Makalenin içeriği
Bactrian deve, özellikle erişimi zor yerlerde yaşayan türünün en büyük temsilcisi. Kurak ülkelerde yaşayan insanlar için, çok değerlidir, hareket halinde yaygın olarak kullanılan bir araçtır. Ayrıca et ve süt gıdalarda da kullanılmakta, yün de günlük yaşamda uygulamaktadır.
Türlerin tanımı
Doğada, iki ayrı kamburlu deve, yaşam koşullarında birbirinden farklı iki ana çeşit vardır:
- Ana. Moğolistan'da, Bactrians denir.
- Yabani. Diğer isimleri haptagai. Yok olma olasılığı nedeniyle Kırmızı Kitapta listelenen küçük sayı.
Hem vahşi hem de yerli, muazzam yapıları ile hayretler içinde. Erkekler bazen 2.7 metreye kadar yükselir, 1 tona kadar ağırlığındadır. Birkaç küçük boyutta dişi deve, ağırlığı 500 ila 800 kg arasında değişir.Bir deve kuyruğu sonunda bir püskül vardır, uzunluğu yaklaşık 0,5 metredir. İki adet deve kuşu hareketlidir, hayvanın şişmanlığına sahiptir, dayanıklıdırlar, dikey olarak dururlar ve açlık durumunda, hareket ederken sarkan, tamamen veya kısmen yanlara doğru eğilirler. Humus, hayvan için gerekli bir besin kaynağı olan yağ birikintilerini biriktirir. Vücut yağının ağırlık birikimi kapasitesi 150 kg ile sınırlıdır. Buna ek olarak, humplar giyenin aşırı ısınmasını önler ve arkasından güneşin kavurucu ışınlarının direk vuruşunu engeller. Humuslar arasındaki mesafe 40 cm'dir, aralarında binici için bir eyer bulunmasını sağlar.
İki ayaklı deve bacakları uzun, bacaklar iki parçaya bölünmüş, alt kalın bir mısır yastığı, ön ayak tırnak şeklinde, bir toynak benzer. Bacakların böyle bir yapısı, develerin yeryüzünün taşlı veya gevşek yüzeyleri üzerinde kolayca hareket etmesini sağlar. Karakteristik olarak, evsel develer, kendi vahşi meslektaşlarının tipik olmayan ön dizlerini ve göğüs bölgesini kapsayan korpus kallozum içerir.
Hayvanın boynu çok uzun kavislidir, tabandan aşağı eğilir ve sonra yükselir. Kafa, omuzları ile aynı çizgide bulunan çok büyük.Kirpikler çift, gözleri göz alıcıdır. Burun delikleri yarık biçimindedir, kulaklar çok küçüktür. Üst dudak, kaba katı yiyecekleri çiğneme işlemini kolaylaştıran bir bölmeye sahiptir.
Yün örtüsü çoğunlukla kum rengi tonlarında boyanır, bazen koyu veya kırmızımsı bir renge ulaşır. Evcilleştirilen bireyler genellikle kahverengi, ancak gri, beyaz ve siyahın bu cinsinin temsilcileri de var. En nadiren hafif develerdir.
Deve kürkünün yapısı, deve ile çevrelenmiş içi boş kıllarla temsil edilir, bu da deveyi pozitif ve negatif hava sıcaklıklarındaki değişikliklerden korur. Yünün uzunluğu 5 ile 7 cm arasında olup, humusların tepe noktalarında ve boynun alt kısmında 25 cm'ye kadar uzar, kışın ise biraz daha uzundur ve 30 cm uzunluğa ulaşabilir. Develerin kürkleri, erimeleri sırasında ilkbaharda hurdaya dökülür. Yeni bir yün tabakasının ortaya çıkmasından üç hafta önce, kel ve dağılmadan yürürler.
Bu kişilerin sesi bir eşeğe benziyor. Onların histerik ağlama, dizlerinden yükselmek veya yüklü bir durumda onlara düşmek gerektiğinde ağırlık kaldırma eşlik eder.
doğal ortam
Bactrian develer, yabani ya da yerli türlere ait olmalarına bakılmaksızın, bazen hayvan dünyasının diğer türlerinin bireyleri için dayanılmaz olan sert şartlarda hayatta kalma kabiliyetine sahiptirler. Bu, çok sıcak kuru yazlar veya çok soğuk kış dönemlerinde yaşayabilme kabiliyetleri ile doğrulanır.
Su kaynaklarının araştırılmasında, bu türün vahşi temsilcileri her gün 90 km'ye kadar uzun mesafeler kat edebilirler. Vücudu su ile yenilemek, mevcut olan nadir nehirleri ziyaret etmek, geçici olarak yağmur yağmak. Kış aylarında, nehirlerdeki sulama yeri, kar örtüsünden gerekli suyun elde edilmesiyle değiştirilir.
Özellikleri ve yaşam tarzı
Doğal koşullar altında, Haptagai bir lider tarafından yönetilen 20 kişiye kadar sürülerek tutulur, ancak nadir durumlarda da yalnız yaşayabilirler. Onlar yiyecek bulmak için sürekli olarak taşlı düzlükler üzerinde hareket ederler ve özellikle de su, şimdi nadir bulunan bir kaynaktan, sonra başka bir yerde dururlar. İki ayaklı develer gün boyunca aktif bir yaşam tarzına öncülük eder, karanlık geldiğinde, apati ve uyuşukluk hareketlerinde tezahür eder, daha sıklıkla geceleri uyurlar. Kasırga rüzgarlarıyla, uzanmayı tercih ediyorlar. Sıcaklığı transfer etmenin tasarruf yolu, rüzgara karşı yürümeleri ve böylece termoregülasyonun sağlanmasıdır. Rüzgâr ve çalılar da serinlik aramak için onlar tarafından kullanılır.
