Savaştan korkmayı nasıl durduracağım: psikologların tavsiyesi

Savaştan korkmak normaldir. Kişinin, insanı ve kadını tehlikeli durumlardan kaçınmaya zorlayan, kendini koruma içgüdüleri vardır. Makul ve eğitimli toplum üyeleri sorunları barışçıl yollarla çözmeye çalışırlar. Ancak bazı kişiler yumrukları tercih ediyor. Ve sonra bir kişi saldırganlığa karşı saldırganlıkla karşılık vermeli ve onun korkusuyla savaşmalı ve böylece kazanmasını engellemez.

Suistimal için ceza

Anaokulunda ve okulda çocuklar düzenli olarak oyuncaklara, şekerlemelere, sınıf arkadaşlarıyla olan sorunlara ve diğer karıncalara karşı savaşırlar. Fiziksel güç kullanmaktan korkmazlar. Suistimal için sürekli cezalandırılan bir çocukta korku oluşur. Bilinçaltında mantıksal bir zincir oluşur: Birisine vurun - bir kemer alın ya da akşam yemeğinden çıkın.
Yetişkinlikte ceza korkusu devam ediyor.Bir erkek ya da kadın dövüş ya da kaçma seçeneği ile karşı karşıya kaldığında, 99 vakada ikinci seçeneği tercih eder. Sonuçta, kötü davranış için cezalandırılabilir.

Bilinçaltı ile savaşmak zordur, çünkü çocuklukta ortaya konan kompleksler sadece yıllar içinde yoğunlaşır. Psikologlara, bir yetişkinin istediğini yapabildiğinin farkına varması tavsiye edilir. Ve hiç kimse onun seçimini eleştirme hakkına sahip değil. Ağ geçidindeki ya da eşiğin üzerindeki bardaki savaştan sonra, bir deri kemer ya da kötü bir anne ile katı bir baba görünmeyecek, kulaklarını koparmayı umut ediyor.

Elbette, dövüş için cezai bir ceza vardır. Cezaevinde ceza, şartlı veya gerçek dönem. Ancak hasar ve yaralanma sorumlu başlatıcı için. Eğer bir adam soyulmak ya da öldürmeyecek şekilde savaşmak zorunda kalsaydı, suçlu limana düşerdi. Ve ikinci katılımcı bir kurban olarak hareket edecek.

Başlatıcıyı kanıtlamak kolaydır. Büyük şehirlerde, neler olduğunu kaydeden pek çok kamera var. Videolar temel kanıtlardır. Ayrıca, her zaman bir kavganın tanıklarını bulabilir ve cezai sorumluluğu önleyebilirsiniz.

Güçlü rakip

Savaş korkusu, bir kişinin rakibinin iki kat daha büyük ve daha saldırgan olduğunu fark ettiğinde ortaya çıkar. Ya da birkaç rakip var, ama o sadece bir. Beyin bilerek yenilgi için hazırlanıyor. Kalp atışı hızlanır, eller batırılır ve ayaklar yere donar ve itaat etmeyi reddeder.

Büyük bir rakibin korkusu çeşitli şekillerde kazanılır:

1. Spor salonunda ve sert kas kütlesinde kayıt olun. Söndür, çek, kutu armut, çömelti ve çubukla çalış. Vücut ne kadar gelişirse, özgüven ve yenilmezlik o kadar yüksektir.
2. Dövüş sanatlarına katıl. Karate sporcular da dövüş korkusuyla karşı karşıya. Rakiplerine karşı ilk karşılaştıklarında panik yapar ve kaçmaya çalışırlar. Ama daha sık sparrings eğitir ve onlara katılırlar, bir sonraki dövüşten önce daha az endişe duyarlar. Ayrıca, çeşitli tekniklere sahip bir kişi, bir gopnik çetesiyle bile savaşabilir.
3. Otomatik eğitimde meşgul. Bazen bir zafer, katılımcının büyüklüğüne değil, kararlılığına bağlıdır. Yalın bir adam, bir hulking devinden daha hızlı ve daha kurnaz olabilir.Sadece kesinlikle bir kazanan olacağına inanmalı. Şüphe ve korku, kaybın arkadaşlarıdır.

Mantrayı sadece zihinsel olarak tekrar edemezsiniz: “Onu yenebilirim, ama aynı zamanda düşmanı vahşi doğamda gösteririm. Çığlıklar, el sallayarak, çılgın bakış ve uygunsuz davranışlar bir rakibin dövüş ruhunu korkutabilir ve kırabilir.

