Taştan kayısı ağacı nasıl yetiştirilir

Sert iklim bölgelerinin sakinlerinin çekirdekli kayısıların yetiştirilmesi tavsiye edilir. Donmaya dayanıklı Uzak Doğu veya Sibirya çeşitlerini seçin. Uzak Doğu ve Asya çeşitleri, sıfırın altındaki sıcaklıklara zayıf adapte edilmiştir. Bu yöntem, sadece en güçlü ve sağlıklı fidelerin kalmasını sağlar, 3-4 yıl içerisinde genç ağaçlar olacak, ilk çiçekleri atacak ve lezzetli kayısılarla sizi memnun edeceksiniz.

Kemik hazırlığı

Dikim materyalleri büyük olgun meyvelerden solucan delikleri ve zarar görmeden çıkarılır:

1. Piyasada 0,5–1 kg parlak sarı veya turuncu meyvelerden alın, en yumuşak ve en sulu görünümü seçin, ayrı bir tabağa koyun.
2. Kapları kayısı veya masaya 2-3 gün boyunca kayısı ile koyun.
3. Tatlı dilimlerden ayrılmış kemikler. Pulp yemek ya da reçel yapmak.

Kayısı kütüğü hemen yere ekildi veya kurutuldu ve sonbahar veya ilkbahara kadar bırakıldı. Birinci düzenlemede, hamur ve meyve suyunun kalıntılarını dikim malzemesinden yıkamak gerekli değildir. İkincisi, taşlar musluk altında durulanır, kağıt peçete üzerine yayılır ve tüm sıvı boşalana kadar beklenir. Boşluk, aydınlatılmış bir pencere pervazında veya bir fırında minimum sıcaklıkta kurutulur, bir kâğıttan torba veya kâğıt torbasında paketlenir ve bir çekmecede temizlenir.

Doğal tabakalaşma

Ekim ya da kasım ortalarında, ancak ilk donun başlangıcından önce, kemikler ekstrakte edilir ve uygunluk açısından kontrol edilir. Bir kâse suya atılır: ekim malzemesi, altına, uygun. Yüzeye çıkan kalıntılar atılır.

Kayısı boşlukları hiçbir şey işlemez. Yoğun kabuk, tohumu hastalıklardan korur ve hiçbir kimyasal, çekirdeği yemeyi isteyen kemirgenleri ve diğer zararlıları korkutmaz. Kemikler önceden hazırlanmış yataklara gömülür, sulanamaz, kalın bir toprak tabakası serpilir ve bırakılır.

Kayısı için açmanın derinliği ne olmalı? Bir spade süngü, en az 5–6 cm. Gübreler çukurun dibine dökülür:

• kalsine kaba kum;
• bir chernozem veya çim toprağı tabakası;
• çürük otu;
• humus.

Toprağı dezenfekte eden, böcekleri ve hastalıkları yok eden ve kayısı taşı besleyen odun külü de eklenir. Dikim materyali belli bir mesafeye yerleştirilir. İlk olarak, şiddetli donlardan korunmak için humus ile çim veya saman serpilir. Ve sonra gevşek toprak ekleyin. Toprak sıkıştırılmamış, gelecekteki kayısı kuru dalları ile alanı kapsayabilir.

Fideler ile arsa sonbaharda bile korumak veya bitkilerin görünmesi gereken toprak parçasını işaretlemek için tavsiye edilir. Filizlenmiş sürgünleri bulmak ve onları yabani otlardan ve diğer ağaçlardan ayırmak daha kolay olacaktır.

Dikim malzemesinin bir kısmı haşereler tarafından yenilecek, ikincisi soğuktan ölecek ve düşük sıcaklıklar ile sertleştirilen kalan boşluklar, ilkbaharda, Mayıs ayının başına veya sonuna doğru çimlenecektir.

Genç kayısıların yer aldığı arsa düzenli olarak toplanır ve zemin çok kuru ise periyodik olarak sulanır. Hastalıkların ve mantarın çoğaldığı fidelerin etrafında bir bataklık yaratmak gerekli değildir.

İlk yıl ağaçlar tohumların filizlendiği siperde geçirecekler. Olgunlaşmamış fidanları yeni bir yere transfer etmek imkansızdır.

