Bir çocuğu cezalandırmak için: ebeveynlere not

Çocuğun iyi davranışları teşvik edilmeli ve kötülük cezalandırılmalıdır. Ebeveynler bu şekilde genç insanı iyilik ile kötüyü birbirinden ayırmaya, değer sistemini oluşturmaya öğretir. Ancak her eğitim aracı akıllıca seçilmelidir. Bazıları, çocuğun ruhunu sakat bıraktığında ve çocuğu düşük benlik saygısı olan kapalı, korkulu bir insana çevirdiğinde, bazı ceza biçimleri iyi sonuç verir.

1. Adım: Doğrula ve açıkla

Bir çocuğu köşeye öyle bir şekilde koyamazsın. Kızgınlaştıysa ve plakasını kırdıysa, yulaf lapasını yeni bir kazak üzerine çevirdiyse ya da pantolonunu yamalar haline getirdiyse, yetişkinler suçluyu cezalandırabilir ve cezalandırmalıdır, ancak bundan önce neden çizgi film ya da bilgisayar yapmasının yasak olduğunu açıklamalıdır.

Psikologlar öfkeyi yatıştırmak için ilk nefes almayı, ona kadar saymayı ve yirmi daha iyi olmayı önermektedir. Küçük çocuklar "tükürükten" hiçbir şey yapmazlar. Herhangi bir suiistimal, izin verilen amaçların sınırlarını ve yasak toprakların nerede başladığını anlamaya yönelik bir girişimdir. Ebeveynleri cezalandırırken çocuğa bu çizgiyi gösterdiğinde, bilgiyi özümser ve artık bunu yapmamaya çalışır, ancak eğer yeterince ağır argümanlar aldıysa.

Suçlu bir çocukla konuşmak kesinlikle olmalı ama çığlık atmamalı. Kendini hissettiği duygular için değil, sadece kötü işler için. Örneğin, bir çocuk kızdı ve yere bir bardak su attı. Kırdı ve yere çok büyük bir su birikintisi bıraktı. Annem hakaret ve sinir bozucu, ben bir kursu öğretmek veya negatif atmak için bağırmak için eşek çocuk vurmak istiyorum. Bunun yerine, birkaç derin nefes almanız, çocuğa bakmanız ve şunları söyleyiniz: “Rahatsız etme hakkınız var (öfkeli), ama evimizde yemeklerimizi yenmek (oyuncak atmak) alışılmış değil. Senin hislerin için değil, kötü bir şey için seni cezalandırıyorum. ”

Adım 2: Etkili Yollar

Tabii ki, böyle bir yöntem klasik anlamda cezaya benzememektedir, ancak tokat ve çığlıklardan çok daha etkili bir şekilde çalışır. Çocuk eylemlerinden sorumlu olmayı öğrenecek ve bir dahaki sefere olası sonuçları düşünecektir.

Adım 3: zamanında ceza

Ebeveynler birkaç gün sonra hemen cevap vermelidir. Çocuk Salı günü suçluysa, Pazar günü onu cezalandırmak ve pikniğe götürmemek hiçbir anlam ifade etmez. Ebeveynler sıkı bir şema izlemelidir:

• Çocuğun ruh halinde olduğunu öğrendik;
• suç ile ilgili olarak azarlanmış ve cezalandırılmıştır;
• affedildi ve unutuldu.

Komşu çocuğuyla kavga ettiği kızı ya da oğlu her gün hatırlamak imkansızdır.Genellikle, çocuklar bu kuralları çok çabuk öğrenir ve eğer ikinci bir kez olursa, suçlu bunun için iyi bir nedene sahiptir. Bu gibi durumlarda cezalandırmamaya gerek yok, ama nedenini bulmak ve sorunu çözmek için gizli sohbetler yardımı ile.

Adım 4: Düşünme zamanı

Köşede duran bir çocuk sadece yorulur, ancak sonuç çıkarması olası değildir. Psikologlar, Zaman Aşımı yöntemini kullanmanızı önerir. Çocuklar bir sandalyeye ya da kanepeye oturtulmalı, tatlılar, oyuncaklar, telefon ve diğer eğlenceler uzak tutulmalıdır. Suçlu çocuk düşünceleriyle yalnız bırakılmalıdır. Anne çocuğun cezalandırılmasının nedenini ve özür dilediği sözleri veya eylemleri söylemelidir.

Çoğunlukla çocuklar oldukça hareketlidir, bu yüzden tek bir yerde oturmaktan sıkılırlar. Suçluyu gerçekten kötü bir şey yaptığını anlaması için 3 dakika yeterli. Bazı anneler açıklık için çocuğun önüne yerleştirilen bir kum saati kullanırlar. Bütün bir sonsuzluğun geçtiği çocuklara benziyor, bu yüzden artık sandalyeye düşmemek için iyi davranmaya çalışıyorlar.

Resepsiyon 2 ila 5-6 yaş arası çocuklar ile çalışır.“Time-Out” tekniğine yeni başlamış olan annenin ana görevi çocuğun yerinde kalmasını sağlamaktır. Kaprisli ve aşırı aktif çocuklar, bir oyuncak ya da telefon almaya çalışırlar, ancak ebeveynler sıkı ve ısrarlı olmalıdır. Çocuk ayağa kalkarsa, tekrar sandalyeye geri döner ve “sayaç” sıfırlanır. Bir dakikası kaldı mı? Şimdi çocuğa direnmeyi bırakana kadar üç tane daha oturmalısın.