Bu teknik, zorbalıklara saldırırken kullanılması önerilir. İlk olarak, gopniki ve teaserlar kaçmaya çalışan rakiplere utangaçtır ve nadir durumlarda geri verir. İkinci olarak, yüksek sesle çığlıklar ve yetersiz davranış, yoldan geçenlerin dikkatini çekiyor. Birisinin duyacağı ve kurtarmaya gelme olasılığı yüksek. Belki de holiganlar kendilerini korkuturlar ve akıl hastası olan biriyle ilgilenmek istemeyeceklerdir, çünkü onun gerçekten ne yapabileceği bilinmemektedir.

İlk kez

Sokak dövüşlerine hiç katılmayan bazı akıllı erkekler ve kızlar kavga etmekten korkuyorlar, her şeyin nasıl gerçekleştiğini bilmiyorlar. Nasıl yenilir ve savunulur? İlk kim saldırmalı? Bir kişi rakibine çarptığı zaman ne hisseder?

Korkunun ana nedeni belirsizlik ise, o zaman psikologlar hayal gücünü açmayı önerirler. İlk olarak, kendini savunma konusunda kitaplara bakın ve ağrı noktalarının yerini bulun.Tabi ki, ders kitapları sizi nasıl aşmayacağınızı ve sadece savunmasız alanlara nasıl gireceğinizi söylemeyecektir. Ama en azından bir acemi nereye gideceğini bilecektir. Ardından, yaklaşan dövüşü başa kaydırın. Diyalog, saldırı ve düşman saldırılarına karşı mücadele. Bir insan nasıl davranılacağını hayal etmelidir. Eli uzatın veya vücudu yana yatırın. Yüzünü avucunun ya da çömelinle ört, böylece rakibiniz dengesini kaybeder ve ardından saldırganı iter ve onu yere yuvarlar.

Bir savaşçının yaklaşık bir eylem planı olduğunda, korkuyla başa çıkmak çok daha kolaydır. Acil durumlarda, yansıma ve fantezi için zaman olmadığında, korkuyu ilgiye çevirmeniz gerekir. Dövüşün eğlenceli olmadığını kim söyledi? Belki sokak kavgası için doğmuş bir adam, bilmez, çünkü hiç denemedi.

Elbette, eğer düşman soğuk silahlara sahipse veya çok fazla rakip varsa, o zaman en iyi çıkış koşmaktır. Ama bir kabadayı ile başa çıkabilirsin. Ve savaşı, buharı bırakmaya ve stres etkilerinden kurtulmaya yardımcı olan heyecan verici bir deneyime dönüştürün. Belki de beş dakika önce asfaltta rakibi gömmek için söz vermiş olan düşman, küçük bir tartışmadan sonra, en iyi arkadaş ya da en azından iyi bir arkadaş olacak ve yoğun bir günün ardından bir bardak bira içebilirsiniz.Gerçekten, bazı kavgalarda, asıl şey zafer değil, katılım.

Acı ve aşağılama

En derin korku, acı ve yaralanma korkusudur. Bir kişi kavgaları önler, böylece dişlerini çaldırmaz, burnu kırılır veya uzuv kırılır. Bu yeterli ve doğal bir davranış. Ancak bazı durumlarda geri çekilmek ve kaçmak imkansızdır. Düşman ya kişinin sağlığını tehdit eder ya da yakın olan birine zarar verir. Ve tek çıkış yumrukları kullanmaktır.

Acı korkusunu yenmek imkansızdır, sadece bastırmak ya da muflamak için. Bunu nasıl yapmalı? Kişi saldırganlık ile stresli durumlara tepki gösterir. Diğerleri eğitim, düşük benlik saygısı ya da çocukluktan ötürü diğerlerinin ise kısıtlamasına izin verirken.

Öfke sadece cesaret ekler ve adrenalin acele uyarır.Hormon sinir uçlarının hassasiyetini azaltır, bu yüzden ağrı en az düzeyde olacaktır. Asıl önemli olan, önce rakibi şaşırtmak, onu karıştırmak ve korkutmaktır. Ne de olsa, pek çok zorba, kurbanın korkuyla titremesini ve merhamet etmesini bekler. Düşman kararlılığını gösterdiğinde, saldırganın tüm cesareti ve özgüvenleri buharlaşır.

Uygar insanlar, kavganın en iyi çıkış yolu olmadığını uzun süredir anlamışlardır. Ancak çarpışmadan kaçınamazsanız, bunun için dikkatli bir şekilde hazırlanmanız gerekir. Kazanmak için acele edin, agresif bir yaratığı kendiniz uyandırın ve hayal gücünüze korku veren bir düğme çizin. Tıklandı - ve korkmayı bıraktı. Saldırıya gitti, düşmanı yendi ve herhangi bir teaser'ın kulaklarını koparabildiğini kanıtladı.

Video: el-ele mücadele için psikolojik hazırlık