Genç kayısıların kıştan önce kuvvetli büyümesi ve düşük sıcaklıklara başarılı bir şekilde dayanması için yaz aylarında taçlarını kıstırmanız tavsiye edilir. Birincisi, tepesi 20-25 cm yüksekliğe ulaştığında, ve sonra yan vuruyor. Sonbaharda, çok kalın ağaçlar ince ve deforme olmuş dalları çıkarır. Bölümler bahçe zemini ile sürülmelidir, böylece daha hızlı iyileşirler.

Kışı geçiren ağaçlar ilkbaharda ekilir. Kayısıların daha fazla taşınması tavsiye edilmez. İyi aydınlatılmış bir alan seçmek önemlidir, çünkü bitki güneşte daha iyi gelişir.

Parça sertleştirme

Sonbaharda kemik dikmeyi başaramadın mı? Daha sonra, Ocak veya Şubat aylarında yapay olarak katmanlaşacaklar ve ilkbaharda onlar toprak kaplara konacak ve kayısı filizleri ortaya çıkana kadar bekleyecekler.

Alacak:

• su;
• peroksit;
• yoğurt kavanozları veya plastik bardaklar;
• kum veya herhangi bir arazi.

Dezenfekte etmek için fırındaki son bileşenin buharlanması veya ısıtılması tavsiye edilir.

Su kabuğunu kullanarak boş kabuklardan iyi kemikler ayırın. Bir test kontrolü yapabilir, birkaç boşluk yapabilirsin. Kayısı çekirdeği deneyin: eğer tatlıysa, güçlü ve sağlıklı bir filiz yapacaktır. Bitters atmak için tavsiye edilir. Yeterince olgun değiller, bu nedenle bu tür dikim malzemelerinden ağaç ağrılı ve meyvelerin kendileri küçük ve ekşi.

Kurutulmuş taşlar, su ve peroksit çözeltisi ile 1-2 saat dökülür. Katkı, ekim malzemesini dezenfekte edecek ve mantarın görünümünü önleyecektir. Çözeltiyi, oda sıcaklığında filtrelenmiş su ile değiştirin. 2 gün boyunca dikim malzemesini ıslatın, daha sonra ıslak kum veya toprakla dolu drenaj delikleri olan bir kaba alın ve koyun. Plastik kaplar, birkaç küçük deliğin delineceği uca gelecek ve altta küçük bir kırmataş tabakası döşenecektir.

Kayısı taşı olan kavanozlar paketi ve buzdolabını veya dondurucuyu kaplar. İş parçasını periyodik olarak kontrol edin ve kemiklerin üzerinde bir kalıp varsa, bunlar bir peroksit çözeltisiyle yıkanmalıdır.

Ekim malzemesinin tabakalaşması Ocak ayında başlar ve Mart sonuna doğru - Nisan ortası, sert kabuk ikiye bölünecek ve ince kökler ortaya çıkacaktır.Bütün hasadı çimlendirmez, sadece küçük bir kısmı.

Çekirdeği kabuklu yoğurt veya ryazhenka kapları ile birlikte besleyici karışımla doldurun. Çim arazisi, odun külü ve humustan yapılır. Turba koyabilirsiniz, çünkü kayısılar asitlendirilmiş toprağı severler.

Folyo veya plastik kapak ile kaplı fideler ile doğaçlama tencere, ısı koyun. Toprağı periyodik olarak bir sprey tabancasıyla nemlendirin, ancak tesis için çok fazla suya gerek yoktur.

Mayıs ayında, son buzlanmalar meydana geldiğinde ve arazi yeterince sıcak olduğunda, kayısı bahçeye çıkarılır. Besinlerin önceden eklendiği ayrı çukurlara veya bir çukura nakledilir. Zayıf filizler rüzgardan beş litrelik bir şişeden silindirlerle kaplanır. Altını kestiler, üst kısmı solabilir, iyi havalandırma için çok büyük delikler açabilirler.

Genç kayısılar için bakım yapılmaktadır:

• dışarı çimdik;
• böceklere karşı koruyun;
• tacı oluşturmak;
• soğuk su dökün.

Sonbahar kök sistemi ve gövdenin kendisini kaplar, böylece ağaç kışın donmaz. Yay kalıcı evine dönüşecek olan başka bir deliğe aktarıldı.