İpucu: Suçlu bir sandalyeye ya da sandalyeye oturabilir ve saklayamaz. El çektirmek veya elden bırakmak tavsiye edilmez, bu tür yöntemler sadece çocuğu korkutur. Ebeveynler ısrarlı ve uzlaşmaz olmalı, böylece çocuk onunla oynamadıklarını anlayacaktır, ama kötü işler için onu cezalandırmalıdır.

5. Adım: Sessizlik

Küçük çocuklar anne ve babaya çok bağlılar, sürekli dikkat ve iletişim için istekli. Psikologlar, fiziksel ceza yerine göz ardı etme yöntemini kullanmanızı önerir. İki yaşındaki bir bebeğin, karşılıksız bir tantrum veya antiğin ardından ebeveynleri onunla oynamayı reddetmeli ve işlerine gitmeyi reddetmelidir.Bir çocuk her geldiğinde, annenin veya babasının neden okumak istemediğini veya bir karikatür açmasını açıklamak gerekir.

3-4 yaş arası çocukların sadece nedenleri değil, aynı zamanda değişiklik yapma yollarını da açıklamaları tavsiye edilir. Başka bir teknik beş yaşındakiler ve okul çocukları ile çalışır. Ebeveynler sadece bir kez onun suçu ve ne için özür dilemeliyim derler. Sonra sessizler ve görmezden geliyorlar. Çocuğunuzla, af dilediğinde konuşabilir ve tekrar yapmama sözünü verirsiniz.

İpucu: Bebeğin tepkisini dikkatle izlemeli ve çocuğun ruhunun çok hassas olduğunu unutmayınız. Çocuk gerçekten utanırsa, yeterince cezalandırılır. Görmezden gelmek bir günden fazla sürmemelidir. Çok günlü bir boykot sebebi olarak eğitim yöntemini çeviremezsiniz.

6. Adım: Ayrıcalıklar ve Komik Cezalar

Modern çocukların cep telefonlarına, bilgisayarlarına, tabletlerine ve pratik olarak katılmadıkları diğer şeylere de sahip. Çocuk suçlu mu? Annemin yasağını özel olarak ihlal etti mi? Üç gün boyunca çizgi film yok. Brokoli kek yerine akşam yemeği için. İki sabit olduğunda İnternet görünecektir.

Ebeveynler, cezanın ne zaman biteceğini kesin bir şekilde söylemeli ve sözlerini tutmalıdır. Psikologlar yasağı haftalarca veya aylarca uzatmamalarını tavsiye ediyor. Bir çocukta, bir tabletin yokluğu sadece ilk 2-4 gün boyunca kötü bir davranışla ilişkilidir. Sonra, ebeveynlerinin onu sevmediğini düşünmeye başlar, bu yüzden atlarlar.

Küpleri saçan ve temizlemek istemeyen, arabaları kırmak ya da gözyaşı dökmek isteyen çocuklar için oyuncak almanız gerekir. Üst rafları koymak, böylece çocuğun tavşan ve bebek görebildiği, ancak ulaşamadığı için tavsiye edilir. Gözyaşları ve çığlıkları görmezden gelmek için annenin sinir krizi geçirmemesi tavsiye edilir. Sakin ve sıkı bir sesle, çocuğa onları kaldırmayı vaat ettiğinde oyuncak alacağını tekrarlayın. Onları tekrar saçar ve bırakırsa, o zaman annem onları alır.

Bazı küçük hatalar için, komik biçimde cezalandırılması tavsiye edilir. Çocuk yıkanmış yerde kirli ayakkabılarla mı koştu? Eşiğe geri dönmesine izin verin, on kez çömelin ve tekrarlayın: "Daha fazla çöp dökmeyeceğim." Ve sonra annem ona bir bez koymalı ve kendini temizlemeli.

Ellerini yıkamak istemeyen veya kirli bulaşıkları lavaboya taşımak istemeyen çocuklar uygun posterler hazırlayabilirler. Resimler önemli yerlere asıldıktan sonra bir hatırlatma görevi görecekler.

Yasaklanmış hileler

Çocukları kötü polisler, hemşireler veya yatılı okullarla korkutmayın. Bir anne bir söz vermediğinde, çocuk ona inanmayı bırakır. Artık çocuk için otorite değildir, bu yüzden ona itaat etmek gerekli değildir.

Çocukları yiyecek, şantaj veya sindirme gibi şeylerden mahrum etmeyin. Ceza, iyi işler için övgü ile değiştirilmelidir, böylece çocuk farkı görebilir ve kendi sonuçlarını çıkarabilir.

Tam teşekküllü ve bağımsız bir kişiyi teşvik etmek zahmetli ve zahmetli bir iştir. Ebeveynler cezalandırmadan yapamazlar, ancak daha az olmak için sadece çocuğu değil, aynı zamanda kendileri de kontrol etmek gerekir.

Video: Yaramaz bir çocukla nasıl davranılacağı