Czy można zaszczepić kobiety w ciąży?

Kwestia bezpieczeństwa szczepień jest dla wielu istotna, aw szczególności w ciąży. Nie jest to przypadkowe, ponieważ przyszła mama podejmuje odpowiedzialną decyzję, która może mieć wpływ zarówno na nią, jak i na nienarodzone dziecko. Więc mamusia zastanawia się, co dostanie po szczepieniu - podwyższona i silniejsza odporność lub niepożądane konsekwencje zdrowotne.

Być może rola sędziego tutaj powinna być lekarzem. Posiadając wystarczającą wiedzę w dziedzinie medycyny, będzie w stanie określić na pewno, że istnieje realne zagrożenie zarażenia konkretnej kobiety chorobą zakaźną i zdecyduje, czy ją zaszczepić czy porzucić.

Bezpieczne szczepienia

Często stawia się pytanie wprost, ponieważ niektóre kobiety uważają szczepionki za z natury niebezpieczne i nie wykluczają możliwości wyrządzenia sobie krzywdy sobie i ciału nienarodzonego dziecka przez ich trzymanie. Ale jeśli podejdziemy do tego zagadnienia bardziej szczegółowo, to mimowolnie musimy skłaniać się ku idei, że taki osąd jest najprawdopodobniej wymyślony w jego istocie. W większości są to tylko założenia teoretyczne, nie poparte żadnymi faktycznymi argumentami.

Inną kwestią jest niewystarczająca ocena perspektyw zarażenia się chorobą zakaźną. Nie wątp nawet w potrzebę szczepień w następujących przypadkach:

1. Jeśli szansa na jakąkolwiek chorobę zakaźną jest bardzo prawdopodobna (na przykład, jeśli kobieta pracuje w sklepie lub banku, gdzie zawsze jest dużo ludzi).
2. Potencjalna choroba zakaźna zagraża zdrowiu płodu lub samej kobiety.
3. Szczepienie wiąże się z minimalnym ryzykiem lub jest całkowicie nieobecne.

Z tych stanowisk rozważa się kwestię wykonalności szczepień podczas ciąży ze strony lekarzy. Zalecają nawet szczepienie, jeśli kobieta w ciąży jest potencjalnie zagrożona. Przyszła mama musi nie słuchać rad swoich przyjaciół i tych „kompetentnych” we wszystkich sprawach, ale zgodnie z zaleceniami lekarzy. Konieczne jest przeprowadzenie poważnej analizy i podjęcie decyzji o tym, co jest ważniejsze, zdrowiu nienarodzonego dziecka lub nieuzasadnionych obawach przed możliwymi konsekwencjami.

Konieczne jest, aby nie wpaść w ambicje, ale spokojnie podjąć tę procedurę. Jeśli zastosujesz się do zaleceń lekarskich, dziecko w łonie matki rozwinie się normalnie i nic mu nie grozi. Kolejnym argumentem na rzecz odrzucenia wszystkich obaw jest to, że wszystkie szczepienia są przeprowadzane zgodnie z ustalonymi zasadami. Zostały zaprojektowane, aby zminimalizować wszelkie możliwe negatywne konsekwencje.

Ludzkość w swoim życiu jest obeznana z dużą liczbą epidemii, podczas których tylko ogromna liczba ludzi straciła życie. Opracowano szczepionki w celu zwalczania tego zjawiska. Są one reprezentowane przez preparaty medyczne zawierające żywe lub osłabione (inaktywowane) mikroby. Sposób, w jaki są wprowadzane do organizmu, nazywane szczepieniami, łatwiejszymi, szczepieniami. W rezultacie organizm wytwarza odporność zgodnie z rodzajem wstrzykniętej szczepionki.

Metody podawania szczepionek

Opracowano instrukcję dla każdego leku, zgodnie z którym szczepionkę należy wprowadzić do organizmu. Lek może wpaść do organizmu w następujący sposób:

1. Podanie domięśniowe. W ten sposób wprowadza się na przykład szczepionkę przeciwko grypie lub DTP, która chroni przed błonicą, kokluszem, tężcem (szczepionka skojarzona).
2. Podawanie podskórne. Szczepionka do iniekcji wstrzykiwana w mięsień naramienny lub okolice przedramienia. W ten sposób podaje się szczepionkę BCG przeciwko gruźlicy.
3. Kapać przez nos (donosowa droga podawania). Podobnie przyjmowana jest szczepionka przeciwko odrze i różyczce.
4. Przez usta. Lek spada na język. Tak zaszczepiony przeciwko polio.

Rodzaje szczepionek

Na tej podstawie preparaty immunobiologiczne można podzielić na 4 grupy:

• Żywe szczepionki.
• Inaktywowane szczepionki.
• Anatoksyna.
• Lek molekularny (biosyntetyczny).

W zależności od metody przygotowania leki są produkowane w następujących postaciach:

• typ korpuskularny - takie szczepionki zawierają integralny patogen;
• typ komponentu - zawierają tylko antygen;
• typ rekombinowany - uzyskuje się je metodą wprowadzania antygenu do komórki innego mikroorganizmu;

Szczepionki są również jednowartościowe, przeznaczone tylko dla jednego rodzaju patogenu i poliwalentnego, które są zaprojektowane w celu ochrony przed kilkoma typami patogenów w tym samym czasie.

