Meadow Raincoat - opis tego, gdzie rośnie toksyczność grzyba

Treść artykułu

1 Jak to wygląda?
2 Gdzie rośnie
3 Czy można jeść?
4 Co jest przydatne?
5 Jak się przygotować?
6 Niejadalne gatunki
7 Wideo: płaszcze przeciwdeszczowe - pyszne grzyby

Płaszcz przeciwdeszczowy (nazwa łacińska Lycoperdonpratense).

Jednym z najczęstszych przedstawicieli rodziny pieczarek jest grzyb łąkowy. Znany jest jej słynny smak, którego nie można powiedzieć o miejscach wzrostu. Zanim jednak dotkniemy tej sekcji tematycznej, scharakteryzujmy zewnętrzne cechy grzyba.

Jak to wygląda?

Charakterystyczną cechą tego przedstawiciela królestwa grzybów jest podobieństwo do kuli, która wynika z kulistego lub gruszkowatego kształtu owocowego ciała. Jego górna część ma spłaszczenie, na którym umieszczony jest otwór przypominający szczelinę dla szarozielonych zarodników. Grzyby są małe (promień czapki wynosi od 1 do 2,5 cm, wysokość 3,5 cm) i są jasne. Pod ciałem owocu znajduje się dobrze pomarszczona noga. Krój grzyba pozwala ocenić wystarczającą gęstość miazgi, miękkość jej konsystencji i soczystość. Upływ czasu wpływa na stopień miękkości grzyba (im młodszy, tym bardziej stały).

Teksturę powierzchni grzyba osiągają małe i miękkie przyrosty - kolce. Mycie czapek deszczami usuwa te formacje, wygładza skórę grzyba. W procesie dojrzewania zabarwienie grzyba staje się żółtawe i brązowe. Noga i spód czapki są oddzielone przegrodą, zwaną przeponą. Malowany na biało, ma delikatne pogrubienie i przyjemny zapach.

osłona przeciwdeszczowa - opis, rodzaje, toksyczność grzyba

Gdzie rośnie

Żyzna kraina parków i ogrodów staje się „siedliskiem” płaszczy przeciwdeszczowych. Grzyby są rozdzielane w grupach na warunki, w których są w stanie rosnąć, nie narzucają nadmiernych wymagań. Suche i wzbogacone ekologicznie terytorium będzie najbardziej korzystne dla wyglądu tego rodzaju grzybów. Możesz je odebrać w okresie letnio-jesiennym, zwykle zaczynając od czerwca i kończąc w październiku.

Czy można jeść?

Płaszcz przeciwdeszczowy jest grzybem jadalnym. Ze smaku utożsamiają go z wieloma ulubionymi ptakami osikowymi, co tłumaczy rzadkość zbierania i spożywania tego gatunku.

Środkiem zapobiegawczym, który należy zrobić przed gotowaniem grzybów, jest wyjaśnienie miejsca, w którym rosły. Mimo że sam płaszcz nie należy do trujących przedstawicieli królestwa grzybów, ma nadmierną podatność na substancje toksyczne. Zatem spożywanie grzybów, uprawianych w miejscach o zanieczyszczonej atmosferze, może spowodować zatrucie.

Jedynie młode białe płaszcze przeciwdeszczowe chodzą po jedzenie, ponieważ stare nie mają dobrych walorów smakowych - pociemniałe mięso staje się niejadalne waty.

Zwykle grzyby są uwalniane ze skóry, dając nadmierną sztywność, a następnie poddawane obróbce cieplnej. Do tej operacji zaleca się użycie suchego noża, ponieważ pochłaniając wilgoć grzyby tracą swój smak. Podczas przygotowywania płaszczy łąkowych pojawia się zapach drzewny, który zawsze znika pod koniec gotowania.

Co jest przydatne?

Zaletą tego grzyba są nie tylko wysokie walory smakowe. Uważa się również, że ma właściwości lecznicze, co sprawia, że płaszcz przeciwdeszczowy jest ważnym składnikiem różnych nalewek przygotowywanych przez wyznawców tradycyjnej medycyny. Na przykład jest w stanie szybko zatrzymać krew drobnych skaleczeń, a także uleczyć miejsca oparzeń, zgnilizny, wysypki. Dojrzałe płaszcze przeciwdeszczowe często nie nadają się do jedzenia, aby pomóc w pozbyciu się mszyc. Otaczanie dymu z dotkniętych drzew i krzewów wynikających ze spalania zarodników ratuje chore rośliny.

Jak się przygotować?

Zauważ, że grzyby, które tracą biel, stają się niejadalne. Często proces dojrzewania tego gatunku nie kończy się po zebraniu, więc nie jest przeznaczony do długotrwałego przechowywania. Cienkie rozdrabnianie grzybów i późniejsze suszenie pozwalają wydłużyć zużycie zebranych płaszczy przeciwdeszczowych. Również gotowanie oszczędza grzyby przed zepsuciem, co pozwala zatrzymać dojrzewanie.

Niejadalne gatunki

Istnieją niejadalne płaszcze przeciwdeszczowe, w tym brązowy lub czarny płaszcz przeciwdeszczowy. Na szczęście można je spotkać rzadziej niż płaszcze przeciwdeszczowe. Ciemne kolce lub łuski, a także żółty kolor mięsa, pomogą ci odróżnić grzyby używane w żywności od tego, co doprowadzi do zatrucia.

Na szczególną uwagę zasługuje ogromny płaszcz przeciwdeszczowy. Często jest uważany za mutanta, dlatego omija go. Zewnętrznie przypomina zwykły deszcz grzybowy, tylko wielokrotnie zwiększany rozmiar. Jego waga może osiągnąć 10 kilogramów. Miąższ olbrzyma przypomina konsystencję marshmallows. Bądź ostrożny! Nie stawaj na olbrzymią osłonę przeciwdeszczową, ponieważ spowoduje to uwolnienie dojrzałych zarodników, których penetracja do płuc może zatrzymać oddychanie.

krety - opis, gdzie toksyczność grzyba