Treść artykułu
Champignon jest dobrze znany wielu smakoszy. Grzyb jest bardzo popularny i szeroko stosowany w kuchni. Słowo „pieczarka” ma francuskie korzenie i dosłownie tłumaczy się jako grzyb. I pomimo tego, że z tej nazwy emanuje pewien francuski urok i wyrafinowanie, pieczarki nie są rzadkością na naszym stole. Bardzo często grzyb ten można znaleźć na półkach sklepowych w świeżej i mrożonej formie. Jadalne pieczarki są bardzo popularne w naszym kraju, są sztucznie uprawiane w specjalnych szklarniach. Co więcej, niewiele osób wie, że w przyrodzie istnieje ogromna różnorodność pieczarek, które rosną w ich naturalnym środowisku. Ten rodzaj grzyba obejmuje również pieczarki polowe, o których można dowiedzieć się więcej z tego artykułu.
Charakterystyka pieczarki polowej
Jest przedstawicielem jednej z 200 odmian pieczarek z rodziny Agaric. Jest uważany za jeden z największych grzybów tego rodzaju. Grzyb odnosi się do grzybów jadalnych, dlatego eksperci zaliczają go do trzeciej kategorii według klasyfikacji.
W Rosji ten grzyb jest znany pod wieloma nazwami. Miejscowi grzybiarze często nazywają to szampanem lub owcą. Daleko poza Rosją ten grzyb ma inną niezwykłą nazwę. Anglicy często nazywają grzyba polnego „grzybkiem końskim”. Faktem jest, że często można go znaleźć w glebie nawożonej obornikiem końskim wśród stajni lub pastwisk koni.
U młodych zwierząt wnętrze grzybów ma bardziej gęsty biały odcień. Jednak im starszy grzyb, tym ciało staje się bardziej miękkie w dotyku, z czasem jego kolor staje się żółtawy. Jeśli uszkodzisz korek grzyba, po chwili jego powierzchnia zmieni kolor na żółty. Ciało ma specyficzny smak, daje trochę anyżu lub migdałów, smak jest słodki.
Łodyga grzyba polnego ma dość gładką teksturę. Im starszy staje się grzyb, tym bardziej zmienia się jego noga. Dojrzała ma kształt cylindryczny, czasem rozszerza się u podstawy. Nogi szampana mogą tworzyć do 10 cm wysokości i do 1,5 cm szerokości. W dojrzałym grzybie jego wnętrze staje się puste. Noga grzyba ma ten sam kolor co czapka. Na górze tworzy się dwuwarstwowy pierścień o łuskowatej teksturze na dole powierzchni. Noga jest łatwo oddzielona od czapki grzybowej.
Pole pieczarki polowej
Ta odmiana pieczarek należy do organizmów saprotroficznych, dlatego rośnie zwykle na glebie próchnicznej uzupełnionej materią organiczną. Pieczarki polowe zazwyczaj lubią rosnąć na trawiastych obszarach, gdzie nie ma sąsiadów - drzew. Z tego i poszedł donośny pseudonim - grzybek polny. Przecież najbardziej ulubionym miejscem pieczarek jest skraj lasu bez drzew, polan, terenów parkowych, poboczy wzdłuż skraju leśnej drogi, pastwisk. Fani grzybów mogą znaleźć te grzyby nie tylko na płaskich powierzchniach lądowych, ale często na wzgórzach, gdzie płonąca roślina rośnie dziko - pokrzywa. Prawie niemożliwe jest znalezienie pieczarki pod drzewem, czasem jej siedliskiem może być gleba pod jodłami. Zazwyczaj grzyby te gromadzą się w grupie: rosną obok siebie, tworząc półkole. Ale czasami można je znaleźć same.
Ta odmiana grzybów rozprzestrzeniła się w całej Rosji, a nawet na Kaukazie. Bardzo często można je znaleźć na kontynencie europejskim. Grzyby te rosną w klimacie umiarkowanym północnym. Doświadczeni grzybiarze wiedzą, że można znaleźć pieczarki polowe wraz z nadejściem wiosny. Grzyby zaczynają wyłaniać się z gleby na początku maja i do końca listopada. Oczywiście wszystko zależy od warunków klimatycznych ich wzrostu.
Champignon to prawdziwa ozdoba każdego świątecznego stołu. Można go nazwać przysmakiem tego rodzaju, ponieważ pasuje do różnych rodzajów potraw. Ważne jest jednak, aby niedoświadczeni grzybiarze pamiętali, że pieczarki można łatwo pomylić z niektórymi trującymi krewnymi.
Jadalne i trujące grzyby bliźniacze
Jednocześnie niedoświadczeni grzybiarze mogą łatwo spotkać w lesie jadowitych przedstawicieli tej grzybowej rodziny, która podobnie jak dwie krople wody może przypominać szampana polnego. Jadalne gatunki mają pewne identyczne cechy z bladym muchomorem, który zbieracze grzybów często nazywają muchomorami białymi. Blady perkoz jest bardzo trujący, dlatego trzeba zbierać grzyby w lesie z wielką starannością. Ważne jest, aby pamiętać, że jadalny wygląd ma różowy kolor płytek, podczas gdy blady muchomor ma biały kolor. Istnieją również dwa brązowe, gładkie pierścienie na nodze muchomora w stanie dojrzałym.
Wideo: jak odróżnić grzyb grzybowy od bladego muchomora
Aby wysłać