Najważniejsze zalecenia dotyczące szczepionek

Niezależnie od tego, na jakim etapie ciąży kobieta jest, lekarz ma obowiązek poinformować ją o pewnych zasadach, które powinny być ściśle przestrzegane podczas szczepień. Pomoże to przyszłej mamie w podjęciu właściwej decyzji o potrzebie zachowania szczepień. Ale nikt nie zmusi kobiety do tego. Może odmówić szczepienia. Ta możliwość jest ustalana na poziomie legislacyjnym.

1. Podczas ciąży zabronione jest szczepienie kobiety żywymi szczepionkami. Leki te obejmują na przykład szczepionkę przeciwko gruźlicy. Istnieje opinia, że ​​istnieje pewne ryzyko przeniesienia żywego, nawet osłabionego patogenu, na płód. Ale to tylko na poziomie opinii. Nie ma obiektywnych dowodów na ten temat. Takie przypadki nie są znane w praktyce.
2. Szczepienie w pierwszym trymestrze ciąży nie jest dozwolone. Wynika to z faktu, że właśnie w tym czasie dochodzi do narodzin i formowania się wszystkich ważnych systemów ciała. Nikt nie jest świadomy zakresu możliwego wpływu szczepionki podawanej na ten proces. Nie może dać odpowiedzi, dopóki to pytanie i lekarze. Nawet jeśli takie niebezpieczeństwo istnieje tylko w kategoriach teoretycznych, lepiej nie ryzykować i mieć gwarancję, że zabezpieczy się przed tym potencjalnym niebezpieczeństwem.
3. Zdarza się, że kobieta została zaszczepiona jednym lub innym lekiem, ale nie wiedziała o ciąży, co się nazywa, ani snu, ani ducha. W takim przypadku należy ostrzec o możliwych konsekwencjach tego błędu. Ale nikt nie zaoferuje przerwania ciąży. Przecież mówimy tylko o możliwych konsekwencjach, które mogą nie wystąpić.
4. Czasami po 28 tygodniach kobieta może zostać poproszona o wstrzyknięcie immunoglobuliny (z powodów epidemii). Ale nie może się na to zgodzić. Kobiety w ciąży mogą odmówić szczepienia zgodnie z prawem. Nikt tego nie zrobi siłą. Otrzyma immunoglobulinę tylko wtedy, gdy sama się na to zgodzi.
5. Jeśli prognozy epidemiologów przemawiają za zbliżającą się epidemią, szczepienia przeciwko zbliżającej się epidemii są przeprowadzane bez powodzenia.

Jeśli szczepienie odbywa się zgodnie ze wszystkimi zasadami, procedura nie wiąże się z żadnym niebezpieczeństwem. Można śmiało powiedzieć, że konsekwencje będą nieobecne, zarówno dla przyszłej matki, jak i dla jej dziecka. Przypadkowe zbiegi okoliczności występują, gdy po szczepieniu obserwuje się poronienia. To oczywiście spowodowało wiele plotek.Nie słuchaj tego szczerego nonsensu i nie mów o dystrybutorach plotek. Szczepienie w zasadzie nie może prowadzić do poronienia. Wszystko to jest tylko irytującym zbiegiem okoliczności. Zaleca się kobiecie słuchać tylko rad lekarzy. Tylko oni, jako profesjonaliści, są w stanie udzielić kompetentnych porad i przydatnych zaleceń.

Lista szczepionek

W naszym kraju każde szczepienie odbywa się zgodnie z krajowym harmonogramem szczepień i zgodnie ze wskazaniami epidemicznymi, gdy istnieje zagrożenie zakażenia przez konkretną kobietę. Podczas ciąży kobiecie można podać następujące szczepienia:

1. Wścieklizna Szczepienia są przeprowadzane bezwarunkowo, jeśli istnieje zagrożenie, że je otrzymasz. Wścieklizna jest poważną, niebezpieczną chorobą, której śmiertelność sięga 100%. Szczepienie jest jedynym sposobem ochrony przed nim. Oczywiście przeprowadza się je, jeśli istnieją bezwarunkowe wskazania, ale są to już subtelności epidemiologiczne.
2. Szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A nie jest zalecane w pierwszym trymestrze ciąży. Wynika to z faktu, że nie ma wystarczających dowodów na stopień bezpieczeństwa szczepionki dla matki i płodu.
3. Podawanie szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B nie jest zagrożone.
4. Bardzo pożądane jest szczepienie przeciwko grypie, ponieważ powikłania tej choroby są bardzo niebezpieczne zarówno dla matki, jak i jej nienarodzonego dziecka.
5. Żółta gorączka. Nie ma potrzeby wprowadzania szczepionki ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa tego leku.
6. Zapalenie opon mózgowych Podawanie szczepionki jest skuteczne przy minimalnym ryzyku.
7. Pneumokoki Szczepienie to jest wskazane tylko dla kobiet z wysokim ryzykiem zakażenia.
8. Dbs. Pomaga chronić organizm kobiety przed błonicą i tężcem i jest jedynym lekiem, który kobiety muszą szczepić w przypadku braku wcześniejszego szczepienia. Odbywa się w II trymestrze.
9. Tyfus, dżuma, cholera, zapalenie mózgu. Szczepienie tymi lekami nie jest zalecane ze względu na brak informacji o bezpieczeństwie szczepionek dla nienarodzonego dziecka.

Przyszła matka powinna zawsze myśleć przede wszystkim o zdrowiu swojego dziecka. Dlatego podejmując decyzję o szczepieniu, nie powinna polegać na plotkach i fantazjach wszechwiedzących przyjaciół, ale na zaleceniach lekarzy.

Wideo: Czy kobiety w ciąży mogą być szczepione?