecede yaşıyor, rahatsızlık hissetmiyorlar. Diğer taraftan, bu bireyler kategorik olarak karda ve özellikle de buzda hareketler yapmaya uygun değildir. Diğer yaratıkların ürettiği patikalar boyunca hareket ederler.

tayın

1. Söz konusu bireylerin esas olarak küçük memeliler ve çeşitli meyvelerden beslendiği belirtilmelidir. Bazen çakallar her çeşit böcekle beslenirler. Söz konusu hayvanların avlayabileceği en büyük av bir tavşandır.
2. Çizgili çakallar diğer akrabalardan, diyetlerinde çok az miktarda karrion bulunması gerçeğinden farklıdır. Bu tür hayvanlar hala canlı yiyecekleri ve böcekleri tercih etmektedir.
3. Sıradan çakallar için olduğu gibi, bu durumda bu tür hayvanlar sahip oldukları her şeyi yiyebilirler. Sadece alacakaranlıkta en büyük etkinliği göstermeye başlarlar. Bu durumda, bu çakallara dayanan carrion, carrion içerir.
4. Ayrıca, yetişkin bireyler sürekli olarak küçük hayvanları ve kuşları avlayarak kertenkeleler, kurbağalar, salyangozlar, yılanlar, larvalar ve böcekler ile beslenirler.Su kütlelerinden uzak olmayan çakallar genellikle donmuş balıklarla beslenirler. Kış aylarında avcılar su kuşlarına saldırır.
5. Çoğu zaman, temsil edilen bireyler tek başlarına avlanırlar. Bazen çiftler halinde yapabilirler. Bu durumda, ilk kurbanı sürecek, ikincisi onu öldürecek. Çakallar çok yüksek atlarlar, bu yüzden bir atlamada bir kuş yakalarlar. Leş gibi hayvanlar akbabalar ile yenir.
6. Sıklıkla çakalların kurbanları tam olarak Turacı ve sülünlerdir. Ayrıca, yetişkinler bireyleri aktif olarak ve büyük miktarlarda çeşitli meyveler ve meyveler olarak kabul ettiler. Çakallar kişi ile yakın bir yere yerleştiğinde, hayvanın çeşitli çöp atıkları için bir fırsat var. Bu nedenle yırtıcılar genellikle çöplüklerde gözlemlenebilir.
7. Temsil edilen hayvanların yüksek sesle ve ağladığını belirtmek gerekir. Avlanmadan hemen önce, çakallar karakteristik bir ılık yayarlar. Bu bir sızlama ve yüksek ağlamaya benzer. Bu noktada, ilçedeki diğer akrabalar tarafından böyle bir ümit alınır.
8. Etiyopyalı çakaldan da bahsetmeliyiz. Bu tür hayvanların diyetinin temeli esas olarak kemirgenlerdir.Bu tür yırtıcılar büyük kör erkekler ve bu aileden diğer eşit derecede büyük temsilciler için çok aktif bir şekilde avlanıyorlar.
9. Ayrıca, Etiyopya çakalları genellikle farklı fare ve sıçan türlerine saldırır. Buna ek olarak, söz konusu yırtıcılar antilop ve tavşan yavrularını avlıyorlar. Avlanma sırasında çakallar avlarını açıkta izlerler. Hayvancılık gelince, çakallar çok nadiren saldırırlar.

üreme

1. Çakalların üreme mevsimi, yaşadıkları araziye bağlı olarak büyük ölçüde değişebilir. Çiftleştikten sonra, dişi yaklaşık 2 ay boyunca yavruları taşır. Çoğu zaman yağmurlu mevsimde 4 bebek doğar.
2. Göz önünde bulundurulan bireyler, evlerini eski avcıların ya da termit höyüklerinin eski yuvalarına yerleştiriyor. Doğum yapmadan önce, dişinin bağımsız olarak kendisi için bir delik açtığını ve onu tamamen donattığını gözlemlemek genellikle mümkündür. Erkek buna katılmaz.
3. Yavrular doğduğu anda, ilk birkaç gün boyunca erkek dişi beslemek için sürekli olarak yuvaya yiyecek getirir. O sırayla, bebekleri sütle besler.Göz önüne alınan bireyler için laktasyon süresi yaklaşık 10 gündür. Bundan sonra, erkek ve kadın birlikte avlanmaya ve yavru yetiştirmeye başlar.
4. Çizgili çakallar tek eşlidir ve bir çift oluşturduktan sonra, tüm yaşamlarını bu şekilde yaşamaya devam ederler. Aynı şey bu türün sıradan temsilcileri için de geçerlidir. Sadece bu durumda, erkek dişi teslimat için hazır olmadan önce deliği bağımsız olarak uzun bir süre donatır.
5. Sıradan çakallarda, çoğu zaman çiftleşme mevsimi kışın veya ilkbaharın sonunda meydana gelir. Erkekler acele etmeye başladığında, sürekli olarak nasıl ve yüksek sesle konuşuyorlar. Hamilelik de yaklaşık 2 ay sürer. Sonuç olarak, genç hayvanlar yaz başlangıcından önce ortaya çıkıyor. Kadın, geçilmez bir yerde bulunan donanımlı bir yuvada doğurur.
6. Genç hayvanlar 3 ay boyunca anne sütü ile beslenmeye devam ediyor. Ama ilginç bir gerçektir, zaten 3 haftalıkken, dişi yavrulara başka bir yiyecek vermeye başlıyor. Onu çiğniyor ve yutar. Sonra gençleri tükürün. Sonbahar gelir gelmez yavrular zaten tamamen bağımsız hale geliyorlar. Av avlamaya başlarlar. Çoğu zaman, bunu yalnız yaparlar.

Türlere bakılmaksızın, çakalların yeterli doğal düşmana sahip olduğuna dikkat etmek gerekir. Onlar için en büyük tehlike, söz konusu bireylerden biraz daha büyük ve daha güçlü olan hemen hemen her yırtıcı tarafından temsil edilir. Çoğu zaman kurtlar habitatları temas halinde ise çakal avı yaparlar. Sunulan hayvanlar insanların yakınında yaşarsa, av köpekleri bile çakalları yırtırabilir.

Video: Ortak çakal (Canis aureus)