Haptagaev ve baktriyenlerin mizacı farklıdır. Evcil develer davranışlarında korkak ve sakin. Vahşi hayvanlar korkutucudur, ama aynı zamanda agresif bir şekilde bertaraf edilir. Doğasından keskin bir vizyona sahip olarak, uzaktan tehlikeyi görüyor ve ondan kaçıyorlar. Hız haptaşı 60 km'ye kadar ulaşabilir. saat başı, ve dayanıklılık, kuvvetleri tamamen bitene ve deve bitene kadar düşmeyecek kadar 2-3 gün sürecek.Haptagai, evcilleştirilmelerinden ya da kurtlardan daha az olmayan düşmanları olduklarını düşünerek evcil develerinden korkuyor.
Büyük başı ve devasa bedenleri ile, iki ayaklı develer uzak değildir, yırtıcı hayvanlar onlara saldırdığında, korunmazlar, sadece kükreme ya da tükürürler. Çoğunlukla, kargalar bile direnişe maruz kalmadan deve yaralarını toplayabilir. Deve, düşman saldırılarına karşı savunmasız.
Deve tükürdüğü tükürük, buna ek olarak, tahriş olmuş bir hayvanın mide içeriğidir.
Kış kar periyodu develere rahatsızlık verir, karda kolayca hareket edemez ve hatta kar altında yiyecek bulmak için daha fazla hareket edemezler. Atlar karla koşuşturan ve develerin kar altında yiyecekleri toparlama fırsatını veren evcil develerin yardımıyla gelir. Yabani hayvanlar da, korsanların çalıştığı yerleri bağımsız olarak aramak zorundadır.
Güç kaynakları
İki ayaklı develerin ana besleyici diyeti, hayvan dünyasının tüm üyeleri için uygun olmayan kaba, düşük besinli yiyeceklerle temsil edilir.Devler dikenli bitkiler, saz sürgünleri, kaba çimler yer. Sadece bitki besinleri değil, fauna temsilcilerinin kemik ve derileri de yemeklerine uygundur. Ayrıca uzun bir süre aç bırakabilirler, besin alımının kısıtlanması sağlığını olumsuz etkilemez. Ancak aşırı yeme bir hayvanın şişmanlığına yol açar ve böylece iç organlarının işini bozar. Genel olarak, develer yiyeceklerde ayrım yapmaz, kuru ot, çeşitli tahıllar ve kurutulmuş ekmek yerler.
İçme suyu, tuz dahil olmak üzere, bu türün temsilcileri 100 litreye kadar büyük miktarlarda kullanılabilir. uzun süreli su yokluğunda bir anda. Ortalama olarak, bir nehre yakın olmak, üç gün içinde susuzluklarını gidermek için yaklaşırlar. Sağlığa zarar vermeden, 2-3 hafta süren ve susuzluğunu çimlerle su eksikliğini ortadan kaldırabilir.
Üreme, yaşam beklentisi
Yetişkin develer 3-4 yaşına ulaşır. Bu çağda çoğalabilirler. Bu tür hayvanların çiftleşme mevsimi sonbaharda geliyor. Bu zaman diliminde, erkekler çok saldırgandırlar, bu da onların kükrükleri, dudaktaki köpüğün serbest bırakılması, diğerlerine sürekli atma ve fırlatma ile ifade edilir.Erkekler rakipleriyle savaşırlar, ısırırlar ve ayaklarıyla vururlar, düşmanın ölümcül ucuna darbeler vurmaya devam ederler. Çiftleşme sezonunda evcil agresif develer onlara bağlı paçavralarla etiketlenir ve diğer bireylerden ayrı tutulmaya çalışılır. Vahşi erkekler daha cesur olurlar ve evcilleştirilmiş kadınları kendileri peşinden sürükleyebilirler ve erkekleri rakip bir kavgada yok edebilirler.
Hamilelik 13 ay sürer, bebek ilkbaharda görülür, ağırlığı 45 kg'dır. Bir kadında birden fazla bebek çok nadir olarak doğar, ikiden fazla değildir. Doğumdan itibaren 2 saat sonra bebek ustaları yürümek için yeteneği. Annenin sütü bir buçuk sene kadar besler. Ebeveynler, ergenliğe ulaşana kadar bebeği önemser. Daha sonra bağımsız hale gelir, yeni yapılan erkek ailesi, sürüyü yaratmak için aileden ayrılır, kadın annesiyle birlikte kalır.
Hayvanların sırtının tüm uzunluğu boyunca uzayan, tek bir kambur ile ortaya çıktığı, tek-kambur ve iki-kamburlu deve geçişi vakaları vardır. Bayan ismini aldı - Mayıs ve erkek - birtugan.
Vahşi iki-kamburlu deve yaşam beklentisi yaklaşık 40 yıldır, evcil hayvanlar, yabani hayvanların başına gelen tüm davalar tarafından tüketilen değil, kabilelerinden 5-7 yıl daha uzun yaşamaktadır.
Video: Bactrian Camel (Camelus bactrianus)
Göndermek için