Genç ağaçlar nakli

Yaklaşık 2 yaşındaki kayısılar yeni bir yere nakledilir. Rüzgardan korunmuş, sıcak ve iyi aydınlatılmış bir alan yapacak. Zeminde 60-70 cm derinliğinde çukurlar kazıyorlar, aralarında 4-5 m mesafe bırakıyorlar.Eğer ağaçları daha yakına bırakırsanız, kök sistemi birkaç yıl sonra iç içe geçecek ve komşu bitkiler birbirine yapışacaktır.

Çukurun tabanı, üzerine bir gübre karışımı yerleştirilen ince bir ezilmiş taş tabakasıyla kaplıdır:

• nitrat;
• kompost;
• odun külü;
• mineral takviyeleri.

Komponentler çukurdan toprağa bağlanır, iyice karıştırılır ve geri doldurulur. Kıştan sonra, hazırlanmış toprakta, yaklaşık 65-70 cm'lik bir çukur yapılır.Yakmadan 2 gün önce, ağaç çubuklarını daha hızlı hale getirmek için toprağı kireçle serpin.

Genç bitkilerle dolu bir siper, bolca suyla dökülür, dikkatli bir şekilde kazılır, kök sistemine bir kürekle dokunmamaya çalışılır ve çıkarılır. Ağaç hazırlanmış deliğe aktarılır, toprağa serpilir ve iki kova su ile dökülür. Kök boynu yerden kaldı. Eh, kayısı küçük bir tepede büyüyecek. Her ağacın etrafında zeminin kenarları oluşur. Sulamadan sonra toprak biraz tahliye olur, biraz siyah bir toprak eklemeniz gerekir, böylece kök sistemi yüzeye çıkmaz. Zemin sıkıştırılıncaya kadar prosedürü birkaç kez tekrarlayın.

Her sulamadan sonra ağaç etrafındaki toprak, talaş veya kuru saman ile karıştırılır. Sonbaharda, yoğun bir taç oluşturan ekstra dalları kesti. Kayısının yüksekliğinin 4-5 m arasında olması arzu edilir, Düşük bitkiler dona karşı daha dayanıklıdır.

Temmuz ayı ortasında en iyi giyinme ve sulama durur, böylece ağacın kış için olgunlaşma zamanı vardır. Kayısı ekimden sonra 3-5 yıl içinde çiçek açar. Meyveler genç bir bitkiyi tüketebilir, bu yüzden her dalda 20'den fazla tomurcuk veya yeşil meyve kalmaz.

Bakım talimatları

Kayısılar iddiasız, ama dondan korkuyorlar. Ağaçlar kış için dikkatli bir şekilde hazırlanır: Gövde yoğun bir çuval bezi ile sarılır ve sistemin kökleri etrafındaki toprak talaş, saman ve düşen yapraklar ile doldurulur. Malç tabakası ne kadar kalın olursa, bitkinin kaybolacağı olasılığı o kadar yüksektir.

İlk 3-4 yılda kayısı gübrelenir. Yemler ilkbaharda çiçeklenmeden önce ve yaz aylarında yumurtalık oluşturulduğunda katkıda bulunur.

Genç bir ağacın dikenleri varsa, onu kazarlar ve fırlatırlar. Bu tür örneklerin meyveleri küçük ve ekşidir. İyi kayısılar düzgün bir sap ve dallara sahiptir.

Bir kerede birkaç tane ağaç dikmesi tavsiye edilir, böylece birbirlerini tozlandırırlar.Düşen meyvelerden çıkan yabani fideler dışarı çekilir. Onlardan iyi ağaçlar işe yaramayacak.

Olgunlaşma döneminde, dallar, mahsulün ağırlığı altında kırılmayacak şekilde bağlanır. Ağacın etrafında nasturtium çalıları yetiştirmek tavsiye edilir. Çiçek zararlıları ve böcekleri savurur.

Kemik yetiştirilen kayısılar daha az tuhaf ve dona karşı daha dayanıklıdır. Zengin bir hasat verirler ve bazıları “anne” lerini meyvelerin miktarı ve kalitesinde aşarlar. Bitki ayrıca deneysel bahçıvanlar tarafından da sevilir, çünkü çeşitli çeşitlerin tohumlarından yeni bir çeşit kayısı elde edilebilir. Ve nasıl elde edilir, sadece denemiş olanlar bunu tanıyacaktır.

Video: kayısı taşı yeni bir ağaç nasıl yetiştirilir